Woord van Leven April 2009

“Wees dus waakzaam, jullie weten niet op welke dag jullie Heer komt.” Matteüs 24,42

Merk je ook vaak dat je het leven niet echt beleeft, maar dat het oppervlakkig blijft? Dat je eigenlijk in afwachting bent van iets anders, van iets moois dat moet komen? Zeker, dat ‘mooie’ moet nog komen, maar het zal anders zijn dan je verwacht.

Een goddelijk instinct in ons maakt dat je iets of iemand verwacht waardoor al je verlangens worden vervuld. Je kijkt misschien vooruit naar een feest, naar een vrije dag, of naar een bijzondere ontmoeting. Maar als die eenmaal voorbij zijn, voel je je toch niet voldaan. Tenminste niet helemaal. Je valt weer terug in de sleur van een bestaan dat je zonder veel overtuiging beleeft, opnieuw in afwachting van iets dat moet komen.

In werkelijkheid is er onder de vele fasen waaruit ook jouw leven bestaat, één waaraan niemand kan ontkomen. Dat is die van de persoonlijke ontmoeting met de Heer die komt. Dit is dat ‘mooie’ waar we onbewust naartoe leven, omdat we geschapen zijn voor het geluk. En het volle geluk kan alleen Christus je geven. Jezus weet hoe blind jij en ik vaak zijn op de weg naar dat geluk en Hij waarschuwt ons:

“Wees dus waakzaam, jullie weten niet op welke dag jullie Heer komt.” Matteüs 24,42

Want over veel dingen in de wereld verkeer je in onzekerheid, maar over één ding bestaat er geen enkele twijfel. Dat is dat je op een dag moet sterven. En als christenen weten wij dat dit betekent: voor Christus verschijnen. Wees waakzaam. Met andere woorden: let op en blijf wakker.

Het kan zijn dat je de dood bewust wegstopt, zoals veel mensen doen. Dat je bang bent voor dat moment en leeft alsof de dood niet bestaat. Dat je je meer en meer vastklampt aan het aardse leven omdat je vreselijk bang bent voor de dood. En dus doe je maar alsof die er niet is. Maar dat moment komt. Want Christus zal zeker komen.

“Wees dus waakzaam, jullie weten niet op welke dag jullie Heer komt.” Matteüs 24,42

Met deze woorden doelt Jezus op zijn komst op de laatste dag. Zoals Hij temidden van de apostelen naar de hemel is opgestegen, zo zal Hij ook terugkeren. Maar deze woorden vertellen ons ook dat de Heer komt aan het eind van elk mensenleven. Trouwens, als een mens sterft is de wereld voor hem of haar afgelopen.

En omdat je niet weet of Christus vandaag komt, of morgen, of over een paar jaar, moet je waakzaam zijn. Net als wanneer je weet dat er dieven op komst zijn die je huis willen leeghalen... Dan blijf je op je hoede.

Dat Jezus komt wil zeggen dat dit leven voorbijgaat. Maar daarom moet je aan het leven niet minder waarde hechten, maar juist meer. Je moet je op die ontmoeting voorbereiden met een leven dat Hem waardig is.

“Wees dus waakzaam, jullie weten niet op welke dag jullie Heer komt.” Matteüs 24,42

Je leven is niet alleen een rustige opeenvolging van allerlei handelingen. Het is ook een strijd. Allerlei soorten bekoringen kunnen je eerste vijanden zijn, seksuele bekoringen, ijdelheid, gehechtheid aan geld, geweld. Het is dus nodig dat ook jij waakzaam bent.

Maar als je altijd waakt, zul je nooit bij verrassing worden gepakt. Echt waakzaam is degene die liefheeft. Het is eigen aan de liefde om waakzaam te zijn. Als je van iemand houdt, is je hart altijd waakzaam en vol verwachting. Elke minuut zonder de geliefde staat in het teken van hem of haar.

Zo is het voor een vrouw die houdt van haar geliefde. Ze is aan het werk of maakt klaar wat hij nodig heeft. Ze doet alles met het oog op hem. En wanneer hij thuiskomt, ligt in haar blije groet heel het werk besloten van die dag dat zij met vreugde heeft gedaan.

Zo is het ook voor een moeder die even rust na het verzorgen van haar zieke kind. Ze slaapt, maar haar hart waakt.

Ook wie van Christus houdt, handelt zo. Zo iemand doet alles met het oog op Hem. Hij of zij ontmoet Hem in de eenvoudige tekenen van zijn wil. Totdat de plechtige ontmoeting zal zijn op de dag dat Hij komt.

“Wees dus waakzaam, jullie weten niet op welke dag jullie Heer komt.” Matteüs 24,42

Het is 3 november De pas ontstane jongerenbeweging van focolare begint ook in Brazilië vorm te krijgen. In Santa Maria, in het zuiden van Brazilië, eindigt een van de eerste jongerenontmoetingen.

Een bus met 45 personen vertrekt. Onderweg wordt gezongen en gebeden. De jongeren vertellen elkaar hun indrukken en zijn vol van God. Dan voltrekt zich een ramp.

Een tragedie, maar toch niet alleen dat. Een van de overlevenden zegt: “Ik heb de dood van dichtbij gezien, maar ik was niet bang, want ik voelde Gods aanwezigheid”. In een bocht stort de bus door een technisch mankement in een ravijn van vijftig meter diep en gaat drie keer over de kop. Zes meisjes vinden de dood.

En een ander: “Ik lag tussen de wrakstukken en merkte dat ik me kon bewegen. Ik knielde neer bij de lichamen van mijn vriendinnen, en ik begon te bidden. God was daar bij ons…”. De vader van Carmen Regina, een van de slachtoffers, vertelde dat zijn dochter dikwijls had gezegd: “Ik ben niet bang om dood te gaan, papa, want dan ga ik voor altijd naar Jezus”.

“Wees dus waakzaam, jullie weten niet op welke dag jullie Heer komt.” Matteüs 24,42 “Parola di Vita”, pubblicazione mensile del Movimento dei Focolari. Testo di: Chiara Lubich, dicembre Grafica di Anna Lollo in collaborazione con don Placido D’OminaAnna LolloPlacido D’Omina (Sicilia - Italia)