Zr. Maya Verdonck (7081) Zr. Marcelle Debout Zr. Denise Pouls P. Willy Smeets Diaken Etienne Sourbron Wies Timmermans Samenwerking met ergotherapeuten en animatoren
1. Individuele pastorale begeleiding van bewoners en/of familie 2. Liturgische vieringen 3. Bevordering van de christelijke identiteit 4. Administratie en (persoonlijke) vorming
= mensen nabij zijn vanuit een christelijke inspiratie Individuele gesprekken Vooral aandacht voor vragen die te maken hebben met thema’s als geloof, God, de zin van het lijden (waarom), de gebrokenheid van mensen, hoop, relaties, gezondheid en ziekte, eenzaamheid, eindigheid en sterven…
Opname in een rusthuis is meestal een crisis in het leven. De bewoner moet al het vertrouwde achterlaten en in een groep leven. Het is ook hun laatste verhuizing en dat roept levensvragen op. Zoals: wat gebeurt er als ik doodga? Heb ik wel goed geleefd? Waarom moet ik zo aftakelen? Wat voor zin heeft het leven nu nog? Kan ik hier een "spuitje" krijgen om verlost te worden uit mijn lijden?
samen zoeken naar de zin van wat de bewoner overkomt rouw, verlies en verdriet begeleiden zorg voor het einde van het leven omgaan met conflict in relaties geloofsgesprek omgaan met schuldvragen terugblik op het leven
Gebed (op de kamer of in de kapel) Eventueel opvang van familie bij overlijden Eventueel individuele gesprekken met personeelsleden Samen een kaars ontsteken in de kapel
Individuele ziekenzalving: ◦ Vergevingsmoment ◦ Handoplegging en zalving ◦ Mag alleen door een priester ◦ Kracht voor de verdere levensweg/bemoediging Ziekenzegen
Wij gaan met elkaar in gesprek Wij gaan samen op weg Onzichtbaar kan God met ons meelopen Vanuit het christelijke geloof dat Hij aanwezig is, maar Hij komt niet altijd ter sprake
Dagelijkse viering (behalve zaterdag) om 10u30, ook te volgen op de tv Wekelijks uitreiken van de communie: in het rusthuis op zondag, in de gesloten afdelingen en het herstelverblijf op woensdag Maandelijkse bezinning op het Lindeplein met thema’s die aansluiten op de tijd van het jaar Twee maal per jaar organiseren we ook een gemeenschappelijke ziekenzalving
Bijzondere vieringen: ◦ speciale vieringen op Witte Donderdag, Goede Vrijdag en Paaszaterdag ◦ viering voor de overleden bewoners ◦ kerstviering voor het personeel Af en toe een specifieke activiteit in de dagzaal
Verzorgen van de kapel Prikbord langs de cafetaria Affiches en uitnodigingen op de afdelingen Gebedskaartjes bij belangrijke christelijke feesten voor bewoners en personeel Rubriek “Wist je dat” in ‘t Salvatorke
Basisopleiding: Godsdienstwetenschappen Noteren van sommige gesprekken Voorbereiden van de vieringen Bijhouden communieronde Overleg met collega’s uit andere rusthuizen en met het bisdom (zending van bisschop) Begeleiding van stagiaires Persoonlijke vorming op vlak van geloof, pastoraal gesprek, ethische vragen… Eigen gebedsleven onderhouden
In samenwerking met de ergotherapeuten en animatoren Bij het overlijden van een bewoner een gedenkhoekje maken in zijn/haar dagzaal, met de naam, een tekst, eventueel een foto Ook de andere bewoners moeten afscheid kunnen nemen Kort gebedsmoment in de dagzaal in de week na het overlijden
Je bent hier niet meer onder ons, maar je blijft in onze herinnering aanwezig
Jullie zijn zeker even belangrijk want eigenlijk zijn jullie het eerste aanspreekpunt van de bewoner bij het verzorgen, bij het poetsen… Jullie zijn diegene die kunnen doorverwijzen naar mij (of iemand anders van ons) bij het intreden van een terminale fase, bij het overlijden van een familielid, bij nood aan een gesprek…
Aanspreken kunnen jullie mij altijd op de afdeling, aan het onthaal of via telefoon (7081) Tijd maken voor bewoners of voor familie of voor jullie kan enkel op bepaalde uren
Maandagnamiddag Dinsdagvoormiddag Woensdagvoormiddag Donderdag de ganse dag
Als ik aanwezig ben in huis, ben ik aanspreekbaar voor iedereen. Met de focus op de bewoner en zijn familie. Door de korte contacten in de gang, cafetaria, bij bepaalde activiteiten, bij ziekten bouw je een vertrouwensrelatie op. Niet dat dat altijd diepgaande gesprekken zijn, maar gewoon even wat aandacht kan de mensen deugd doen.
En als de bewoner dan ziek wordt of gaat sterven, kun je dichtbij zijn, omdat er al een relatie is opgebouwd. Ik ben regelmatig onder de indruk met hoe weinig woorden de belangrijkste dingen gezegd hoeven te worden. Of soms hoeft er helemaal niks meer gezegd te worden.
De dagen van het verleden geven ons de kans om te vertellen de dagen van het heden geven ons de kans iemand te mogen zijn de dagen van de toekomst geven ons de kans om te dromen Al de dagen van het leven ze mogen er zijn (Antoon Vandeputte)