Aujta;r ejpei; sivtou tavrfqen dmw/aiv te kai; aujthv, sfaivrh/ taiv g ja[ra pai:zon, ajpo; krhvdemna balou:sai` Maar toen de slavinnen en ook zijzelf genoten hadden van het voedsel, speelden zij met een bal, nadat zij hun hoofddoeken hadden afgedaan aiJ : wij kennen het als lidwoord, maar bij Homerus is het vaak aanwijzend vnw. ( zij speelden... ) welke tijd is paizon en waarom wordt die tijd gebruikt? Het is natuurlijk imperfectum (eig. : ejpaizon) en benadrukt dat ze ermee bezig waren; de duur van de handeling wordt benadrukt

th:/si de; Nausikava leukwvlenoV a[rceto molph:V. Oi{h d j “ArtemiV ei\si kat j ou[rea ijocevaira, voor hen begon Nausicaä met de blanke armen het spel. Zoals de pijlenschietende Artemis gaat over de bergen leukwlenoV een echt sierend epitheton, omdat je aan mag nemen dat het een compliment is w.b. de schoonheid van Nausikaä ; Het wordt vaak van vrouwen gezegd. Waarschijnlijk hoefden dergelijke ‘blankarmige’ dames weinig in de felle zon lichamelijke arbeid te verrichten. ijocevaira : epitheton dat uitsluitend in het vrouwelijk voorkomt (en dan nog uitsluitend bij Artemis!) oiJh let weer op de spiritus!!

h] kata; Thu?geton perimhvketon h] jEruvmanqon, terpomevnh kavproisi kai; wjkeivh/V ejlavfoisi` of over de uitgestrekte Taygetus of Erymanthus, terwijl zij zich vermaakt met everzwijnen en met snelle herten; ejlavfoisi Waarom moeten we dit hier eigenlijk met hinde vertalen? Vanwege het vrouwelijk bijv. naamw.! wjkeih/V (= wjkeiaiV)

th:/ dev q j a{ma nuvmfai, kou:rai Dio;V aijgiovcoio, ajgronovmoi paivzousi` gevghqe dev te frevna Lhtwv` samen met haar spelen de nimfen, dochters van de aegisdragende Zeus, op het land wonend; Leto is verheugd wat betreft haar hart aJma (+dat) staat vaak achter het woord waar het bij hoort de aegis: een schild, vervaardigd door Hephaistos met in het midden een Gorgonenkop (Medusa was één van de 3 Gorgonen) ; Zeus veroorzaakte hiermee donder en bliksem N.B.: ajgro- nomoV samengesteld bijv. nw. dus geen apart vrouwelijk!

pasavwn d j uJpe;r h{ ge kavrh e[cei hjde; mevtwpa, rJei:av t j ajrignwvth pevletai, kalai; dev te pa:sai` zij steekt uit boven allen wat betreft hoofd en voorhoofd, (en) gemakkelijk is zij te herkennen, hoewel allen mooi zijn pelomai = gignomai vaak (vooral in de aor.) heeft gignomai de betekenis ‘zijn’; hjde ≠ hJde !! te achter een woord = kai vóór dat woord!

w}V h{ g j ajmfipovloisi metevprepe parqevnoV ajdmhvV. zo blonk zij onder de slavinnen uit, het ongehuwde meisje. Je hebt net een typisch Homerische vergelijking doorgenomen. Het is een uitgewerkte vergelijking en onderbreekt even het verhaal. Zo’n vergelijking werkt natuurlijk beeldend. De toehoorder krijgt iets te horen wat hij/zij al kent (hier: Artemis temidden van haar volgelingen) en krijgt zo dus een beter beeld voorgeschoteld van Nausikaä en haar dienaressen

jAll j o{te dh; a[r j e[melle pavlin oi\kovnde nevesqai zeuvxas j hJmiovnouV ptuvxasav te ei{mata kalav, Maar toen zij dan op het punt stond weer naar huis terug te keren als ze de muilezels had ingespannen en de mooie kleren opgevouwen, dh / ajra : partikels die redelijk vaak voorkomen bij Homerus: ga ze niet opzoeken in het woordenboek! Zie H.T. 18 zeugnumi : praesensversterking : nu Dus aoristusstam: zeug- Net als bij deiknumi, meignumi, ajpollumi! oi\kovnde nevesqai Zeer vaak voorkomende formule, in ons pensum ook al in r. a, 17 en zelfs van Helena gezegd in d, 260 – 261!

