Ervaringen van huisartsen en ouders met de CRP sneltest bij kinderen Marjolein Schot 1, Esther Brussee 1, Eveline Noteboom 1, Lidewij Broekhuizen 1, Jochen Cals 2, Esther de Groot 1, Niek de Wit 1, Theo Verheij 1 1.Julius Centrum voor Gezondheidswetenschappen en Eerstelijns Geneeskunde, UMC Utrecht 2.School for Public Health and Primary Care, Maastricht UMC+

Inhoud Introductie en aanleiding voor deze studie Methode Resultaten – Huisartsen – Ouders Discussie Conclusie

Introductie: CRP meting bij kinderen? PRICE onderzoek: Point-of-Care C-reactive protein to assist in primary care management of children with lower respiratory tract infection – Fase: data verzameling Huisartsen en ouders van belang bij mogelijke implementatie Huidig onderzoek: Wat zijn de ervaringen van huisartsen en ouders met POC CRP bij kinderen met luchtweginfecties in de huisartsenpraktijk?

Methode Kwalitatief onderzoek – Gerichte selectie van deelnemers – Semigestructureerde interviews a.h.v. topic guide – Volledig getranscribeerd – Dubbel gecodeerd – Analyse tijdens data verzameling – Data verzameling tot saturatie – Data analyse: destillatie van thema’s (inductief) NVivo

Resultaten: huisartsen 11 huisartsen Thema’s: – Argumenten voor en tegen – Verschil tussen kind en volwassene (N=11) Sekse: Man6 Leeftijd: < > Aantal jaar huisarts < > Grootte van praktijk: <2000 patiënten patiënten >3500 patiënten Type praktijk: Solo Duo Groep Locatie: Stad Platteland Verstedelijkt platteland

Resultaten: huisartsen, argumenten voor/tegen CRP gebruik Huisarts gebruikt POC CRP weinig bij kinderen – Eigenlijk alleen bij diagnostische onzekerheid Alle huisartsen hechten meer waarde aan anamnese en LO dan aan CRP meting Soms meerwaarde bij taalbarrière

Resultaten: huisartsen, weerstand om kind pijn te doen “Ehm, nou prikken bij kinderen dat is ehh, ja, kinderen vinden dat over het algemeen eng en niet fijn, het doet ook zeer. Ik vind dat als je dat enigszins kunt beperken, of hè, kunt vermijden dan moet je het niet doen, denk ik.” “…ik probeer om kinderen zo min mogelijk pijnlijke onderzoeken aan te doen om eh, de aversie die er soms bij kinderen ontstaat tegen spreekuurbezoek zo min mogelijk eh, te voeden. En dus, ik wil heel graag eh, m’n relatie met dat kind eh, ja in stand houden en eh, door pijnlijke prikken uit te delen ehm… kan dat wel weerstand oproepen bij eventueel volgende consulten”

Resultaten: huisartsen, verschil tussen kind en volwassene De presentatie is anders: “En kijk, een kind is, ik zou bijna zeggen, puurder op dat gebied. Een kind voelt zich ziek of voelt zich niet ziek en dat zie je. Een volwassene die kan daar nog allerlei theatrale dingen om heen, ehh, laten zien en, ja, dan heb je nog weleens vaker het idee van ‘mwah’, volgens mij valt het nog wel mee. Of omgekeerd” Het beloop is anders Bij kinderen defensiever beleid dan bij volwassenen

Resultaten: ouders 10 ouders Thema’s: – Belasting van de prik – Vragen aan de arts

Resultaten: ouders, belasting vingerprik “En thuis ook ‘ik heb prikkie gehad, kijk, gekregen van mevrouw’ Hij was vooral erg blij met z’n vingerpopje. Hij was heel trots op zichzelf en zijn grote zus was heel erg onder de indruk en dat maakte hem natuurlijk ook weer…ja ze zijn natuurlijk pas vier en twee maar je merkt wel echt van hij vond zichzelf wel echt een beetje stoer, want toen kwam later mijn vader (…) en dat was echt twee uur daarna of zo en het was nog…. ‘Opa, prikkie gehad’ nou je kon niks meer zien, want het gaatje was natuurlijk al lang dicht.” (jongen, 2 jaar) “Hij benoemde het als ik heb een schietprik gehad. En het deed nog veel meer zeer als een splinter. Ja hij vond het echt een pijnlijke prik. Heel de dag heeft hij het er eigenlijk wel een beetje over gehad. Dat hij het toch gewoon voelde.” (jongen, 10 jaar)

Resultaten: ouders, afweging pijn “..nou ja het is op dat moment even niet leuk…Maar het geeft goede resultaten waardoor ze dus geen antibiotica heeft gehad…En dat is voor mij van groter belang zeg maar dan even het vervelende voor het kind.” (CRP<5, geen antibiotica) “Dus nee dit is denk ik het minst erge voor een kind zelf… En het meest fijne voor de ouders dan hebben ze zekerheid dat er geen ontsteking aan de gang is.” (CRP<5, geen antibiotica) “Mijn zoon vindt het allemaal prima, maar ik denk niet dat ieder kind er blij van wordt. Dus dat zou een nadeel kunnen zijn, dat kinderen misschien angst gaan ontwikkelen voor de dokter, omdat er…. Maar voor de rest denk ik als ouder zijnde wil je toch weten wat er met je kind aan de hand is, dat ene prikje…Dat maakt mij niet uit. …Maar ik vind bij kinderen, daar ben ik verantwoordelijk voor en die zooi [antibiotica], ja het is gewoon zooi natuurlijk wat je naar binnen brengt. Daar moet wel over nagedacht zijn en niet van ja ik twijfel nou dan doen we het wel voor de zekerheid. Nou ja dan heb ik liever zo’n prikje.” (CRP 23, geen antibiotica)

Resultaten: ouders, vragen aan de huisarts Ouders gaven aan dat de reden voor de meting het bepalen van een infectiewaarde was, zo was het hen uitgelegd. Ouders gaven aan weinig aanvullende vragen te hebben gesteld “Nou dat was mij duidelijk. Voor mij was dat op dat moment gewoon belangrijk om te weten wat hij had en of dat hij antibiotica, of hij dat echt moest nemen.” (CRP 43, antibiotica) “En wat was uw eerste reactie toen de huisarts dat vroeg?” Ouder: “Nou liever dan antibiotica voor iets wat misschien niet nodig is, daar ben ik meteen mee akkoord gegaan.” (CRP<5, geen antibiotica)

Discussie Methode van onderzoek – Interviews door een persoon – Open codering – Dubbel gecodeerd – Dataverzameling gelijktijdig met analyse Selectie van deelnemers – Met name bij ouders geselecteerde groep – Reëel beeld van de huidige ervaringen

Conclusie Huisartsen noemen met name bezwaren tegen implementatie van POC CRP bij kinderen – Angst voor pijn en trauma – Diagnostische onzekerheid is anders dan bij volwassenen Ouders zijn positiever – Meer zekerheid weegt op tegen kortdurende pijn – Weerzin tegen antibiotica maakt POCT CRP aantrekkelijk

Vragen? Deze studie wordt mogelijk gemaakt door subsidie van: Projectnummer: