Chamonix-Zermatt Walkers Haute Route

Dag 1 :algemeen Deze spectaculaire tocht verbindt 2 gekende toppen van de Alpen met elkaar: De Mont-Blanc en de Matterhorn.Als je over een goede conditie beschikt en je maakt gebruik van zetelliften kan je deze tocht beëindigen in 1 week tijd (mits je redelijk weer hebt).Je moet hierbij wel een afstand overbruggen van meer dan 180 km en rekening houden dat je meer dan 10 col's moet beklimmen  die juist de 3000 meter niet halen. Tussendoor kom je vaak voor verrassingen te staan: Plots staat er een groep wilde steenbokken voor je neus, moet je een ladder op van juist geen 100 treden (pas de Chèvres),wordt je gevraagd eventjes een smeltende gletsjer te traverseren....en tot slot  vallende rotsblokken van tonnen kilo's die met een angstaanjagende gebonk van de berg afrollen (thv de Europahutte).Foto van begin van de tocht dicht bij Argentiére. Dat is Zwitserland op zijn mooist !!!

Dag 1: Heenreis augustus 2009:Eindelijk is het zover. s‘ avonds om 21 uur vertrekt ons vliegtuig richting Geneve. We komen stipt 22 u10 aan, nog geen 20 min. later zijn we reeds gepakt met de rugzakken aan. Het was eerst de bedoeling om te overnachten in de luchthaven .Dit hebben we ter plaatse besloten niet te doen . Het is helemaal niet evident een goed slaapplaatsje te vinden in zo'n reusachtige inkomhall... Dan maar de trein genomen naar het centraal station in Geneve. Vanaf hier is het nog een 2-tal km wandelen naar de "Auberge de la Jeunesse" in het centrum. Er zijn nog juist enkele bedjes vrij (van geluk gesproken). Foto: stuk van het Mont-Blanc massief.

Dag 2:Van Le Tour naar Champex De wekkers staan op 4u45... We moeten immers onze eerste trein halen om 6u00.(ontbijt zit er niet in, pas toegankelijk vanaf 6u30) Na een treinreis langsheen het prachtige meer van Geneve komen we rond 9 uur aan in Le Tour (bij Argentière). Vanaf hier vertrekt de tocht. We hebben besloten hier te starten, want de eerste 10 km gaat door de vallei van Chamonix, welke we reeds eerder hebben gedaan in de Tour du Mont Blanc. We wandelen eventjes verder tot aan de "remontees mecanique" tot dicht bij La Balme We stijgen vandaag 1800m (waarvan 700 m met berglift) en dalen 2300 m, goed voor 25 km en 10 uur stappen La balme is reeds de overgang van Frankrijk naar Zwitserland (Grenspaaltje), Het is werkelijk prachtig weer en we gaan ervoor... We trekken verder en na enige tijd bereiken we Chalet de Glacier: Hier kan je al eens goed eten en je verrijken met alcohol, maar dat laatste is verboden als je nog moet stappen. We moeten immers nog naar de Fenetre d'Arpette: 2665 m , een klim van meer dan 1000 m. Rond 18 uur aankomst op de 2 de col van de tocht. PRACHTIGE UITZICHT.... Na een pitstop gaan we verder naar Champex , waar we een 2u30 later aankomen...We zetten vlug onze tent op voor het donker wordt en betalen 30 Zwitserse Frank voor de overnachting (3 personen). Enkele minuten voor 21 uur stappen we een restaurant binnen: juist op tijd, want na 21 uur serveren ze niets meer. We praten wat na met de uitbaters: We zagen er al wat afgeleefd uit op zo'n warme en zwoele dag. Men peilde wat onze bedoeling was, naar waar we gingen. Onmiddellijk werden we gewaarschuwd voor het weer: veel kans op zwaar onweer en grote neerslaghoeveelheden... Dat beloofd...

