Frank Bosch, Voorzitter Werkgroep Concentratie & Spreiding,

Presentatie over: "Frank Bosch, Voorzitter Werkgroep Concentratie & Spreiding,"— Transcript van de presentatie:

1 Concentratie en deconcentratie, medisch specialistische zorg op juiste niveau voor de patiënt
Frank Bosch, Voorzitter Werkgroep Concentratie & Spreiding, Orde van Medisch Specialisten

2 Frankbosch

3 Ben ik bij de goede bijeenkomst?
Praten over verbetering van zorg? Of over concentratie als “Golden bullet”

4 Voor ik aan mijn presentatie begin wil ik graag met u kort over aantal vooroordelen doornemen, om ze vervolgens het raam uit te gooien.

5 Diverse vooroordelen circuleren over medisch specialisten
Diverse vooroordelen circuleren over medisch specialisten. Beelden lopen uiteen van geldwolven tot angsthazen. Geldwolven die alleen persoonlijk gewin op het vizier hebben en angsthazen die tegen verandering zijn, hun verantwoordelijkheid niet willen nemen, vasthouden aan oude structuren en vooral niet transparant willen zijn over behaalde resultaten. Maar kloppen die beelden wel met de werkelijkheid?

6 De werkelijkheid is anders
De moderne medisch specialisten en haar/zijn wetenschappelijke verenigingen: Zijn van mening dat Hoog complexe / laag volume zorg geconcentreerd moet worden Laag complexe zorg buiten het ziekenhuis plaats kan vinden Nemen hun verantwoordelijkheid Formuleren normen, Meten resultaten, Dragen bij aan overwegingen over concentratie/deconcentratie, Initiëren nieuwe organisatievormen Houden zich graag bezig met ontwikkeling en implementatie van innovaties in vak en technologie En zijn – net als verzekeraars – méér dan een pakketje belangen De werkelijkheid is dat moderne medisch specialisten en hun wetenschappelijke verenigingen hun verantwoordelijkheid nemen Ze formuleren normen – getuige bijvoorbeeld de normen waar de chirurgen onlangs mee kwamen, Meten resultaten – denk aan de verloskundige zorg en de zorg rondom darmkanker Dragen bij aan overwegingen over concentratie/deconcentratie en Initiëren nieuwe organisatievormen – op een aantal voorbeelden kom ik later nog terug. Het staat voor medisch specialisten buiten kijf dat: - Hoog complexe / laag volume zorg geconcentreerd moet worden. Veel Laag complexe zorg buiten het ziekenhuis kan plaatsvinden En speciaal voor Wim van de Meeren: medisch specialisten en hun wetenschappelijke verenigingen zijn méér, dus veel meer dan een pakketje belangen net als zorgverzekeraars! (Maar: de patiënt komt voor de dokter, of voor een andere hulpverlener, als patiënt weet dat dat goed zit en niet voor de verzekeraar.)

7 (De)concentratie is niet nieuw!
WBMV zorg al lang geconcentreerd Binnen vakgroepen zijn er vormen van concentratie/aandacht Uitontwikkelde zorgvormen worden gedeconcentreerd I.t.t. buitenland beperkt aantal privéklinieken Nieuwe ontwikkelingen gaan hard Paradigma’s zijn aan het verschuiven (bijv. Mijnzorg.net) Regionalisatie en specialisatie vindt al plaats Andere vormen van organiseren van zorgverlening ontstaan Er gebeurt al veel in c&s, vanuit med. Inhoudelijke ontwikkelingen Regionalisatie: bijv. Oncologische zorg regio Zuidwest Nederland Andere organisatievormen: bijvoorbeeld Parkinsonnet en Esperanz Allemaal gedreven vanuit de motivatie om de kwaliteit van zorg in het belang van de patiënt te verbeteren!

