maar verder ja, ze moet dan ook altijd op 't kleed komen liggen in de woonkamer en dan moeten ze samen spelen.

en ik heb altijd gezegd ja als je dan later dat 'n keer met z'n tweetjes doet is toch wel 'n hele ervaring.

en dan nou zit ze bij je en dan vindt ze 't wel weer best want dan kan ze 't weer zien.

nou verder gingen we gelukkig geen vertraging, dus dat ging allemaal wel goed.

maar bonaire is op zich wel.

je koelt toch wel af.

maar ja die jongste die kan nog niet zitten, die vindt 't allemaal wel best.

nou voor 't eerst dan met twee kinderen.

dat maakt 't allemaal niet zo simpel.

doe die lampen nou maar uit.

ik neem dan echt de hele reut mee.

toen waren we dus echt met drie kwartier bij je appartement en die helpen je dan ook 'n beetje met je bagage.

op zich 't duiken is heel leuk.

maar ja 't is wel 'n hele mooie onderwaterwereld.

maar dan is 't inmiddels dus wel 'n uur of tien of zo en daar sta je dan :

maar verder heb ik wel zoiets, ja 't is echt fantastisch.

dat hadden we al geleerd.

ja die ander zit dus maar de hele tijd bij je op schoot.

ze gaat gewoon om 1 uur naar bed en dan wordt ze om drie uur weer wakker en dan ligt ze d'r lekker om zeven uur weer in.

dat vind ik op zich wel heel fijn met die kleintjes want dan slapen ze tenminste.

je bent daar, ik heb toen vier hele dagen gedaan.

't was 'n appartementencomplex waar alleen maar begane grond was.

nu weten we dus wel van ja ze heeft astma.

nou we gaan nou over twee weken 'n weekendje weg, 'n speciale cara bungalow gehuurd om maar te kijken of dat dan 'n beetje lukt.

en nou ja ook vijf hele dagen en als je veertien dagen weg bent schiet je al aardig op.

evianne was dus of tenminste die oudste dochter was dan 't enige kindje.

nou moeten we dus als we nu iets boeken, moeten we opletten van 't moet aan die en die eisen voldoen ;

't is heel gezelling, 't is heel gezellig thuis.

en ze sliepen dan, die oudste die slaapt ook nog 's-middags, dus ja je zit daar dan.

en toen heeft mijn man dus voor die kleine gezorgd.

ja ik merkte nu aan die oudste ook, die had 't ook wel gehad na twee weken.

nou met 't vliegtuig.

maxicosi en 'n kinderwagen, echt nog zo'n hele grote bak, zo'n reiswieg.

ja dat was dus wel heel heel slim.

mag niet stoffig zijn, bekleding zus, niet roken.

ja, nou en dan sukkelen we zo weer richting huis.

nou ja, slapen met die handel.

ja je krijgt 't helemaal benauwd van, zo warm is 't.

en mijn man zat met die andere, met de jongste op z'n armen.

nou en dan heb je 'n paar uur training en dan krijg je van twaalf tot twee mag je dan effe pauze.

nou kinderwagen moet allemaal ingepakt.

nou hadden we echt 'n geweldige locatie, kan 't niet anders zeggen.

en ja daar wordt niet zo geventileerd, 't is allemaal niet zo schoon als thuis.

zijn alle boeken uit.

we houden de kinderen dus altijd heel strak in 't ritme met de vakantie.

dat is echt van oh ik heb je gemist, ik heb je gemist.

twee weken en dat is heel lekker, maar na twee weken hebben we 't dan ook wel 'n beetje gehad.

dus we dachten van dat klopt niet.

hebben wij ook nog wat aan onze avond.

die zit alleen maar te lachen, al wordt ze bijna gewurgd, dan blijft ze lachen.

en dat vind 'k toch wel weer grappig van kinderen dat ze dat gewoon zo oppakken.

nou dat is dan de puf en dan moet ze weer puffen.

je hoeft niet helemaal ingepakt.

't is daar zo hele leuke sfeer, hele aardige mensen ook en warm.

dat is ook wel handig.

kon ik tenminste nog een flesje pap maken.

ja ik zou 't nog wel 'n keer willen doen maar we staan ook niet te trappelen want je kan 't natuurlijk overal.

met dat die oudste, moet die jongste moet heel vaak van die pufjes hebben en dan krijg je ook echt van die namen.

maar ja goed volgende dag ben je 'r dan weer en dan wil je maar een ding :

en nu vindt ze 't heel leuk.

de een houdt de wacht en de ander die gaat lekker languit even zonnen.

dus je zit vier uur lang met dat kind op je schoot.

hadden we bewust uitgekozen omdat onze oudste dochter nogal ondernemend is en ik dacht als ze al die balkonnetjes opgaat dan houd ik echt m'n hart vast.

we kwamen weer thuis zondagavond, 't was over.

vliegtuig bomvol, klein toestelletje, dus ja kind op schoot.

