Onze fysieke infrastructuur buiten is een heel stuk minder responsief Onze fysieke infrastructuur buiten is een heel stuk minder responsief. Veel infrastructuur wordt aangelegd voor de lange termijn, waarbij we proberen de toekomst te voorspellen. Vandaag hebben wij het stationsgebied van Delft bekeken en kwamen we er achter dat we daar nog niet heel goed in zijn. Dat voorspellen is ontzettend lastig. Hoewel de NS informatie heeft over haar reizigers is dit vooral kwantitatieve data. Wat die reizigers doen op het moment dat zij uit de trein stappen is onbekend. Als we de vraag van de gebruiker niet helder hebben, hoe kunnen we dan responsief zijn?
Het ultieme systeem Wij zien het menselijk lichaam als het ultieme infrastructuur systeem. Het lichaam bestaat uit verschillende systemen, denk bijvoorbeeld aan de lymfe, bloedvaten, vertering en het zenuwsysteem. Deze systemen worden aangestuurd door een autonoom systeem (het brein) dat maakt deze systemen allemaal optimaal in het lichaam kunnen functioneren en reageren op nieuwe situaties.
Waar zit de pijn? Responsiviteit Wat is de vraag? Wij denken van wel, door lering te treken uit het menselijk lichaam. ‘Just think’ creëert een digitaal brein wat vraag en aanbod reguleert. Een zelflerend en responsief systeem dat autonoom acteert, net als het menselijk brein.
Het hart en de bloedvaten
Wat leren we? Verbinden - Wat levert dat op? Vraaggestuurd - soepele overgang. Hoe? Datapunten Persoonlijke input.
Delft als testgebied om innovatieve mobiliteitsconcepten voor personen en goederenverkeer te implementeren waarbij de overheid, infrabeheerders en kennisinstellingen intensief samen gaan werken continu reisgedrag (anoniem) monitoren, anticiperen digitalisatie; internet-of-things toepassen, zoveel mogelijk inzetten op on-demand, gedeelde autonome services zelflerend intensieve samenwerking tussen netbeheerders