8 Stelling: De vraag is dus niet hoe we ‘’concentratie van zorg moeten versnellen’’, maar hoe we de bestaande bewegingen die gaande zijn op het gebied van kwaliteitsbevordering en nieuwe initiatieven daartoe kunnen stimuleren. En dat vormt de brug naar een belangrijk punt in mijn presentatie: welke eisen vormen de basis voor overwegingen concentratie maar ook deconcentratie? En durven en kunnen we alle consequenties aanvaarden, ook als dit leidt tot ‘omvallende’ ziekenhuizen? Ook als de bevolking dat niet leuk vindt? Mijn stelling is dat de basis voor overwegingen over concentratie (en deconcentratie) wordt gevormd door medisch inhoudelijke eisen die gesteld moeten worden aan de kwaliteit van zorg. Vervolgens de uitwerking samen met patienten.

9 Stelling: Geen Trial & Error als sturingsmechanisme en maar zien waar de patiënt strandt. .
Veel gedachten over concentratie zijn niet of matig onderbouwd, of gebaseerd op voor-oordelen. Of vanuit domeinbelangen ontwikkeld. Het gaat echter om een voor de patiënt zeer serieuze ontwikkeling. Dit moet zorgvuldig, gebaseerd op objectieve oordelen, gebeuren.

10 Stellingen Concentratie kan alleen als bekend is wat de gevolgen zijn voor de patiënt, waar de winst en verlies voor de patiënt zit. Hiervoor zijn medisch inhoudelijke normen nodig, die alleen door medisch specialisten kunnen worden opgesteld. Geen Trial & Error als sturingsmechanisme en maar zien waar de patiënt strandt. Waarom alleen door med. Specialisten: kennisdomeinhouders; je mag er terecht van verwachten dat zij de state of the art-kennis in huis hebben en dit kunnen vertalen naar voor de praktijk toepasbare normen. Je mag ook verwachten dat dit op een inzichtelijke wijze, wetenschappelijk verantwoord, tot stand komt. Hierbij zijn natuurlijk patienten betrokken: samen wordt uiteindelijk bepaald wat de kaders zijn. Voorts: de med. Spec. is eindverantwoordelijk voor de med. Specialistische zorg. Dit wordt nog duidelijker als die steeds meer in netwerken, deels buiten ziekenhuismuren, plaatsvindt. En ook, zoals de RVZ voorstelt, als de bekostiging van med. Spec. zorg op uitkomsten, moet plaatsvinden. Dat kan alleen als je sturing hebt op de hele keten.

11 Wat is nu de drijfveer van de versneld toegenomen interesse in (de)concentratie? Kostenbesparing? Kwaliteit van zorg? Veiligheid? … welke eisen MOETEN DE BASIS vormen voor overwegingen concentratie maar ook deconcentratie? de basis voor overwegingen over concentratie (en deconcentratie) wordt gevormd door medisch inhoudelijke eisen die gesteld moeten worden aan de kwaliteit van zorg, in samenwerking met patienten MAAR dat het lijkt alsof de kosten van zorg leidend zijn. Er is een synthese mogelijk: optimale kwaliteit bij doelmatigheid. Weg van domeindenken, wat ‘altijd de beste oplossing is’. Die is er niet, want patientafhankelijk. Soms beter in 1e lijn, soms beter in ziekenhuis, soms beter ’ertussenin’. Het is niet duidelijk wat over grote aantallen altijd de beste plaats is, met doorrekening van de effecten op langere termijn. (vb.: een cva te lang buiten het ziekenhuis mee rommelen kost op langere termijn door maatschappelijke schade, invaliditeit etc. vele malen meer dan snel in het ziekenhuis. Een bevalling te lang mee thuis blijven rommelen, met als gevolg bijv. zuurstofgebrek bij kind, levert vele malen meer schade op, over langere termijn bekeken, dan snel in ziekenhuis bevallen.

