Keersmes in Mestreech Eus eige leedsjes December 2009 Klikke um wijer te goon

Wie Zjezeke gebore woort Toen waor 't tot me de ingele hoort: Gloria! Gloria! En 't zach gewuif vaan hun vleugelkes En e koer wie vaan doezend veugelkes En harpe en sjalmeie Die hoort me tössebeie: Wie Zjezeke in 't stelke laog Bezeuk toen vaan de herders kraog: Toen keek 't ins mèt e bang geziech Wie Selvruike 't eve had opgeriech Nao al die dónker minse Die häöm noe kaome winse: Wie Zjezeke in 't stelke sleep Selvruike zöchde eve deep: Ze zöchde um 't sjäöpke klein Dat moos lije nog later hiel väöl pijn Toch zóng in stèl verblije Häör hart zoe tössebeie: Wie Zjezeke get kermde, Sint Joezep ziech oontfermde: Gloria! Gloria! En stèl lag heer toen hiel zeutekes 'n Aajd dekensje op zien veutekes Heer blaosde oet 't leechske En duide aon 't weegske:

Stèl is de nach sterre stoon zach Deep in 't blauw vaan de nach Stèl zit Slevrouw bij 't kribke en kiek Kiek nao 'r keend is d'n hiemel te riek Stèl hèlt Sint Zjozef de wach Stèl is de nach 't kinneke lach Lach nao Slevrouw mèt uigskes zoe zach Zach wie 'n blom en wie steerkes zoe deep Wel wouw Slevrouw tot 'r kinneke sleep Stèl is de nach gone veer zach Zach nao 't kribke boe Zjezeke wach Geve veer alles aon häöm dee us gaof Al wat 'r had en d'n hiemel belaof Eder dee hei aon häöm dach ✶Allein 't ierste couplèt weurt gezoonge.

Keersnach is 't Kinneke gebore En 't kreet ziech booont en blauw. En 't had zien hummeke verlore En 't bubbelt vaan de kaw. Sus, sus, klein kindje teer, Hou op en schrei niet meer Want het is voor Onze Lieve Heer Kom morgenavond weer. Ga naar boven en haal wat kolen, Haal wat hout! Jezuskindje heeft zo koud.

Op kawwe wintermörge Dee kaom nao bange nach Waos 't kribbeke vol zörge Veur 't kinneke lang verwach. En hiemels meziek Maak 't Moojerke riek Al is 't in 't stelke ouch erm. Want ingelezaank Bringk hiemelse klaank En deit 't zoe sjoen zien en werm. Selvruike zit te kieke Nao 't wiechske op 're sjoet En veult ziech ao zoe rieke Al is in de stal väöl noed. Want wereldse prach Is nog neet dao gebrach Meh al is ouch 't Moojerke erm. Toch wèt ze häör keend Al is 't beter geweend Te dèkke ermeujteg meh werm. Sint Zjoezep zit te beie En kiek op 't kinneke neer Dat hei zoeväöl moot lije Meh bringk de vrei us weer. En herderkes zien In sjeem’rege sjien Vaan e keerske klei Zjezeke erm. Dat lach hun noe touw En dat maak Selvrouw 't Moojerke 't hart ao zoe werm.

. De herderkes kaome geloupe Mèt deukskes, mèt fruit en 'nen tróp! Ze hadde geer mie wèlle koupe, Meh ze waore zoe erm es Job! Ze lepe wie langer wie gawwer Klaor sjijnde de winterse maon, Drei stief vaan de giech en d'n awwer, Die stroompelde achteraon. D'n iever dee bloonk op 'r weze En brande de kaw vaan hun weg, Ze kóste neet sjrieve of leze Meh ze waore zoe good en oprech! Nog fiefteg, nog veerteg stappe, Toen goonge de mötse al aof. Ze bezaoge d'r kleier vol lappe... Meh wee dee hun betere gaof? Nog twinteg, nog vieftien stappe, Ze laoge geknield oonderein, Ze buigde hun köp en hun kappe En knepe hun han biejein. Ze krope 't stelleke binne Gans bang en veraltereerd! Wat góng noe toch mèt 'r beginne? D're mood waor gein tuut mie weerd. Slevruike stóng bij 't kribke Sint Zjoezep zaot in 'nen hook, 't Kinneke oonder e slipke Vaan Meerke d'ren umslaagdook. Dat laog in ze houte bèdsje, 't Stru staok vaan weerskante oet. Gei hummeke en gei klèdsje, Mèt beurske en veutekes bloet. Meh z'n uigskes die waore wie sterre, Z'n hennekes wie vaan leech. De herderkes bleve vaan verre, Zjus hunnekes, bang veur sleeg! Of Maria al vruntelek winkde Ze hele ziech kort bij de deur. Tot eindlek d'n ajdste ophinkde En góng al die aander veur. En ze drónge roond um 't kribke, En ze loerde hun ouge oet! 't Kinneke trok mèt ze lipke En staok z'n twie hennekes oet! En ze buigde d'r kop wied nao väöre, 't Kinneke zegende die, En de jongste begós 't te käöre Mèt die vingerkes blaank wie snie. De deukskes, de pruimkes, de peerkes Die lagte ze op 'n rij. Ze doge bezörg wie meerkes, En waore wie kinder zoe blij! Sint Zjoezep dee lachde en snikde En daankde zoe good es 't góng. 't Meujerke jenkde en knikde... D'r hertsje dat gleujde en zóng. Ze höbbe nog efkes gegrepe De hennekes klein vaan 't Keend, Ze zach in d'r voeste geknepe, Zoeget zijegs waor geine geweend! En ze höbbe nog weer ins gekeke In die uigskes wie sterrekes klaor. En nog ins hiel veurziechteg gestreke, Hiel evekes door zien haor! Toen zien ze gegaange, meh kaome Vaan vlak bij de deur weer trök! Ze hoofde ziech neet te sjaome, Ze krete, mer 't waor vaan gelök. Meh eindlek ...ze gónge...tot mörge.... Sint Zjoezep, bang veur de kaw, Slevrouw moos 't keend goon verzörge Doog gaw de deur op de sjaw. .

