Kostprijsmodel medisch-psychologische zorg in het ziekenhuis dr. H.G.G. van Balen (Eric) Klinisch Psycholoog / Klinisch Neuropsycholoog Medische Psychologie VieCuri Medisch Centrum voor Noord-Limburg LVMP-Ledenvergadering, Almere 24 mei 2013

Medisch-psychologische zorg of bemoeienis…. ….betreft zorgverlening door de: Specialist-psycholoog Gezondheidszorgpsycholoog Psychotherapeut Basispsycholoog Psychologisch medewerker Etc. Nota bene: De medische psychologie is een (ondersteunend) vakgebied voor patiënten verwezen voor medisch-specialistische zorg Niet ieder van ons verleent (altijd) specialistische zorg, dus ook niet zo noemen! De medische psychologie is zelf geen specialisme. Het vakgebied maakt wel gebruik van specialist-psychologen. Vergelijk; de neurologie is in deze zin ook geen specialisme maar een vakgebied, de neuroloog is wel een specialist (levert niet altijd specialistische zorg), de physician assistent op die afdeling is geen specialist (maar kan mogelijk wel specialistische zorg verlenen), etc.

Uitgangspunten Er is voor de MP landelijk geen adequaat kostprijsmodel  dus, als beroepsgroep zelf ontwikkelen en (administratief) simpel houden! Neem de kosten op in een uniforme uurprijs voor individuele patiënt-gebonden medisch-psychologische zorg ……………………………...dus ook bijv. secretariaats-, opleidings-, beroeps-, materiële-, en directe managementkosten Maak gebruik van bestaande Nza-codetyperingen GGz-DBC’s zijn voor de medische psychologie landelijk niet (meer) haalbaar Faciliteer de vergelijking tussen ziekenhuizen, doelgroepen en verwijzende specialismen ……………………………..dus geen rekening houden met anciënniteiten, functieschalen, prijs per kantoorvierkante meter, doorberekende kosten voor ICT-ondersteuning e.d. Sluit aan bij gangbare begrotingssystematiek 

Kostensoorten gangbare begrotingssystematiek Directe personele kosten (personele begroting; salariskosten, inclusief sociale lasten etc.) Directe materiële kosten (materiële begroting en investeringsbegroting) Opleidingskosten (opleidingsbegroting) Indirecte kosten Integrale kosten  1 t/m 4

Voorbeelden van directe materiële kostenposten Test- en ander onderzoeksmateriaal Behandelmateriaal Vakliteratuur Kantoormiddelen Drukwerk, porti en zegels Meubilair Computer(rand)apparatuur Restauratieve voorzieningen, koffie, thee Huishoudelijke artikelen Reis- en verblijfskosten Bijdragen lidmaatschappen Beroepskosten specialisten Representatiekosten

Voorbeelden van opleidingskostenposten Symposiumkosten Cursuskosten Nascholingskosten Cursorisch onderwijs postdoctorale beroepsopleidingen Externe supervisiekosten Nota bene: Ontvangen subsidies voor bijvoorbeeld postdoctorale beroepsopleidingen zijn opbrengsten en worden dus in mindering gebracht op de kosten

Voorbeelden van indirecte kostenposten Kapitaallasten (afschrijving en rente) Onderhoud en gebruik gebouwen Huishoudelijke dienst Technische Dienst PO&O ICT Bedrijfseconomische dienst Bureau Raad van Bestuur Eigenschappen: Per ziekenhuis hoog variabel Sterk afhankelijk van externe factoren Zeer ondoorzichtig Variabele aannames voor toeberekening aan afdelingen/vakgroepen Variabele verdeelsleutels voor toeberekening

Welke elementen gebruiken we voor de uurprijsberekening? Directe personele kosten + directe materiële kosten + opleidingskosten Aantal netto werkuren totale afdeling (1 netto’ fte  1568 uur p.j.; bruto* 1878 uur p.j.) Alle patiëntgebonden uren geregistreerd middels Nza-codetypering codes; 194155 t/m 194166, 194171 en 194172 ‘ Netto uren kunnen per werkgever 1 tot 2 % afwijken * Bruto uren zijn een vast aantal uren, inclusief verlofdagen en feestdagen en ongeacht schrikkeljaren en het voordelig of onvoordelig vallen van de feestdagen (Bron: CAO Ziekenhuizen 2011-2014).

Met welke personele kostenaspecten houden we geen rekening? Anciënniteiten Niet vervangen ziekte- en afwezigheidsuren Niet vervangen zwangerschaps- en bevallingsverlofuren PLB-uren (persoonlijk levensfasebudget uren) Verschillen in functiewaardering (FWG) 

Waarom houden we geen rekening met functiewaardering? Bemoeienis door een ervaren duurdere specialist-psycholoog kan juist door ervaring korter zijn, en dus goedkoper Niet alle medisch-psychologische zorg is specialistische zorg, maar deze dient in principe wel beschikbaar te zijn. Dat is niet het geval als bijvoorbeeld een goedkopere basispsycholoog solitair wordt ‘ingezogen’ in een polikliniek geriatrie Niet de verwijzer, maar de vakgroep bepaalt wie waarvoor wordt ingezet, het geheel aan gevraagde zorg en beschikbare middelen, capaciteit, competenties en mensen overziend De triage hiervoor wordt primair vormgegeven door de (specialist-)psychologen, niet door de verwijzer Als dit niet het geval is is dit dus iets wat de psychologen ook moeten opeisen Analogisch argument: geen enkele verwijzende specialist zou accepteren dat de ontvanger bepaalt wie de zorg verleent. Stelt u zich voor dat u niet met de neuroloog, maar alleen met die goede zaalarts (AGNIO) wilt samenwerken omdat u over haar juist zo tevreden bent….. (Met wensen en samenwerkingsverbanden kan natuurlijk rekening worden gehouden)

Welke kostenaspecten zijn (ook) in de uurprijs verwerkt? Diverse overlegvormen, niet individueel patiëntgebonden Klinische lessen Diverse professionalisatie-activiteiten Intervisie, supervisie en werkbegeleiding Onderwijs Wetenschappelijk onderzoek Staf- en commissiewerkzaamheden Afdelingsmanagement Deelname PAZ/LVMP-vergadering, etc.

Uurprijsberekening; voorbeeld De directe personele kosten,17.3 fte => € 1.108.000 De directe materiële kosten € 72.000 Opleidingskosten, € 88.000 – 75.000 (subsidie) => € 13.000 __________ Totaal => € 1.193.000 17,3 fte = 17,3 x 1568 uur = 27126 werkuren Stel, met de Nza-coderegistratie blijken12519 werkuren patiëntgebonden (46%)*  Uniforme uurprijs  1.193.000 : 12519 = € 95,30 * Deze 46% is dus ‘all-in’. Uitgaande van onderregistratie zal het daadwerkelijke percentage overigens iets hoger kunnen liggen.

Kostprijzen medisch-psychologische zorg; voorbeeld