's-middags een beetje naar 't zwembad.

zo snel mogelijk weer terug want 't is zo ontzettend koud in nederland.

nou dan ga je eerst bakkelijen.

dat is ook wel heel gek als je heel ver van huis bent en je kan gewoon in je eigen taal alles vragen.

want we gingen daar om te duiken, want 't zijn allemaal van die duikgekken.

tien uur vliegen heen en bloedje heet als je daar aankomt.

nou ja dan kom je, wat waren we, ergens om half twee 's-nachts sta je dan op schiphol en dat vind ik dan wel heel zielig.

'n gedoe.

die vindt echt alles goed, lacht naar iedereen, neem je overal mee naar toe.

en dan nog 's 'n keer gaan duiken.

dan doe je dus echt vier dagen cursus.

dat is echt heel erg.

maar ja mooie vissen gezien, mooie koralen hebben ze daar ook.

maar aan de andere kant hebben we ook gezegd van ja we willen wel terug, maar ja waarom zou ik daar heen gaan als ik alleen maar aan 't strand ga zitten want dat kan ik in griekenland ook wel.

en nou toen had ik dat brevet binnen en toen kon hij.

in 't begin vond ik 't heel eng, 't idee dat je zoveel meter onder water zit.

heb ik 't toch gewoon snel koud.

en dan neem ik de spenen mee en d'r knuffeltje en 't voorleesboek.

en ja die kleine die is zo makkelijk, die pakte dat allemaal wel.

maxicosi mag niet mee.

en dan denk ik van, poeh dat wordt nog wat.

dus aan de andere kant, als we ergens anders gaan duiken is 't toch nooit meer zo mooi als daar.

je kan gewoon in je gewone kleding duiken in je zwembroekje.

vorig jaar naar aanleiding van 'n familiefeestje.

nou je zit in 't naseizoen dus 't is heel rustig.

nou we zijn een middagje hebben we 'n beetje rondgereden maar dan heb je 't ook wel gezien.

nou dat hoef je bij die oudste niet te proberen.

de puf dat is dan dat hele baby haler gedoe.

gewoon net alsof we thuis zijn.

op zich vond ik 't wel 'n hele belevenis zo onder water.

dus d'r was gewoon geen boven.

helemaal pikdonker, twee kleine kinderen, appartementje, waar ben ik nu ?

wilt u wat drinken, wilt u wat kopen.

we zaten, ja ik denk, twee minuutjes lopen van 't strand.

want op bonaire heb je bijna geen strand.

nou 't is echt afschuwelijk.

wilde niet meer naar 't strand en ze was al 'n beetje uitgespeeld.

ja je hebt wel 'n maxicosi maar die verdwijnt in 't luik, want d'r is maar een gangpad en daar kun je dat kind niet inzetten.

ja ze spreken nederlands.

ja dat doe ik wel even, ik haal 'm wel even en gaat ze 'm halen.

echt hele grote kamers, grote woonkamer, grote keuken en flink terras en dat grenst aan 'n heel groot grasveld en dan moest je de weg oversteken en aan 't eind van de straat was 't strand zeg maar.

nou ze sloeg echt, zodra we daar binnen kwamen sloeg ze helemaal dicht.

dat is heel frappant.

't strand was helemaal aflopend.

hele onderneming eigenlijk wel vooral als je zo'n heel kleintje bij je hebt.

onder water is mooier dan boven water want 'r is gewoon niks, hartstikke kaal en dor.

maar ze draait dan wel steeds op d'r buik en dan gaat ze d'r bovenop liggen die oudste en dan klapt ze met d'r kop tegen de grond.

nou, ik vertel wel iets over onze vakantie in, wat was 't oktober.

maar ze moet altijd bij d'r in bed en dan moeten ze spelen.

tenminste over, over ja.

't is heel erg druk maar ze zijn zo gek op elkaar.

ik heb ook wel zoiets, als ik toch nog 'n keer die kant op zou gaan zou 'k 't toch nog 'n keer met familie doen, zodat je oppas hebt voor je kinderen.

nou nee ik wil niks.

't enige wat we toen ontdekten is dus dat die jongste dus 'n allergie heeft ook.

nou is 't ook wel 'n portretje bijdehand, de oudste en de jongste verschijnen echt wat dat betreft 'n wereld van verschil.

want die hoeste zowat de longen uit d'r lijf en dat ging niet over daar in 't zonnetje.

driekamer appartement.

was ook in oktober, begin oktober.

