YAKUTSK - de KOUDSTE stad ter wereld Muziek: Dança Russa London Philharmonic Orchestra

YAKUTSK is een afgelegen stad in Oost-Siberië (bevolking: 200 YAKUTSK is een afgelegen stad in Oost-Siberië (bevolking: 200.000), beroemd door het klassieke bordspel „Risico“. Ze heeft de roep van „koudste stad ter wereld“: in januari gemiddeld -40°C. Dat Yakutsk de koudste stad ter wereld is, weet ik sinds de vriendelijke stedelingen mij ervoor waarschuwden geen glazen in de open lucht te gebruiken. De nevel boven de stad beperkt het zicht tot 10 meter. De inwoners werken in de zware industrie en de verwerking van huiden tot mantels. Het centrale plein is opgesmukt met een kerstboom en een bevroren standbeeld van Lenin.

De mensen staan bij -40°C bij de bushalte

Voordat ik mij in de straten van Yakutsk waagde kocht ik een zak vol kleren. Kijk maar eens wat ik droeg: een paar katoenen sokken met daarover thermische sokken, een paar laarzen, lange thermische Johns, jeans, een thermisch hemd, een T-Shirt met lange mouwen, een kaschmirpullover, een gevoerde wintermantel met kap, een paar dunne handschoenen, een paar wollen handschoenen, een wollen sjaal en een wollen GAP.

Ik had een gaatje voor mijn gezicht vrijgelaten om te kunnen kijken en om de koude lucht te kunnen inademen. Het gevoel is in de regel goed. Wanneer men goed gekleed is, dan is het hier nog niet zo slecht. Op de markt koopt men alles enkel diepgevroren.

Ik was slechts 13 minuten buiten!

Yakutsk is de hoofdstad van Yakutië, een streek van meer dan 2,6 miljoen km2 en minder dan 1 miljoen inwoners. De stad is zes tijdzones van Moskou verwijderd. De vlucht duurt zes uur in een hachelijke Tupolev. De vluchtprijs bedraagt minstens 1.800 roebel heen en terug, een enorm bedrag in een streek waar het gemiddelde maandloon 930 roebel bedraagt.

Verkleumd maar lachend

Er is geen spoorweg in Yakutsk. De opties zijn: een boottocht van 16 Er is geen spoorweg in Yakutsk. De opties zijn: een boottocht van 16.000 km op de rivier Lena, in de laatste maanden van het jaar wanneer de rivier niet is dichtgevroren, ofwel de „knokenweg", een weg van 2.000 km, aangelegd door gevangenen uit de „goelags“ (Russische strafkampen).

In Yakutsk komt de meerderheid van de auto‘s uit Japan, tweedehands gekocht. Die zijn duidelijk beter tegen de koude bestand dan de traditionele Russische voertuigen. De stedelingen laten in de regel de motor draaien. Hij wordt hoogstens een half uur uitgeschakeld, anders blijft de auto een ijsklomp tot de volgende zomer.

En veel mensen laten de motor van de auto de hele dag draaien terwijl ze aan het werk zijn. Kwestie van een minimumtemperatuur te hebben voor de rit naar huis. De uitlaatgassen hangen als een mistkoepel boven de stad .

De streek werd in 1630 voor het eerst door Rusland veroverd De streek werd in 1630 voor het eerst door Rusland veroverd. In de 19e eeuw werd ze een gevangenis voor politieke dissidenten. In hun leven waren er slechts de wodka en de hoeren. Zij waren geen mensen meer, maar echte dieren. Lenin en Stalin waren twee heersers die hun politieke gevangenen (tegenstanders) naar Yakutsk verbanden.

Leninstraat Yakutsk/Yakutië 17.30u : -40ºC De streek is rijk aan goud en diamanten. Om die reden hebben de Sovjets rond Yakutsk een belangrijk regionaal centrum gebouwd, oorspronkelijk voor hun systeem van dwangarbeid in goelags. Duizenden vrijwilligers hebben meegeholpen, op zoek naar avontuur en een beter loon. Het megabedrijf ALROSA, leverancier van 20% van de wereldwijde productie van ruwe diamanten, heeft in deze streek haar zetel. In de loop der tijden werd Yakutsk een heuse stad, met hotels, bioscopen, opera‘s, universiteiten en zelfs een zoo en pizzeria‘s.

Na mijn 13 minuten buiten was ik buiten adem, door pijn geplaagd Na mijn 13 minuten buiten was ik buiten adem, door pijn geplaagd. Vloekend bekeek ik mijn gezicht dat zo rood was als ware ik pas terug van een week in de Caraïben. Uitgeteld op mijn hotelbed had ik een half uur nodig om mijn lichaam weer te voelen. De onaangenaamheden begonnen 15 minuten later, toen mijn benen de normale temperatuur hadden teruggekregen, en mijn hele lichaam begon te jeuken.

Shaun Walker schreef dit artikel voor de Britse krant „The Independent“