e[nq j au\t j a[ll j ejnovhse qea; glaukw:piV jAqhvnh, wJV jOduseu;V e[groito, i[doi t j eujwvpida kouvrhn, toen bedacht de godin weer iets anders, de uilogige Athene, opdat Odysseus wakker werd, en het knappe meisje zou zien, glaukw:piV jAqhvnh : Net als in r. 44 en 80! Bij een hoofdzin in de verleden tijd kan de optativus de (verwachte) coniunctivus vervangen, bijvoorbeeld in deze finale bijzin. Je moet je dus niks aantrekken van de optativus! ejnqa = daar (plaats) of toen (tijd) : hier natuurlijk toen, omdat je net een bijzin met oJte hebt gehad. Hoe weet je hoe je ejnqa moet vertalen?

h{ oiJ Faihvkwn ajndrw:n povlin hJghvsaito. Sfai:ran e[peit j e[rriye met j ajmfivpolon basivleia` opdat zij hem voor zou gaan naar de stad van de Phaeakische mannen. Vervolgens wierp de prinses een bal naar een dienares oiJ = aujtw/ ejpeit j = ejpeita = vervolgens, daarna (Nooit: ejpeite !) meta + acc.: bij Homerus: naar !

ajmfipovlou me;n a{marte, baqeivh/ d j e[mbale divnh/. AiJ d j ejpi; makro;n a[u>san. ze miste de dienares en gooide hem in een diepe draaikolk. En daarbij gilden zij luid. a{marte = hJmarte ejmbale = ejnballe = ejneballe (augment valt weg ; n voor b wordt m) baqeih/ = baqeia/ ejpi.....aujsan : dit verschijnsel heet: ? tmesis

ÔO d j e[greto di:oV jOdusseuvV, eJzovmenoV d j o{rmaine kata; frevna kai; kata; qumovn` En hij werd wakker, de edelgeboren Odysseus, en terwijl hij ging zitten/overeind kwam overwoog hij in zijn hart en geest: wijs de twee formules aan in deze regels di:oV jOdusseuvV en kata; frevna kai; kata; qumovn Probeer de formules ook metrisch te leren!

“ ““W moi ejgwv, tevwn au\te brotw:n ejV gai:an iJkavnw~ ‘Lieve help, in het land van welke mensen ben ik nu weer (terecht)gekomen? Let op het metrum: de - w van ejgw is natuurlijk lang, maar tewn zou een korte en een lange lettergreep opleveren. De volgorde − ˇ − kan echter niet, dus is er sprake van synizese (zie H. 13, punt 5)

“H rJ j oi{ g j uJbristaiv te kai; a[grioi oujde; divkaioi, h\e filovxeinoi kaiv sfin novoV ejsti; qeoudhV~ Zijn ze overmoedig en woest en niet rechtvaardig, of zijn ze gastvrij en hebben zij een godvrezende geest/aard? uJbristhV wordt net als despothV verbogen. De betekenis kan echter zelfstandig of bijvoeglijk gebruikt worden (overmoedig of overmoedig mens) sfin: dativus possessivus : aan hen is → zij hebben Odysseus denkt dat hij droomt

”WV tev me kouravwn ajmfhvluqe qh:luV aju>thv, numfavwn, ai} e[cous j ojrevwn aijpeina; kavrhna kai; phga;V potamw:n kai; pivsea poihventa. (Want) mij omringde vrouwengegil als van meisjes, van nimfen, die de steile toppen van bergen hebben/bewonen en de bronnen van rivieren en grasrijke beemden. ajmfhvluqe : ejrcomai : aorist.: hjlqon / hjluqon te : episch te in een vergelijking; niet vertalen! ejcous j = ejcousi poihveiV : grasrijk : het achtervoegsel - eiV, vr.: -essa betekent vaak rijk aan, voorzien van. bijv.: dendrheiV : rijk aan bomen (a, r. 51) ook vaak van een zee: ijcquoeiV : visrijk en zo ook in de volgende regel (125) aujdheiV

