14 oktober 2009 – Elzenveld Antwerpen Hoger Instituut voor de Arbeid Leerpunten uit de praktijkvoorbeelden en de vragen die daaruit volgen voor het beleid.

Presentatie over: "14 oktober 2009 – Elzenveld Antwerpen Hoger Instituut voor de Arbeid Leerpunten uit de praktijkvoorbeelden en de vragen die daaruit volgen voor het beleid."— Transcript van de presentatie:

1 14 oktober 2009 – Elzenveld Antwerpen Hoger Instituut voor de Arbeid Leerpunten uit de praktijkvoorbeelden en de vragen die daaruit volgen voor het beleid Sien Winters Onderzoeksleider wonen HIVA

2 Wat is meerwaarde van het concept? de vraag van de cliënt als vertrekpunt inclusief beleid planmatige aanpak, lange termijn denken streven naar gezamenlijke visie de wijk als denkkader: concreet, behoort tot ieders leefwereld,overzichtelijk bruikbaar in alle mogelijke omgevingen (landelijk – stedelijk)

3 Moeilijkheden op het terrein moeilijk om een plan in concrete acties te vertalen moeilijk om prioriteiten te bepalen moeilijk om beleidsdomeinen te overschrijden planlast druk om snel resultaten te zien moeilijk om tot samenwerking te komen moeilijk om los te komen uit de ‘zachte’ sector moeilijk om 24-uurszorg in omgeving te realiseren tekort aan middelen/personeel voor invulling met concrete projecten

4 Grenzen gesteld door de wetgeving wetgeving en reglementering niet afgestemd tussen beleidsdomeinen versnippering van bevoegdheden over verschillende beleidsniveaus samenwerking publiek – privaat niet evident

5 Succescriteria Voldoende tijd nemen voor opbouw van vertrouwen en gezamenlijke visie-ontwikkeling met partners Goed evenwicht tussen lange termijn planning en realiseren van concrete projecten op terrein Maximaal samensporen met andere beleidsplannen en ontwikkelingen Toevalligheden kunnen het verschil maken

6 Vragen voor het debat Wat is de meerwaarde van het concept? Wat kan/moet het beleid doen om de ontwikkeling van woonzorgzones mogelijk te maken? Wat is de rol van het lokale bestuur? Kan alleen het lokale bestuur de regisseursrol opnemen? Welke rol kan de sociale huisvesting opnemen? Waar is de stem van de private bouwsector in dit verhaal? Hoe kunnen we de stem van de betrokkenen zelf beter aan bod brengen?