Dag 3 (deel 1):Champex-Les Ruinettes De dag begint met een sterrenhemel. 32 km wandelen vandaag, we stijgen 2650 m (waarvan 1400 m lift) en dalen 2300 m. Na alles weg te proppen in de rugzakken ( iedere dag een uurtje werk), schijnt de zon al . We gaan eerst ons buikje vullen in een plaatselijke bakkerij. Met volle moet vertrekken we naar het mooie meer van Champex. De eerste 4 uur wandelen verlopen zeer gemakkelijk: overwegend dalende weg tot aan Sembracher .Ligt op 800 m hoogte . een van de (letterlijk dan), dieptepunten van de tocht. We stappen verder tot aan Le Chable (820 m). Hier en daar zien we een klein partijtje druivenranken staan. We vullen ons buikje met plaatselijke delicatessen en vullen onze rugzak met spijs en drank. Het is nodig. Eventjes later vertrekken we met de berglift in Le Chable naar Les Ruinettes (2255 m).Vanaf nu komen we niet meer beneden die hoogte voor de rest van de dag. Op de foto zie je het uitzicht vanaf Les Ruinettes. Gans het massief van de Grand Combin is zichtbaar...

Dag 3(deel 2)Cabane du Mont Fort-Col de Prafleuri We passeren even later de Cabane  du Mont Fort,  de col de la Chaux. Nog een goede 2u30 later staan we op de col de Louvie (2920 m). Foto: op de col de Louvie. Merk op dat het mooie weer van deze morgen verdwijnt....Van Col de Louvie naar col de Prafleuri is het normaal 2 uur wandelen (gids). Ik zou niet weten wat er verkeerd gelopen is , maar we deden er zowaar meer dan 3 uur over. één van de redenen hiervan is dat de glacier "Grand désert' moet worden overgestoken. Deze is sinds een dag of 3  flink aan het smelten door de hoge temperaturen:Gevolg is een rivier van jewelste en geen bruggetje in zicht om dit euvel te verhelpen. Dan maar de bergschoenen af en de sandalen aangedaan. we nemen een koud voetbadje gedurende een 20 tal meters. Met sommige momenten zakte ik tot mijn middel in het sopje van slechts een paar graden boven nul. Vanaf col de Prafleuri komen we verschillende sneeuwvelden tegen

Dag 4(deel 1): Cabane de Prafleuri-Col des Roux We wandelen vandaag 25 km, stijgen 2000m en dalen er evenveel.De volgende morgen start reeds om 6u30, we passeren de cabane de Prafleuri en zetten koers naar de col des Roux. Dit is de place to be om wilde steenbokken aan het werk te zien. Ze grazen er rustig op los op een hoogte van 2800 meter

Dag 4(deel 2):Lac des dix-Pas du Chat We stappen vervolgens een heel eind langs de Lac des dix . Een kunstmatig gemaakt meer waar het smeltwater in terecht komt van verschillende gletsjers in de streek. Langs een redelijk vlakke weg komen we enkele uren later aan bij  de Pas du  Chat . Hier stroomt het water afkomstig van verschillende gletsjers in het meer .De aanvoer van water is enorm. foto van het meer Lac des Dix

Dag 4 (deel 3) Langs het meer spelen de Marmotten als beertjes met elkaar. Echt mooi om er eens bij stil te staan

Dag 4(deel 4) :Pas du Chat-Pas du Chevres Vanaf Pas du chat gaan we terug klimmen. we bekijken de kunstmatige waterval van de lac des Dix. De aanvoer van water is enorm. Het water komt door een tunnel van al de gletsjers in de buurt. een beetje hoger vinden we de eerste Edelweiss.

Dag 4(deel5) :Pas de Chevres-Arolla We besluiten om via Pas de Chevres te gaan naar Arollla. (Kan ook via col de Rietmann (2920 m). Maar deze laatste is 70 meter hoger. Wanneer je het echter reeds moeilijk hebt met hoogtevrees als je op de 1 ste verdieping je ruiten wast raad ik toch aan om via col de Rietmann Arolla te bereiken. waarom? We moeten een steile (90°)ladder omhoog dat in verschillende stukken verdeeld is.Dit is niet zo evident met een rugzak van 15 kg...De ladder is mooi weergegeven tijdens het filmpje op  http://www.youtube.com/watch?v=0moaCihWFfk Op de foto is de Glacier du Ceilon te zien , in minder gunstige weersomstandigheden. eenmaal op de col gaat het weer ons parten spelen:regen . we spoeden ons naar beneden naar Arolla. Ter plaatse wordt er beslist de postbus te nemen naar Les Hauderes, waar we ons rond 16u30 installeren op de camping. In een gezellig restaurantje verbonden aan de camping verorberen we gehele broden met een enorme hoeveelheid kaasfondue. LEKKER...

