PRINSJESDAG WE LEVEN IN ONZEKERE TIJDEN WAAR VEEL MENSEN ONDER LIJDEN. ER HEERST ONRUST EN GEWELD, ALLEEN ‘T EIGEN IK, IS DAT NOG TELT.
De afstand tussen arm en rijk Wordt groter, bewijst de praktijk Inkomens tonen grote verschillen Omdat overheden bezuinigen willen
Solidair met elkander is er niet bij. Die tijden zijn helaas voorbij. ‘t zijn de zwakste die ‘t gelag betalen Want daar is nog het meest te halen.
Omdat de groep steeds groter wordt. Lonen en uitkeringen worden ingekort. Moeten zij van een minimum bestaan, Dat zal niet lang zo goed meer gaan.
Grote groepen demonstreren. Want de overheid zou moeten leren. Dat in deze sombere, moeilijke dagen, Men gezamelijk de lasten moet dragen.
Ieder draagt dan naar vermogen, Maar daar wil men echt niet aan. Want als men dat zou gaan gedogen, Wordt hen onrecht aangedaan.
Zo rekenen de welgestelde Sluiten hun oren voor ‘t geroep. Willen niet weten hoe normen gelden. Voor die grotere zwakkere groep.
Waar is de solidariteit gebleven. Die zegt te zorgen voor elkaar. Gun elkaar een leefbaar leven. En sta steeds voor elkander klaar. Dit gedicht is geschreven door: Mieke Batenburg
Of moet het zo……….
Of zo………..
Zo dan………
Jan Peter bedankt……..
Minister president:nog van harte beterschap Ik hoop dat het bed te hard ligt,een verpleegster naar huis is gegaan omdat ze het niet meer ziet zitten omdat haar man zojuist zijn ontslag heeft gekregen,er een onderbezetting op de afdeling is,de nachtzuster zich ziek gemeld heeft omdat ze gisteren door haar rug is gegaan,de poetsvrouw niet meer mag komen omdat ze een ID-baan had,het eten niet meer gebracht kan worden omdat dat ook een ID-baan was,en,en,en………………….