12 Waarom criteria voor dokters en centra?
Op verzoek van VWS door beroepsgroep zelf opgesteld, recent een update Streven is goede kwaliteit van zorg Deze criteria zijn beoordeeld door ALV NVHB, V&VN Verpleegkundig Consulenten hiv/aids (VCHA), Pediatrisch HIV Overleg Nederland (PHON)

13 HIV-behandelcentrum ≥ 2 internist-infectiologen
Continuïteit van zorg/bereikbaarheid (eventueel in samenwerking centrum) 24 x 7 ≥ 160 patiënten in zorg ≥ 20 nieuwe patiënten/jaar Verpleegkundig HIV-consulent Regelmatige en gestructureerde patiëntenbespreking (voorkeur 1x/week) Goede toegankelijkheid tot vakliteratuur Registratie door Stichting HIV Monitoring

14 Subcentrum 1. regionale noodzaak of 2. in de toekomst zelfstandig centrum (opstartfase 5-10 jaar): Structurele samenwerking met HIV-behandelcentrum (als alleen poli, klinische opname ook geregeld) Bijwonen (tenminste 1 keer per maand) gestructureerde patiëntenbesprekingen Groei: ≥ 20 nieuwe patiënten/jaar (100 in 5 jaar) NVHB samen met geliëerde centrum na 2 en 5 jaar interim evaluatie of norm gehaald wordt Verder zelfde eisen als HIV-behandelcentrum

15 Kortom : Vooroordelen – de werkelijkheid is meestal leuker

16 Aanleiding om zorg anders te organiseren
Houdbaarheid van stelsel onder druk: Nederland vergrijst, Chronisch zieken ↑ Multimorbiditeit, complexiteit ↑ ↑ Welvaartziekten ↑ Technologische mogelijkheden ↑ Zorgkosten ↑ ↑ ↑ Potentiële beroepsbevolking   Nu we dit gehad hebben kunnen we met elkaar spreken over hetgeen waar het werkelijk over gaat vandaag: de noodzaak om de zorg anders te organiseren Dames en heren, de houdbaarheid van het stelsel staat onder druk: Nederland vergrijst, het aantal chronisch zieken neemt snel toe, en veel van deze oudere chronisch zieken hebben meer dan één aandoening, vaak ook nog eens zeer specialistisch van aard De welvaart neemt toe, en daarmee de welvaartsziekten In de tussentijd nemen de technologische mogelijkheden toe en is er steeds meer maatwerk mogelijk, ook bij oude mensen Mede als gevolg van dit alles stijgen de zorgkosten explosief en de toenemende vergrijzing neemt de potentiële in de komende jaren zal de potentiële beroepsbevolking al meer afnemen

17 In de tussentijd…… verandert de zorgvraag… Sterke individualisering,
Patiënten zijn beter geïnformeerd en willen kiezen Patiënt als partner in behandeling Sterke én kwetsbare ouderen Zorg dichtbij huis als het kan, Maar veraf als het moet In de tussentijd maken maatschappelijke ontwikkelingen bovendien dat de zorgvraag verandert: Er is sprake van sterke individualisering, er is niet één type patient Patiënten zijn beter geïnformeerd en willen kiezen Patiënten willen en kunnen partner zijn in hun eigen behandeling, Er zijn sterke én kwetsbare ouderen – met soms een zwak sociaal netwerk Zorg graag dichtbij huis als het kan, maar veraf als het moet

18 …..en kan en moet de kwaliteit NOG beter!
Én kan en moet de kwaliteit van zorg beter. Getuige het rapport van het kankerfonds van mei vorig jaar dat u allen zult kennen, Getuige studies over de behandeling van eierstok kanker Getuige internationale studies

19 Wat te doen? Visie van Orde Medisch specialisten en de wetenschappelijke verenigingen: Elke patiënt dient goede zorg te krijgen, afgestemd op de reële zorgbehoefte, verleend door die professional en in die setting die daar geschikt voor is. Wat te doen? Het is de visie van de Orde van Medisch Specialisten en de wetenschappelijke verenigingen dat elke patiënt dient goede zorg dient te krijgen, afgestemd op de reële zorgbehoefte, verleend door die professional en in die setting die daar geschikt voor is. Wat betekent dat?

