De Ronde tafel en de Beeldvormende Bespreking Wil Uitgeest

Pinksterbeeld, paneel uit de rechtervleugel van het altaarstuk uit Osnabrück, 1370-80. Walraf-Richartz Museum Keulen

Koning Arthur’s ridders vieren Pinksteren, zittend aan de Ronde Tafel, en zien een visioen van de graal. Illustratie van Évrard d’Espinquez (ca. 1475)

Folio 610 in de Franse Bibliothèque nationale BNF Fr116

Additieve menging: mengen van gekleurd licht tot ongekleurd, wit licht.

De ronde tafel met de gedroogde bananenschillen en de materieschilderijen/luisterobjecten van Exchange Values on the table

Exchange Values: Luisteren naar één dag uit het leven van een bananenteler

Shelley Sacks (staand in het midden): Exchange Values on the table Shelley Sacks (staand in het midden): Exchange Values on the table. Social Sculpture, Goetheanum. Ursache Zukunft, 2007

Momenten uit Exchange Values on the Table. Goetheanum, 2007

De beeldvormende bespreking als rondetafelgesprek Iedereen kan alle andere deelnemers aankijken, en zich in principe tot hen richten. Het doel is te komen tot inzicht, waardoor adequate besluiten kunnen worden genomen. Een vereiste is dat er een vraag gesteld wordt waarbij alle deelnemers betrokken zijn, en waar ze echt in willen investeren. Verder is gelijkwaardigheid van de gesprekspartners nodig (Koning Arthur met zijn ridders). Ieder moet vanuit de eigen kern zijn/haar visie (durven) uitspreken. De spreker vertegenwoordigt voor dat moment de geest, de anderen zijn de luisterende ziel die probeert te ‘horen’ wat in en door de gesproken (eventueel gestamelde) woorden heen klinkt. Als ieder vanuit zijn wezen bijdraagt zonder gelijk te willen hebben of te willen ‘scoren’, dan ontstaat in het midden een open ruimte waarin zich een beeld kan tonen dat niet fragmentarisch is, maar de samenhang tussen de genoemde gezichtspunten zichtbaar maakt. Een dergelijk zien omvat ook de richting van handelen. Het gaat bij dit model niet om: juist of onjuist (analytisch denken, hoofd), maar om vruchtbaar of onvruchtbaar (aanschouwend denken, hoofd en hart). Het is een model om tot imaginatief bewustzijn te komen.

Stap 2: Aandacht voor de beleving van de kleur. Proefschrift Wil Doel van het hierin opgenomen kleuronderzoek : Het leren kennen van de dynamiek die eigen is aan de onderzochte kleur (het blauw). Het rondetafel’gesprek’ vindt plaats door een groot aantal objectieve en subjectieve kleurverschijnselen ‘om de tafel’ te zetten, en ‘aan het woord te laten’. Dit vindt plaats in drie ‘gespreks’ rondes, die terug te vinden zijn in Goethes fenomenologische methode: Stap 1: Aandacht voor het zintuiglijk waarneembaar aspect van de kleur. Stap 2: Aandacht voor de beleving van de kleur. Stap 3: Aandacht voor de ‘daden’ van de kleur, waarin de dynamiek van de kleur zich het meest direct kenbaar kan maken (Anschauende Urteilskraft). In stap 3 blijken al de objectieve en subjectieve kleurverschijnselen die ter tafel kwamen, een bepaald perspectief op de gezochte dynamiek in te houden. De dynamiek van de kleur maakt zich dus ‘kenbaar’ in zijn manifestaties. Mits ze niet geïsoleerd worden bekeken, mits de onderzoeker tot op de bodem ervan gaat en bij de ene existentiële betekeniskern komt die zich in elk van deze perspectieven ontvouwt.