Willem & Joanne en Lukas Folmer Leven in Nyankunde Willem & Joanne en Lukas Folmer

Omgeving van Nyankunde vanuit de lucht gezien.

Het ziekenhuis is met rood omcirkeld, ons huis is aangegeven met de pijl.

Onze transportmiddelen voor kleine en grote afstanden…

Meestal is de hoofdweg van het dorp redelijk begaanbaar, maar na hevige regenval moeten de passagiers maar gaan lopen naar huis..

De sporen van de verwoestende oorlog in 2002 zijn overal nog duidelijk zichtbaar… Sinds 2006 wordt het dorp weer langzaam opgebouwd.

Er wordt alweer steeds meer voedsel verbouwd, maar voor de oorlog waren deze heuvels volledig gecultiveerd.

Ondanks de vreselijke historie ziet het dorp er vredig uit bij de ondergaande zon.

Achter de heuvels waarop Nyankunde is gebouwd, beginnen de ‘Blue Mountains’. Daar houden zich nog (delen van) rebellengroepen schuil.

Deze foto’s, die ook op het geboortekaartje van Lukas staan, hebben we in onze achtertuin gemaakt – bijzonder gezicht!

Men zegt dat het water zo bruin ziet door het goud delven stroomopwaarts. Dankzij Nederlandse stichting ‘de Zaaier’ kunnen we binnenkort makkelijker naar de stad Bunia.

Zaterdags gaan we naar de markt, maar op donderdag komt de markt naar ons toe! Altijd een hele happening en een uitdaging om iedereen tevreden te stellen..

Op zondag genieten we van de verschillende koren in de kerk… Om 7.30 begint de Franse dienst (1,5 uur), aansluitend is de Swahili dienst (3 uur).

Ook maken we wel eens muziek met buurman Daniel. Hij speelt trombone, maar ook zingen doet hij graag – zoals iedereen hier. Verder gaan we op zondag vaak een wandeling maken. Dat blijft heel wat bekijks trekken.

Bruiloften worden groots gevierd, o Bruiloften worden groots gevierd, o.a een maaltijd voor alle genodigden en een kerkdienst van zo’n drie uur. De bruid kijkt altijd erg somber, maar dat is cultureel verplicht.

De hulp Fwalolya en de tuinman Mombassa helpen ons in en om het huis. We wonen in het huis van een Engelse fysiotherapeut, maar het voelt inmiddels echt als ons huisje. De hulp Fwalolya en de tuinman Mombassa helpen ons in en om het huis. In de achtertuin groeit onder andere mais, bonen, tomaten, pinda’s, en mango’s.

In huis… (We hebben koud stromend water dankzij een wateropvangsysteem in de heuvels, het wordt alleen wel bruin als het geregend heeft..)

We maken alles zelf. Van het branden en malen van koffiebonen, het roosteren van nootjes tot het maken van passievruchtensap..

Maak kennis met onze huisdieren! 

Lukas werd precies op tijd geboren - net voordat de stroom uit ging. Elke avond van 18.15 – 21.15 is er stroom via de generator. Wel ging hij bij zaklamplicht op de keukenweegschaal

Wassen en strijken gaat hier net even anders... Wasbare luiers zijn goed voor het milieu en werkvoorziening 

De ‘hoofdstraat’ van het ziekenhuis ‘Centre Medical Evangelique’

Iedere werkdag in het ziekenhuis wordt begonnen met het morgengebed. Het personeel wordt herinnerd aan en gewezen op de missionaire taak van dit ziekenhuis.

Avondje met de dokters bij de Amerikaanse familie Cooper

‘Statieportret’ met een verpleegkundige van de ‘IC’ en zijn vrouw en 2 van de 5 kinderen

De afdelingen zijn, ondanks redelijk schoon voor begrippen van hier, toch donker en smoezelig.

De afdeling verloskunde is altijd een drukte van belang. Moeder, baby’s, andere kinderen, verzorgers, zusters, dokters, koffers.. Alles en iedereen is in beweging.

Op weg naar de operatiekamer voor een keizersnee.. Een van Joanne’s projecten op de afdeling verloskunde: We kunnen nu op een veilige manier de weeën stimuleren. Op weg naar de operatiekamer voor een keizersnee..

(Zwarte beval-tafel en witte baby-opvang-tafel.) De verloskamer… (Zwarte beval-tafel en witte baby-opvang-tafel.)

Baby Mireille met haar moeder. Ze kon na 2 maanden opname ontslagen worden - bij een gewicht van 2 kg..

Ondanks de vruchtbare grond zijn de kinderen op de kinderafdeling voor meer dan 50% ondervoed...

Het linnengoed van de operatiekamer hangt te drogen in de zon Het linnengoed van de operatiekamer hangt te drogen in de zon. In de regentijd is er dus geregeld een tekort aan steriele doeken en jassen..

Hier worden dagelijks stapels gaasjes gevouwen die vervolgens gesteriliseerd worden. Met de hand, dus graag een beetje zuinig..

De operatiekamer, de plek waar Willem het meest van zijn tijd doorbrengt.

At work

Wij willen jullie hartelijk bedanken voor het meeleven, gebed en financiële steun!