«H nuv pou ajnqrwvpwn eijmi; scedo;n aujdhevntwn~ jAll j a[g j, ejgw;n aujto;V peirhvsomai hjde; i[dwmai. ” Of ben ik nu soms bij sprekende mensen? Maar vooruit, laat ik het zelf proberen en bekijken.’ peirhvsomai en ijdwmai : aoristi! (sigmatisch en thematisch ) peiraomai aor.: ejpeirhsamhn oJraw, aor.: eijdon (stam: id- ) Coniunctivi hebben natuurlijk geen augment!!

’WV eijpw;n qavmnwn uJpeduvseto di:oV jOdusseuvV, ejk pukinh:V d j u{lhV ptovrqon klavse ceiri; paceivh/ fuvllwn, wJV rJuvsaito peri; croi mhvdea fwtovV. Na zo gesproken te hebben, kwam de edelgeboren Odysseus onder de struiken tevoorschijn, en uit het dichte struikgewas brak hij met zijn stevige hand een tak van/met bladeren, opdat die rond/op zijn lichaam de schaamdelen van de man zou bedekken. dioV = stralend, etc; hier een typisch voorbeeld van een echt epitheton ornans, want zo stralend ziet hij er niet uit. Je kunt dit beschouwen als een soort stoplapjes, zoals bij ons in Sinterklaasgedichtjes allerlei bijwoorden (nu,eens, dan, toch) rJusaito : optativus i.p.v. een coniunctivus in een finale bijzin. Waarom ook al weer een optativus? Na een verleden tijd in de hoofdzin wordt een coniunctivus vaak vervangen door een optativus. Niets van de optativus aantrekken!

Bh: d j i[men w{V te levwn ojresivtrofoV, ajlki; pepoiqwvV, o{V t j ei\s j uJovmenoV kai; ajhvmenoV, ejn dev oiJ o[sse daivetai` En hij ging op weg, als een in de bergen opgegroeide leeuw, vertrouwend op zijn kracht, die verregend en verwaaid gaat en in hem gloeien zijn beide ogen; De vergelijking met een leeuw dient hier om de indruk weer te geven, die Odysseus bij zijn verschijning op de meisjes maakt. De dichter ziet hem a.h.w. met hun ogen pepoiqa : perfectum van peiqomai : geloven, vertrouwen ei\s = ei\si ; let op het accent! (eijsiv = zij zijn) tev : episch te in een vergelijking; niet vertalen! ojsse : de dualisvorm drukt een tweetal uit; vaak te vertalen met: ‘beide….’

aujta;r oJ bousi; metevrcetai h] oji?essin hje; met j ajgrotevraV ejlavfouV` kevletai dev eJ gasth;r mhvlwn peirhvsonta kai; ejV pukino;n dovmon ejlqei:n` maar hij stort zich op de runderen of schapen of hij gaat de wilde herten achterna; en zijn maag beveelt hem om zelfs naar de stevige stal te gaan om een aanval te wagen op het kleinvee; peirhswn : : participium futurum: lett.: een aanval zullende wagen op..... Makkelijker te vertalen met : ‘ om (een aanval te....’) aujtar = ? met j = ? eJ = ? ejV = ? en, maar, bovendien meta aujton / aujthn (hem, haar) eijV

w}V jOduseu;V kouvrh/sin eju>plokavmoisin e[melle mivxesqai, gumnovV per ejwvn` creiw; ga;r i{kane. zo stond Odysseus op het punt zich onder de meisjes met mooie vlechten te begeven, hoewel hij naakt was; want nood had hem bereikt. e[melle mivxesqai : Na mellw volgt meestal een infinitivus futurum. Je mag dit dan als een gewone infinitivus (praesens) vertalen Wij zeggen: hij is in nood; hij heeft angst/verdriet. De Grieken zeggen meestal: angst grijpt hem/haar ; Ze personifiëren gevoelens e.d. Zo ook hier: Nood had hem bereikt