's-morgens om negen uur beginnen.

dus dan hebben we nog 'n, ja we hadden geloof ik nog iets van vier dagen over dat we dan nog met z'n allen 'n beetje konden duiken zodat iedereen 't had gedaan, 't toen kon.

nou had ik wel altijd 'n kort pak aan want 'k ben niet zo heel zwaar.

kom je daar ergens om half negen 's-avonds aan, wij hebben dus altijd echt van die geweldige vliegtijden, toen hadden we al besloten dat we gaan niet met zo'n bus eerst vijfentwintig hotels af en dan uiteindelijk in je eigen hotel komen, we nemen wel 'n taxi.

ik vind kinderen en vliegtuigen, vliegen is makkelijk maar 't is niet, die maatschappijen zijn niet zo kindvriendelijk hoor.

je kon echt heel langzaam aflopend.

en dan heb je 't helemaal niet door want je hebt zo veel te zien.

nou had zij 't nog niet zo door omdat ze nog zo klein was.

die zijn toch wel tot elf uur 's-avonds open of zo dus nou eerst maar 'n beetje melk dat is erg noodzakelijk met kleine kinderen.

vindt 't heel, ja soms heb 'k ook zoiets van, ja in 't begin hadden we echt nog zoiets van oh oh wat hebben we je aangedaan.

afgelopen oktober toen zijn we naar cyprus geweest.

dat 't jaar daarvoor waren we naar bonaire geweest.

wat ik ook wel grappig vind is hoe ze daar dan mee om gaat.

maar ja je hebt 'n kleintje lopen dus je kan nooit echt met z'n zessen onder water gaan.

dus dat zien we dan wel weer.

ze krijgt dan 'n pyjama, doen we dan aan in 't vliegtuig, en zo'n slaapzak want daar slaapt ze altijd in.

van hee he oh ze moet nog effe de puf hebben.

we hebben allebei ons brevet gehaald.

nou hadden we 'n nachtvlucht terug.

maar 't is 'n heel klein toestel dus is heel vol.

toen was dus alleen die oudste 'r nog maar was ze anderhalf.

en dan vind ik 't wel altijd zo'n verrassing als je dan 's- morgens die gordijnen opendoet en dan zie je de zee en blauwe lucht en dan denk je : " hehe we zijn d'r ".

nou ze was nog geen anderhalf, ze was zestien maanden.

maar ja ik zeg altijd van als je al eenmaal onder water bent dan merk je dat ook helemaal niet meer.

boekje d'rbij, drankje, hapje en ja voor ons gewoon de vakantie.

en hij heeft 't in vijf dagen gedaan, net even bij 'n ander bureau.

maar dan eigenlijk niet naar bonaire maar naar aruba want dat is voor kinderen leuker.

waar vooral die oudste heel erg aan moest wennen, ja ze was toen nog niet de oudste want ze was nog maar de enige, is dat die bevolking dus zwart is.

nou voor die oudste moest ik dus betalen dus die kreeg 'n eigen stoel.

dus ja spelen is dan 'n beetje moeilijk.

wat verder, ik kan wel wat vertellen over die twee meiden verder.

en ook 's-middags, als die kinderen naar bed zijn, dan gingen we altijd bij toebeurt op de ligbedden bij 't zwembad.

't is niet op kinderen ingesteld eigenlijk waar wij zaten.

M'n vader die dook altijd gewoon in z'n zwembroek dat is warm genoeg.

ja dus dat is wel lekker.

en ja, in oktober is 't niet zo warm.

en dan de jongste, die vindt alles prachtig.

dat vinden ze dan ook heel normaal, vindt ze helemaal niet gek.

want ze was helemaal van de wereld, vond 't heel erg.

die leg je in de box en dan gaat ze 'n half uur liggen spelen en dan vindt ze 't niet leuk meer en dan zet je 'r in 't stoeltje.

of andere mensen met kleine kinderen dat je om de beurt op elkaars kinderen past.

je kon 't op cyprus ook, maar ja in je eentje en dan met zo'n groep mee dat vind ik ook niet zo gezellig.

ja dat is heel schattig om te zien.

maar d'r zijn mensen die kunnen gewoon in hun zwembroek.

grote kamers, echt zo groot heb ik nog nooit gezien.

nou toen moesten wij ook maar zonodig ons duikbrevet halen.

en d'r zal maar weer iets niet werken of zo.

de jongste was toen drie maanden en de oudste was toen ruim twee.