20 Zorg is aan het verschuiven
Concentratie en specialisatie Concentratie/ Regionalisatie, specialisatie en uitkomststuring Hoog complex Laag Volume, Hoog Volume, Laag complex Kortom: Zorg is aan het verschuiven. Hoog volume, laag complexe zorg zal steeds meer buiten de traditionele muren van het ziekenhuis plaatsvinden (denk aan de diabetes zorg), maar ook zogenaamde focussed factories zullen steeds meer van deze zorg verlenen (denk aan de heupvervangingen). Hierbij moet overigens goed gelet worden op die multimorbide patient: wat bij een complicatie waar de focussed factory niet op ingericht is? Waar de laag volume, laag complexe behandelingen zullen plaatsvinden is op zich niet zo interessant. Echter uit oogpunt van efficiency en uit oogpunt vermindering van de (lage) risico’s is voorstelbaar dat enige vorm van concentratie en specialisatie zal plaatsvinden. Dit kan zowel binnen als buiten de muren van het ziekenhuis zijn. Als we kijken naar de hoogcomplexe zorg, waar gaat die plaatsvinden: Het staat buiten kijf dat concentratie van zorg is zinvol voor lage volume, hoogcomplexe zorg. Hierover geen enkele discussie. Ook concentratie van zorg / specialisatie binnen een maatschap is zinvol (niet alle maatschapsleden hoeven alles te doen) Voor de hoog volume, hoogcomplexe zorg geldt dat verschillende modellen mogelijk zijn. Vanwege de hoge aantallen is regionalisatie van zorg, waarbij afspraken worden gemaakt wie wat doet, hoe resultaten gemeten en geëvalueerd worden, mogelijk het beste model. Overigens is het niet altijd de patient die hoeft te verschuiven, we zien inmiddels dat gespecialiseerde groepen van dokters zich organiseren, en daar naar toe gaan waar de patiënt het best geholpen kan worden. Opletten hierbij dat er niet zoveel gereisd moet gaan worden dat de capaciteit onder druk komt. Of dat risico’s ontstaan door wisselende omstandigheden, teams Focussed Factories Spreiding Evt. Concentratie en specialisatie

21 Stelling: De kaders voor concentratie (en deconcentratie) worden gevormd door medisch inhoudelijke eisen die gesteld worden aan de kwaliteit van zorg. Ik herhaal de stelling weer even en ga dan over naar wat dat betekent

22 Minimum eisen aan zorg Deconcentratie/ spreiding KWF
Stel minimum eisen op voor het verlenen van typen van zorg: Infrastructuur Volume Specialisatie- en organisatie graad Uitkomsten van zorg (registraties) Professional hierbij in the lead! Hierin sta ik niet alleen: In haar rapport over de kwaliteit van de kanker zorg schreef het kankerfonds dat er minimum eisen moeten worden opgesteld voor het verlenen van (een bepaald type) oncologische zorg Dat deze minimumeisen over: de infrastructuur, de specialisatie en organisatiegraad, het volume en de uitkomsten van zorg moeten gaan. EN dat bij het formuleren van de minimum eisen de professionals in the lead moeten zijn. Vervolgens wordt ‘de kwaliteit’ gemaakt in de relatie tussen professional en patient.

23 Criteria voor kwaliteit moeten betrouwbaar zijn
Verzekeraar geeft klant informatie Informatie moet betrouwbaar zijn Waak voor verwarring bij patienten WV-en moeten voortouw nemen Geen onnodig lange lijsten Cathy van Beek (NZA, 9 mei 2011) In het FD van 9 mei stelde Cathy van Beek, bestuurder van de NZA, dat criteria voor kwaliteit van zorg zorgvuldig gekozen moeten worden. De verzekeraar geeft zijn klanten informatie over de zorg die hij heeft ingekocht. Die moet betrouwbaar zijn en daarom moeten de wetenschappelijke verenigingen (de 27 erkende medische specialismen, red.) hier het voortouw nemen, zodat het voor de patiënt ook overzichtelijk blijft. Want als een verzekeraar een zorgaanbieder als 'onvoldoende' bestempelt en de wetenschappers of de patiëntenvereniging prijst deze aanbieder juist om zijn goede zorg, is dat uitermate verwarrend voor de patiënt. Tot slot is ook de beperking tot de essentie van belang. Onnodig lange lijsten met criteria maken kwaliteit niet inzichtelijker en veroorzaken een forse toename van de administratieve lasten. Zinnig en zuinig is dus ook hier het credo.