Kómp gone veer same nao 't stelke touw. dao vint geer Sint Zjoezep, dao vint geer Slevrouw. Dao vint g'r e kribke vaan awwer kaduuk, dat noe Slivvenierke veur bèdsje gebruuk. Want 't is Slivvenierke, e good eurke aajd, dee dao ligk te kriete, och 't is ouch zoe kaajd! Z'n windelkes zien mer vaan liene, hiel dun. Ze meerke is erm en gans zoonder vrun. De snie, dee ligk boete ,e paar voeste dik; de wind blaos venijneg, de kaw bit en stik. 'n Öske, dat aosemp mèt 't ezelke mèt, get wermde euver 't keend en zie bèd. Meh 't drubbelke krit mer, krit stiedig mer door. Slevruike die wouw wel dat 't stèlder woor! Kómp, laote v'r same nao 't stelke goon. Ze höbbe dao hölp en truus vendoon. Kómp bringe v'r 't kinneke woe 't werm vaan weurt; Woeveur 't us later ..... d'n hiemel verheurt. Of is uuch 't Betteljems stelke te wied? G'r kint eur kadookes hei ouch nog wel kwiet. Want miech, zag 't kinneke, daot geer alle good, dat geer aon de kleinste en ermste doot. En kleine en erme die höbt geer hei zat. Bedink die dus good en g'r maak uuch 'ne sjat. Hei bove woe 't Kinneke neet jenk en neet krit, meh in 'ne gouwe zedeleer zit. Mèt kroene vaan goud en vaan klaor diamant veur de minse, rejaoleg vaan hart en vaan hand.

Dao is e keend gebore, Kyrieleis e Blömke tössen 't kore Zoe steit 't gans verlore Kyrie, Kyrie, Kyrieleis 't Zal zien zäödsjes zejje, Kyrieleis En es me daan geit mejje Wee zal nao 't blömke krejje Wel zal me 't zien bleuje, Kyrieleis En ziech demèt bemeuje Meh 't blijf gestiedig greuje De zäödsjes tössen 't kore, Kyrieleis Die gónge neet verlore Daoveur is 't keend gebore

Zjezeke, klein Zjezeke, zègk höbste neet te kaajd? Dien Moojer had gein windelkes en 't dekensje is aajd. Sint Zjoezep heet al veur den trèk diech mèt z'ne mantel touw gedèk. boeveur bis tiech zoe erm? Veer bringe diech eus öfferkes mesjiens weurste noe werm. Veer bringe die zoe geer, zoe geer en mörge bringe veer 'rs weer. boeveur toch al dat leid? Is 't soms tot dien herteke zoe good al veur us sleit. Daan geef, al höbbe veer väöl praots us ezzebleef dao-in 'n plaots.

Slide 1 Pieter Aertsen 1560. Rijksmuseum Amsterdam. Slide 6 Jacob Cornelisz van Oostsanen 1470-1533. Rijksmuseum Amsterdam. "De herderkes". Broeder Edgard Heynen 1882-1952. Slide 2 Geertgen tot Sint Jans ±1490. Rijksmuseum Amsterdam. "Wie Zjezeke gebore woort" 1936. Teks: H.Loontjens. Meziek: Henri Tijssen. Slide 7 Rogier v d Weyden. "Komp gone veer same"1913. Broeder Edgard Heynen 1882-1952. Slide 3 Geertgen tot Sint Jans ± 1490. Cleveland Museum of Art.Cleveland. "Stèl is de nach" 1952. Broeder Edgard Heynen 1882-1952. D'n oersprunkeleken teks (1818) is vaan Franz Xavier Gruber. Slide 8 Jan Mostaert. Museum Boijmans van Beuningen. "Dao is e keend gebore" 1938. Harie Loontjens 1902-1886. Slide 4 Geertgen tot Sint Jans ±1485. Národni Galerie Praag. "Keersnach is 't kinneke gebore". Meker oonbekind. Slide 9 Naovolger vaan Jheronimus Bosch. Middepaniel vaan 'n triptiek in Anderlecht. "Zjezeke, klein Zjezeke". Harie Loontjens 1902-1986. Slide 5 Jheronimus Bosch 1510. Prado te Madrid. "Op kawwe wintermörge" december 1927. Harie Loontjens 1902-1986.

diech maags in mien waffele biete! Iech wins uuch 'ne Zaolege Keersemes en wie me dat in Mestreech zoe zeet: Zaoleg Nuijaor, d'ne kop vol haor, d'ne kop vol niete, diech maags in mien waffele biete! www.xs4all.nl/~hfeij TINY tinyoetmestreech@xs4all.nl