nou en dan zet zij 'm wel even in elkaar en dat hoort d'r dan gewoon bij.

maar 't appartement had airco dus dat is dan wel weer lekker koel.

maar ja dat doen ze niet op zo'n korte vlucht.

nou ja ze is nu inmiddels zeven maanden.

was echt 't enige kindje op 't hele appartementencomplex.

nee dat is wel weer, ja 't was wel.

nou en dan installeren we dat zo'n beetje en dan lees ik ongeveer vijfentwintig jip en janneke verhaaltjes voor en dan gaat ze toch uiteindelijk slapen.

die oudste die vindt 't ook zo mooi.

was heel vochtige warmte dus je stapt daar uit uit 't vliegtuig en je kreeg daar zo'n knal tegen je kop van de.

maar ik moet zeggen, als ik 't nu weer zou doen vind 'k toch wel weer 'n beetje eng.

ze is heel erg jaloers geweest in 't begin en nog wel bij vlagen.

nou en zo'n driewiel buggy voor de oudste.

't enige wat heel irritant is dat ze continu met die karretjes voorbij komen.

's-morgens naar 't strand.

ja dan is 't ook wel gewoon heel mooi.

wat heb je allemaal bij je zeg :

ja dat is dus wel 'n beetje lastig, maar ja ze kan 'r nog heel makkelijk overheen groeien.

dat is 'n heel lang ding.

ja naar bonaire zijn we geweest met mijn ouders en met m'n broer en schoonzus.

toen waren we bij mijn schoonouders.

't is zulk warm water.

kom je thuis, harstikke koud want de kachel is veertien dagen uit geweest.

ja dat vond ik dan wel weer 'n beetje sneu.

ja verder is 't gewoon, ja ik heb altijd gezegd ik wil nog wel 'n keer terug.

sta je bij de balie mag die wel mee.

toch weer 'n beetje, ja weer zo onder water.

we hadden dan 'n opblaasbadje en d'r was 'n zwembad maar d'r waren ook bijna geen andere kindertjes.

ik kreeg van oh huh dat je niet zo maar even naar boven kan dat moet je echt een beetje gedoceerd doen.

we gaan dus niet 't middagslaapje overslaan en dan later naar bed en dan 's-avonds mee uit eten.

dat is echt zo'n ontzettende goedzak.

en dan ga je nog tot 'n uur of vijf weer door.

we zijn ook wel meteen verpest want bonaire schijnt gewoon echt ook meteen het mooiste onderwater te zijn.

't loopt daar ook heel geleidelijk af dus je ging gewoon heel rustig ga je zo naar 't diepere toe.

hele harde warme wind.

en dat is wel, ja wel apart.

nou ja en bagage ophalen, naar huis toe.

je moet dan altijd 'n beetje met groepjes.

maar ja zij liep daar echt 'n beetje, ja 'r was dan 'n heel klein strandje waar je dan naar toe kon gaan en verder was daar dan niets.

je kon heel lang gewoon lopen.

't was wel warm, zeker dertig graden.

dus om zeven uur kids naar bed en wij lekker op 't terrasje voor 't appartementje.

A de mensen zijn allemaal gek op zo'n klein kindje, zo'n blond kindje.

maar afgelopen weekend hebben we 't wel gemerkt.

ja de oudste die is echt zo verschrikkelijk bijdehand en zo druk en die jongste is echt de goedheid zelve.

maar goed, die oudste die lag dus met haar hoofd op mijn knieen en de benen naar de zijkant.

midden in de nacht.

en ja, dan wat hebben we daar dan gedaan.

echt perfect.

als ze elkaar ook wel 'ns 'n dag niet gezien hebben als die oudste is wezen logeren of zo, dan valt ze d'r om de nek.

't was 'n vrij kleine baai met toezicht, speeltuintje d'rbij en zo hebben wij daar gewoon niks gedaan.

dan moet je dan die kinderen weer wakker maken want ze moeten in die riemen gehezen worden.

toen hadden we ook 'n nachtvlucht terug en dat gaat zo goed.

maar dat kind gaat nooit huilen, die vindt 't echt allemaal wel best.

ja je zag ze daar dus niet.

voor kinderen natuurlijk geweldig.

want dat heb je natuurlijk als je eind oktober terugkomt uit iets met dertig graden.

maar ja, ze zijn erg vriendelijk op cyprus dus meteen van nou daar is de winkel.

Dan liep ze weg en dan kwam ze zo'n personeelslid tegen en dan rende ze heel hard weer terug want dat vond ze echt van wauw wat kom ik nu tegen.

om de beurt want 't is best intensief nog.