24 Does size matter? Minimum criteria voor behandelingen
Zijn een samenstel van criteria Gaan niet alleen over volume Over wat voor criteria hebben we het dan? Er is veel discussie over een criterium als volume. Maar: does size matter? Ik ontken niet dat hoe vaker een behandeling ergens verricht wordt hoe groter de kans op succes is. OF: vaak zal het zo zijn dat als een specifieke behandeling of ingreep vaker wordt verricht de kans op succes groter is. Volumenormen blijven altijd relatief; het is en blijft statistiek, ook als ze wetenschappelijk onderbouwd zijn. Veel volumenormen zijn niet spijkerhard. Wat rest is: de aanname dat als je iets vaker doet, je er waarschijnlijk beter in zult worden. Dit veronderstelt wel dat je steeds min of meer hetzelfde doet… en daar ligt bij de toenemende multimorbide complexe patient wel een probleem. Kookboekgeneeskunde kan alleen bij de hoogvolume, laagcompexe zorg bij volstrekt ongecompliceerde patiënten (de bekende “gezonde jong volwassene” zoals die vaak in onderzoek wordt gebruikt). Dit is niet zwart-wit, maar een continuum. Zoals de hele geneeskunde. We moeten oppassen bij de concentratiediscussie niet het kind met het badwater weg te gooien; er zijn bijv. disciplines, zoals de hoofd-halschirurgie, waar NL al aan de top van europa staat. In dergelijke situaties moet goed gekeken worden wat er gebeurt als verdere concentratie of deconcentratie plaatsvindt. Maar volume minimumeisen zijn dus een samenstel van criteria en gaan niet alleen over het volume, het aantal behandelingen. Wat heb je bijvoorbeeld aan een ziekenhuis waar heel veel complexe behandelingen worden gedaan als er GEEN goede IC is? NB: is dit geen erg theoretische situatie? Zo’n zh zou al snel die behandeling niet meer (mogen) doen, rv Let wel ik heb het hierover minimumeisen vanuit medisch inhoudelijk perspectief aan behandelingen – niet over aanvullende eisen die zorgverzekeraars hanteren bij hun zorginkoop. Zorgverzekeraars kunnen aanvullende eisen stellen

25 De uitkomst telt Uitkomstregistraties en audits verbeteren kwaliteit van zorg Uitkomsten: (klassieke) uitkomstmaten èn PROMS Maar uiteindelijk telt de uitkomst. Het blijkt dat als je aanvullend aan het stellen van criteria en het centraliseren van zorg in centra of regio’s, de uitkomsten meet en bespreekt (dit noemen ze ook wel audits), nog betere resultaten worden behaald.

26 Stelling: De basis voor overwegingen over concentratie (en deconcentratie) moet worden gevormd door medisch inhoudelijke eisen die gesteld worden aan de kwaliteit van zorg Medisch specialisten nemen hierin samen met patiënten het voortouw! - Organisatie en doelmatigheidsdiscussies zijn volgend - En natuurlijk kijken we hoe, gegeven de medisch inhoudelijke kaders en patiëntenwensen, dit efficiënt georganiseerd kan worden Want: doelamtigheid, toegankelijkheid, tijdigheid zijn aspecten van kwaliteit, ook van het professioneel handelen. Het finale beoordleingskader moet zijn: zorg is professioneel goed, of het is er niet (noodsituaties uitgezonderd)

27 Wat kunt u van de medisch specialisten verwachten?
Wij zullen als kennishouders van de medisch specialistische zorg en vanuit onze verantwoordelijkheid voor primair proces een bijdrage leveren aan de discussie over concentratie en deconcentratie En u kunt ons aanspreken op professionele richtlijnen, normen en kwaliteitregistraties, alles in belang van verantwoorde patiëntenzorg En u mag op ons rekenen in het meedenken over hoe dit zo doelmatig mogelijk kan

28 Uitdagingen bij de uitvoering…
Samen aan de slag De medisch specialisten nemen hun verantwoordelijkheid, maar om concentratie en deconcentratie te realiseren moeten we gezamenlijk aan de slag want we hebben een aantal uitdagingen bij de uitvoering Uitdagingen bij de uitvoering…

