Nathan de Wijze en de Drie Ringen Achtergrondvisie.

Presentatie over: "Nathan de Wijze en de Drie Ringen Achtergrondvisie."— Transcript van de presentatie:

1 Nathan de Wijze en de Drie Ringen Achtergrondvisie

2 Nathan de Wijze en de Drie Ringen Van een traditioneel katholicisme naar een open christendom “De essentie van het christendom bestaat er in te leven alsof men de ware ring bezit.”  Men kan de nadruk leggen op ‘leven’, op de ‘ware ring’, of op ‘bezit’.  Deze verschillende nadrukken impliceren verschillende visies op het christendom. Wanneer de nadruk gelegd wordt op het woord leven, dan suggereert dit een type christendom dat zichzelf poogt te realiseren doorheen goede daden, doorheen het waarmaken van liefde en goedheid. Wanneer de nadruk gelegd wordt op de ware ring, dan kan dit wijzen op een christendom dat zichzelf karakteriseert als de ware religie, dat een monopolie claimt op de waarheid. Wanneer de nadruk gelegd wordt op het bezitten van de ring, dan duidt dit op een eerder gesloten houding, waarbij het christelijke geloof voorbehouden blijft voor een selecte groep van insiders. Het duidt eveneens op een ‘bezittende’ attitude, waarbij men het geloof liefst voor zichzelf houdt en daarbij weinig ruimte laat voor solidariteit.

3 Nathan de Wijze en de Drie Ringen Van een traditioneel katholicisme naar een open christendom Deze drie nadrukken (indien geïnterpreteerd op de wijze zoals hierboven) komen overeen met drie verschillende benaderingen van het christendom, die beknopt samengevat worden in de volgende concepten: existentie - het handelen essentie - het zijn bezitten - het hebben van, beschikken over Deze drie benaderingen dienen alle drie aanwezig te zijn om de volle draagwijdte van het christendom te kennen. De Parabel van de Drie Ringen kan zo geïnterpreteerd worden als een verhaal over de verhouding tussen een eerder traditioneel, conservatief katholicisme en een christelijk geloof dat open en eerder toekomst-georiënteerd is.

4 Nathan de Wijze en de Drie Ringen De visie van Lieven Boeve 1 : het christelijk verhaal als open verhaal  Het christelijke verhaal is een open verhaal, “een verhaal dat oriëntering en integratie biedt zonder daarom alles totalitair in het eigen verhaal te willen insluiten”²:  Het christelijk verhaal relativeert zichzelf: het is niet het enige verhaal  Én neemt zichzelf ernstig: enkel in het particuliere verhaal kan van God getuigenis afgelegd worden.  In de confrontatie met de veelheid van verhalen ontdekt het christendom zijn onherleidbare eigenwaarde: het opent een weg naar en voor God. 1Z IE L. B OEVE, Onderbroken traditie. Heeft het christelijk verhaal nog toekomst?, Kapellen, Pelckmans, 1999, p. 133-138. 2 Ibid., p. 137.

5 Nathan de Wijze en de Drie Ringen De visie van Lieven Boeve 1 : mogelijke interpretaties van de parabel  Deze parabel staat niet symbool voor een godsdienstig relativisme, noch voor een reductie van religie tot ethische praxis.  Deze parabel geeft wel aan dat “de universele waarheids- en geldigheidsaanspraken van een godsdienst niet dwingend gelegitimeerd kunnen worden”². Deze parabel verwijst naar de niet objectiveerbare en ongrijpbare kern van de godsdienst.  De parabel duidt op het specifieke van wat religieuze waarheid is. Religieuze waarheid  Is gebonden aan de diepste toegenegenheid tot, de volledige overgave aan God.  Functioneert binnen de vertrouwensvolle relatie tot God. 1Z IE L. B OEVE, Onderbroken traditie. Heeft het christelijk verhaal nog toekomst?, Kapellen, Pelckmans, 1999, p. 133-138. 2Ibid., p. 136.

6 Nathan de Wijze en de Drie Ringen De visie van Lieven Boeve 1 : het christendom en de wereldreligies  Deze parabel leert ons ons dat de godsdiensten, ook de christelijke godsdienst, zijn als de ringen:  Ze verwijzen naar het niet te vertellen (verloren?) oerverhaal  Ze zijn de verwijzing, de verbeelding en de uitdrukking van de onuitspreekbaarheid van de Waarheid die zich enkel relationeel laat benaderen  Het christelijk verhaal laat zich ook vergelijken met de ‘bescheiden rechter’:  Hij “wijst de verhalen die zich bemeesterend sluiten terecht, maar schort tegelijk zijn oordeel op”²: noch het jodendom, het christendom of de islam heeft de waarheid in pacht.  Het ultieme oordeel is opgeschort ‘tot God komt’. 1Z IE L. B OEVE, Onderbroken traditie. Heeft het christelijk verhaal nog toekomst?, Kapellen, Pelckmans, 1999, p. 133-138. 2Ibid., p, 138,