Als een grote boom gevallen is
Soms lijkt ons geloof op een bos
met grote figuren waarin we het licht van God herkennen
met telkens weer hoopvolle tekenen aan de basis
de kleurrijke belofte dat gewone gelovigen er willen voor gaan
maar ook de vaste waarden: catechisten, priesters en bisschoppen …
elke geloofgemeenschap is zo’n kleine biotoop…
zoekend naar een eerlijke manier om hun geloof te beleven …
met de bedoeling dat hun gemeenschap vruchten kan dragen,…
Kortom, we willen samen mooie resultaten bereiken…
Aan de vruchten zul je de boom kennen. Men plukt toch geen druiven van doornstruiken en geen vijgen van distels? Zo brengt iedere goede boom goede vruchten voort, maar de zieke boom brengt slechte vruchten voort. Mt. 7, 16-18
Tot er plots een ‘goede’ boom omvalt …
Een boom waar iedereen had naar opgekeken. Een boom met ongelofelijk veel mooie vruchten.
² want misschien is de draagkracht van elke boom beperkt…
en zijn de prestaties en de resultaten van ons geloof toch niet het énige belangrijke
natuurlijk willen we allemaal méér, hoger, beter,…
maar een heel natuurlijke regel zegt dat kruin en wortels in verhouding moeten zijn
Dat wortels even belangrijk zijn als de vruchten om een boom gezond te noemen
dat geen enkele boom geroepen is om te vliegen
dat inzet & actie éven belangrijk zijn als inkeer & inspiratie
laten we de chaos onder ogen durven zien… en wijzer worden… ook over onszelf nadenken
en de levensles leren: dat je innerlijke leven in harmonie moet zijn met je daden
dat het doel niet alle middelen heiligt dat we tijd moeten durven maken om dat innerlijk evenwicht te vinden tijd voor een eigen vorm van spiritualiteit
we zijn blind geweest voor de zwarte schaduw die grote bomen jarenlang in het hart van onze kerk wierpen… …verblind door het machtige
laat nu dus het licht maar schijnen, er is weer ruimte… als bij een nieuw begin.