29 Uitdaging 1: Afstemming
Help, bij behandeling van eierstokkanker moet ook een darmkankerchirurg aanwezig zijn…, en hoe zit het met de ic… en hoe zit het met…… Eierstokkanker moet in 30 centra geconcentreerd Darmkanker moet in 30 centra geconcentreerd Een eerste uitdaging waarin ik u wil mee brengen is die van afstemming. In september 2010 zaten een heleboel specialisten bij elkaar om met de inspectie te spreken over hun initiatieven op gebied van concentratie. De gynaecologen vertelden dat zij met aanbevelingen zouden komen om eierstokkanker te concentreren in 30 centra. Daarop trok de darmkanker chirurg de wenkbrauwen op: de aanbevelingen voor darmkankerchirurgie zou ongeveer 30 centra betreffen – maar wat als eierstokkanker en darmkanker in verschillende centra zouden worden geconcentreerd???? Darmkankerchirurgen opereren immers mee met gynaecologen als eierstokkanker wordt verwijderd. .

30 Uitdaging 2: Complexiteit erkennen
Patiënt heeft steeds vaker meerdere en complexere zorgvragen Patiënt is meer dan los pakketje organen We moeten met elkaar erkennen dat e.e.a. complexer is dan dat je zo op 1e gezicht bedenkt. Een patiënt heeft vaak meerdere zorgvragen en kan niet als los pakketje organen worden behandeld. Er is samenhang, integraal overzicht, nodig, en met concentratie is er een risico dat de samenhang verloren gaat. Niet alleen op moment van diagnose of ingreep, maar steeds meer in ketens. Natuurlijk kan een stuk nabehandleing bijv elders plaatsvinden, maar dan zal dit door voor deze patientenzorg gekwalificeerde professionals in adequate omgeving moeten gebeuren. Aandacht voor samenhang en afstemming is nodig!!

31 Uitdaging 2: Complexiteit erkennen (2)
Denk aan samenhang; Acute zorg vs. aanwezigheid competenties voor complexe situaties Vooral bij oudere, complexe, multimorbiditeit Ook daar moet gespecialiseerde diagnostiek en behandeling mogelijk zijn Toenemende complexiteit, niet alleen electief, maar juist ook in acute zorg. Ook de 24/7-behandeling van patienten zal eerder toenemen dan afnemen.

32 Voorbeeld van complexiteit (1)
Patient met ernstige hartproblemen heeft een total hip nodig. Wat moet dat ‘total hip’ziekenhuis B in huis hebben? Of: gaat het gespecialiseerde hartcentrum A dan toch ook total hips doen? Als je dit doortrekt voor meerdere comorbiditeiten dan moet ziekenhuis B steeds meer opgetuigd worden om de heupoperaties te accomoderen. Hoe doelmatig is dat? Of is het de bedoeling om dan eigenlijk ziekenhuis A steeds verder te ontmantelen? Of: als ziekenhuis B ervoor kiest om de cardiologieafdeling níet uit te breiden, dan blijven de heuppatienten met bijv. pacemaker in ziekenhuis A en worden aldaar dan in een low-volume setting geopereerd. Is dat wenselijk? Zo zijn er vele parallellen te maken. Conclusie: mensen zijn niet zomaar als pakketjes van losse organen te zien. Er is samenhang nodig, en met concentratie op item A gaat is er een risico dat de samenhang verloren gaat. Vb (nb: van marcel daniels; evt vervangen door eigen vb) Verder: er is veel te zeggen voor een persoonlijke band tussen verwijzers, of in elk geval inzicht te hebben in elkaars kwaliteiten. Het helpt als je als cardioloog een patient naar een voor jou bekend centrum stuurt omdat je weet bij wie je voor wat moet zijn: wie is er goed in klepOK's e.d. Tijdje geleden had CZ een (niet met ons besproken) campagne in de regio Den Bosch om wachttijden voor hartoperaties te bekorten: men adviseerde de patienten naar ANtwerpen te gaan (hadden ze een deal mee gesloten), en de patient moest de cardioloog maar vragen om dit te regelen. Op de vraag bij wie we dan moesten zijn, en hoe goed men was in welke ingreep... geen antwoord. Kwam uiteindelijk dus niets van terecht.