Dag 5 (deel 1):Les Hauderes-Villa Na ons stevige maal gisteren en een onweer verder (in de late avond ), zijn we klaar om verder te stappen:.De weergoden zijn duidelijk beter gezind vandaag. Via Lac de Moiry gaan we naar Zinal, een tocht van 25 km, 2100 meter stijgen  en 1100 m dalen. We laten de camping s‘ morgens vroeg achter ons (Le Molignon), en via een omweg gaan we naar het pittoreske dorpje Villa . Een prachtig bergdorpje op een helling ingenesteld.(1717 m). onderweg vele typische Zwitserse oude houten blokhutten op palen gebouwd.(hooi en strooibergplaatsen) (foto)

Dag 5 (deel 2) Het grote doel voor vandaag is de col de Torrent (2919m) Het uitzicht op de top is spectaculair. Achter ons alle toppen van Arolla en voor ons de Dent Blanche (4357 m). zie foto. Onderaan de Glacier de Moiry.

dag 5 (deel 3):Col du Torrent Vanaf de col de Torrent prachtig zicht op de Lac de Moiry (foto), Vanaf hier is het nog een 5-tal uur wandelen naar Zinal, berekend zonder rustpauzes. Maar eerst afdalen tot vlak bij het meer en dan moeten we de Col de Sorebois over De afdaling gaat niet makkelijk en de onderkant van mijn voeten doen erg veel pijn. Ik ga precies continu over gloeiende kolen...

Dag 5 (deel 4 ) Vanaf Lac de Moiry is het ongeveer 1u30 klimmen naar Col de Sorebois. andermaal prachtig uitzicht. De Weisshorn (4506 m) is duidelijk zichtbaar tussen de wolken.(foto).De voeten doen nog meer pijn...

Dag 5 (deel5) We proberen nog voor 16 uur aan een berglift te geraken om zo naar Zinal te gaan. Het is echter al na 16 uur eer we aankomen, ondanks een enorme vlugge afdaling. We zien onze lift voor onze neus stilstaan... Onze vreugde is groot wanneer we horen dat de laatste afvaart van de lift dan toch 17 uur is. Mijn voeten kunnen eindelijk wat rusten. We hebben zelfs tijd om eens een goede pint te drinken met op de achtergrond de Weisshorn. Een goed uur later staan we al in Zinal. We besluiten wijselijk iets te doen aan onze pijnlijke voeten. Gelukkig zijn de meeste winkels open (zondag...) en gaan we een gespecialiseerde sportwinkel binnen. We kopen er extra stevige en gedempte inlegzolen en gooien de oude prullen weg. Voor de prijs hoeven we het niet te laten. We merken onmiddellijk het verschil wanneer we de eerste stappen zetten. Even later zetten we ons neer op de plaatselijke camping

Dag 6: deel 1 We stijgen vandaag 2000 m en dalen 1050 m . Terug een 27 km stappen.De dag begint zoals alle andere: vroeg in de morgen. Het is alom prachtig weer. Het belooft een warme dag te worden. Vandaag hebben we ons scheel gezocht om het weggetje te vinden dat ons moet leiden naar de Barneux sur Alpage. Vanuit Zinal echter niet gevonden. We gaan via de baan verder naar Mottec en via een klein niet vaak belopen route bereiken we met veel moeite de Alpage Nava tijdens een rustpauze stoppen we onze voeten in een waterbak voor koeien , het doet ongelooflijk veel deugd. Na een uurtje platte rust trekken we verder het hooggebergte in en later bereiken we de col Forcletta. We hebben er prachtig zicht op de Weisshorn, Bishorn en Brunegghorn. Na een kleine rustpauze dalen we af naar Gruben (Meiden):foto is in Gruben genomen

Dag 6 (deel 2) Het weer slaat terug om. We rusten wat uit in Meiden en we starten alsnog de beklimming van de Augstbordpass (2839 m). De bedoeling was om dichtbij de pass te kunnen kamperen, en dit is dan ook gelukt: op een uur voor de pas vonden we een geschikt stukje 'platte grond'(als je het al plat kunt noemen). Op de foto zie je de tent en bovenaan links de U-vormige pas. Mijn schoenen hangen te drogen, doch dit heeft niet lang mogen zijn: Na een uurtje kregen we een ferme bui over ons tentje. Gelukkig zonder al te veel wind, want kamperen op 2700 meter heeft toch bepaalde risico's ,en het kan hier wel eens flink waaien...