33 Voorbeeld van complexiteit (2)
Of bij complexe acute zorg (en dat weet je vaak pas goed als patient arriveert): in hoeverre moet je specialisme in huis hebben dat je door de concentratie electief ook al had? Of moet je dan met een patient verschillende ziekenhuizen langs?

34 Uitdaging 3: Randvoorwaarden
Informatieuitwisseling (ICT) Kennis over kwaliteit van zorg in centrum waarnaar verwezen wordt Het ‘’elkaar kennen’’ Organisatorische afstemming tussen centra Vervoer etc…., etc…., etc…. D Als er meer concentratie komt, of, zoals rvz voorstelt, scheiding tussen diagnostiek en behandeling en niveaus in spoedzorg, dan wordt het op de hoogte zijn van de geschiedenis en status van de patient cruciaal. Er zal iets als een epd moeten zijn. Ook zal steeds meer in ketens en teams moeten worden gedacht: alles moet kloppen; een klein stukje ervan concentreren kan risico’s opleveren.

35 Uitdaging 4: de markt Wij willen afspraken maken, maar mag dat van de NMA Hoe wordt ik gecompenseerd voor “bleeders”?? Een vierde uitdaging wordt gevormd door “de markt”. Zeldzame complexe behandelingen kosten vaak meer dan dat ze opleveren. Hoe gaan instellingen waar deze aandoeningen worden geconcentreerd worden gecompenseerd voor deze “bleeders” En kunnen ziekenhuizen en professionals eigenlijk wel afspraken maken over centralisatie en regionalisatie van zorg , ook al zijn er sterke kwaliteitsoverwegingen – Henk Don van de NMA gaf eerder aan dat dergelijke afspraken de keuzemogelijkheden voor patiënten en daarmee de concurrentie beperken en dat een gezamenlijk overleg waarin een regionale taakverdeling wordt afgesproken, in de regel onder het kartelverbod valt. Gelukkig zijn er nog wel mogelijkheden op maatschapniveau, regionaal, vanuit kwaliteit van zorgmotieven.

36 Kortom: De Golden bullet bestaat niet - benaderen via kwaliteit - en vervolgens organisatie

37 Samen het nieuwe zorglandschap realiseren in het belang van de patient
Gezamenlijk Keuze Inkoop Toezicht Verbetering Patienten Verzekeraars Ziekenhuizen/ Zorgorganisaties Criteria gedefinieerd door professionals en patiënten Bij het realiseren van het nieuwe zorglandschap heeft iedere partij zijn eigen rol en verantwoordelijkheid. Geen van de partijen heeft de “golden bullet” –gezamenlijk moeten we het realiseren. Criteria voor kwaliteit van zorg gedefinieerd door professionals in overleg met patienten vormen de basis Wij willen onze steen daar aan bijdragen, in het belang van de patient. en laten we het vooral goed onderbouwen en uitleggen aan de patient, de bevolking en een zorgvuldig traject bewandelen Overheid Politiek Professionals

38 De medisch specialisten zijn gemotiveerd om door te gaan…
vanuit een intrinsieke motivatie, in een krachtig samenwerkingsverband, samen met patiënten, ziekenhuizen en andere stakeholders, werken medisch specialisten aan een voortdurende kwaliteitsverbetering van de medisch-specialistische zorg in Nederland! Kortom genoeg voer voor discussie en noodzaak om gezamenlijk aan de slag te gaan De medisch specialisten zijn gemotiveerd om door te gaan …en willen graag verantwoordelijkheid dragen voor waar ze voorzijn: uitstekende medisch specialistische zorg voor iedere patiënt die dat nodig heeft vanuit een intrinsieke motivatie, in een krachtig samenwerkingsverband, samen met patiënten, ziekenhuizen en andere stakeholders werken medisch specialisten aan een voortdurende kwaliteitsverbetering van de medisch-specialistische zorg in Nederland!