Dag 7 (deel 1): Augstbordpass naar St Niklaus We vertrekken reeds vanaf 2700 meter hoogte, om 7 uur Vandaag gaan we tot aan de Europahutte een tocht van iets meer dan 25 km, door berg en dal We dalen 2200 m (waarvan 700 meter met bergliftje), en stijgen 1700m. Na een klein uurtje hebben we de col reeds bereikt: de Augstbordpass (2893 m), Het is bijna wolkeloos vandaag en het belooft daarbij nog eens flink warm te worden . Foto op de Augstbordpass genomen met zicht op de Tutmanntal , en de vele 'kleine' toppen

Dag 7, (deel 2) We rusten wat uit en nemen via de GSM contact op met het thuisfront. daaruit blijkt dat mijn zussen hier niet ver vandaan logeren. Ze gaan ons opwachten in het volgende dorpje: St Niklaus. We moeten eerst flink afdalen over verschillende km steenvelden. De rotsblokken zijn soms reusachtig groot en het is geen gemakkelijke klus Uw weg te vinden. hoe lager we komen hoe dikker de mist wordt. we zagen de wolken al hangen vanaf de Augstbordpass Gelukkig staan er op regelmatige tijdstippen steenmannetjes die de weg aanwijzen. Foto genomen op de Augstbordpass met zicht op dal van St Niklaus dat onder de lage wolken zit.

Dag 7 (deel 3): Junga)-St Niklaus Na anderhalf uur afdalen in de mist over steenvelden komen we aan in een zeer oud en primitief bergdorpje:Junga (foto) We nemen er een al even primitief bergliftje (je mag er met max 4 personen inzitten) naar St Niklaus. Eerst moeten we de berglift 'activeren'. We moesten bellen naar het station in St Niklaus en vervolgens moesten we op het 'startschot' wachten in de cabine. Het was proppen om alles en iedereen erin te krijgen. Ik zat echt niet in een gemakkelijke positie met 3 volwassen personen en evenveel rugzakken in een blikken doosje. Het kleine bakje schommelde heen en weer in de wind en ik vroeg me af waar dat bakje aan hangt: een paar fijne kabeltjes en slechts 2 pilaren overbruggen 700 meter hoogteverschil en dubbel zoveel meter afstand. De zweeftocht duurde een eeuwigheid. Om 11 uur heelhuids aangekomen in St Niklaus.

Dag 7 (deel 4) Mijn 2 zussen wachten ons op . Met ons 5 gaan we  eens goed eten in st Niklaus (spaghetti).Het is een mooi dorpje We spreken af dat mijn zussen ons een taxirit geven naar Gasenried, waar we de tocht verder zetten. Van hieruit vergezellen ze ons voor een paar km langs het dorpje tot dat de beklimming begint van de Grathorn (2273 m).foto genomen vanaf de Grathorn , Gasenried ligt ongeveer in het midden, Grächen ligt in het middenrechts. De wolken rond het dal van St Niklaus zijn onder invloed van de warmte volledig opgelost.

Dag 7 (deel 5)/St Niklaus-Grathorn foto genomen nabij de Grathorn We zitten nu op de  gekende Europaweg naar de Europahutte. We krijgen wel één groot probleem: ons water is op , niemand heeft nog één druppel. Volgens de kaart is er wel water in de nabije omgeving maar we kunnen er voorlopig niet bij (te gevaarlijk). Het duurt een goed uur voor we ons terug kunnen bevoorraden. de zakken worden rijkelijk gevuld met water.

Dag 7 (deel 6) Uren wandelen we verder naar de Europahutte. Het is een echte 'Balkonweg'. Prachtige uitzicht op gans het Zermatt-dal. Vaak zijn de paden beveiligd door kabels(zie foto).Soms is het weggetje immers amper enkele 10-tallen cm breed en vind je onder je voeten reeds een gapende diepte. Hier is alcohol drinken en wandelen geen goede combinatie.

Dag 7 (deel 7) De top lijkt dicht, maar in werkelijkheid zitten we er nog meer dan 15 km van...(foto)

Dag 7 ,(deel 8) We stappen verder naar de Europahutte, waar we willen overnachten. Een paar km hiervoor moeten we nog een wiebelende hangbrug over. De Europahutte zit stampvol mensen, eerder onaangenaam. Er blijkt geen slaapplaats meer over (en we hadden niet gereserveerd) . We mogen toch slapen in de eetruimte zelf, doch we bedanken de huttewaard en zoeken liever een rustiger slaapplaatsje buiten uit. In deze regio is het niet makkelijk een geschikt plaatsje te vinden om je tent te zetten. Alsnog vinden we juist voor de duisternis een klein plaatsje op een 100-tal meter van de Europahutte.

Dag 8, deel 1 Europahutte-Randa We dalen vandaag 1000 m en stijgen een 200 tal m . In de vroege ochtend worden we echter gewekt door de eigenaar: blijkbaar liggen we te slapen op een plaats waar de heli moet landen. De internationale  tekens waar heli's landen kennen ze hier blijkbaar niet . Er lag enkel een klein steentje die wat geel gekleurd was. Waar we ook vaak door gewekt werden was het angstaanjagende gerommel van vallende rotsblokken. Soms om het uur, soms iedere 5 minuten.  We reppen ons uit de slaapzak en rond 6u30 reeds de tocht aangevat. We zien er verschillende reebokken. Eventjes verder wordt de route afgesloten en zijn we verplicht naar beneden te wandelen:Groot gevaar voor vallende rotsblokken. We zien er eentje op een100-tal meter afstand naar beneden komen ter grote van een Vrachtwagen...Wat een gerommel en stof, erg indrukwekkend maar moordend gevaarlijk Vanaf de Hut wel een prachtig zicht op het Monta-Rosa Massief (zie foto),

Dag 8, (deel 2):Randa-Zermatt Aldus zijn we verplicht af te dalen  naar het eerste dorpje Randa. Op een 15-tal km van Zermatt gelegen We hebben niet veel goesting meer om terug  te klimmen tot aan de Europaweg (terug 800 m stijgen op onze laatste dag betekent  een hele drukke laatste expeditiedag en dit willen we vermijden). We blijven dus  in het dal en genieten van de warmte en de zon. Na een 3-tal uur wandelen in het dal komen we aan in Zermatt (zie foto)

Dag 8: (deel 3) We eten een 3-gangen menu in een plaatselijk  restaurantje (één van de eersten dat we ontmoeten). Het is blijkbaar nog één van de goedkoopste ook. Als we eventjes verder wandelen en de prijzen vergelijken swingen ze letterlijk de pan uit... onze bergschoenen en voeten hebben het zwaar gehad: tijd om ze te laten luchten.

Dag 8: slot We wandelen verder door Zermatt en merken op dat deze stad rond toerisme gebouwd is. De 'stad' is ook volledig verkeersvrij. Er rijden enkel elektrische wagentjes en bussen. Plots komen we oog in oog te staan met de machtige Matterhorn (foto).En inderdaad: Er hangt terug een wolkje rond de top. We stappen verder tot aan de grote bergliften die ons verder willen brengen. Aandachtig bekijken we de prijzen , en die zijn er om U te zeggen:70 euro voor een liftje naar de kleine Matterhorn (Bijna 3900 meter ), bijna niet betaalbaar. Voor 3 personen betaal je dus meer dan 8000 oude Belgische Fr. om eens heen en weer te glijden . We laten de lift voor wat hij is en  genieten op een terrasje dichtbij  van een grote ijscreme.

Dag 8: terug naar huis Rond 17 uur vertrekken we in het station van Zermatt met als eindbestemming Geneve. We overnachten er (terug in dezelfde jeugdherberg in centrum van de stad) ,en nemen de volgende dag ons vliegtuig terug richting Brussel Einde van een fantastische reis...