Dagboek van een zwaluw De zomer loopt stilaan op zijn einde. Twee zwaluwtjes, Mipo en Karo, die in de lente uit hun ei kropen, zijn ondertussen al groot.

Presentatie over: "Dagboek van een zwaluw De zomer loopt stilaan op zijn einde. Twee zwaluwtjes, Mipo en Karo, die in de lente uit hun ei kropen, zijn ondertussen al groot."— Transcript van de presentatie:

1 dagboek van een zwaluw De zomer loopt stilaan op zijn einde. Twee zwaluwtjes, Mipo en Karo, die in de lente uit hun ei kropen, zijn ondertussen al groot en sterk. Dit verhaal gaat over die twee kleine zwaluwen maar ook over hun ouders en over hun buren. Ze vertrekken binnenkort op reis. Een grote, gevaarlijke reis met veel hindernissen en roofdieren, met stormen, honger en dorst. Het wordt een groot avontuur... Mama zwaluw keek eens rond. Is iedereen klaar om te vertrekken? Ze vraagt aan papa zwaluw of ze er goed uit ziet. Papa bekijkt haar van kop tot teen, knikt goedkeurend en zegt: "Je bent héél dik, goed zo!". Ook hun zoontje en hun dochtertje zijn heel dik. Dat is nodig, want ze moeten erg ver vliegen en onderweg is er meestal niet veel te eten. Hoe dikker je als zwaluw bent, hoe verder je dus kunt vliegen. De buurman ziet er ook heel dik uit. En zelfs de vriendjes van de kinderen! Alle zwaluwen van het dorp hebben flink hun best gedaan om er zo dik mogelijk uit te zien want ze gaan allemaal samen op reis!

2 De grote dag is aangebroken
De grote dag is aangebroken. Mipo wordt wakker van het luide gezang en gekrijs boven in de lucht. Al zijn vriendjes vliegen rondjes rond het huis waar zij geboren werden. "Kom Mipo, kom bij ons! We gaan vertrekken!" joelen ze opgewonden. Mama en papa zwaluw zijn al wakker en maken zich klaar. Karo is al een tijdje op. De lucht is bijna zwart van de zwaluwen, zoveel zijn het er. "Gaan we, mama?" vraagt Mipo ongeduldig. En dan sluiten ook papa, mama, Karo en Mipo zich bij de grote groep aan. Spannend allemaal, hoor. Karo en Mipo zijn een beetje zenuwachtig, net zoals alle andere kleine zwaluwtjes die voor het eerst meegaan. Eindelijk wordt het startsein gegeven. Allemaal samen vliegen ze weg uit het dorp. Eerst over het vertrouwde huis en de tuin met de vijver waar ze opgegroeid zijn, dan over het gemeentehuis en daarna over het dorpsschooltje.

3 Mipo vliegt heel snel tot bij zijn papa. "Papa, moeten we ver vliegen
Mipo vliegt heel snel tot bij zijn papa. "Papa, moeten we ver vliegen?" vraagt hij. "Ja, Mipo, heel ver." antwoordt papa. "Waar gaan we dan naartoe?" - "Naar Afrika." Maar Mipo heeft nog nooit van Afrika gehoord. Hij kent alleen het huis, de tuin met de vijver en de straat. "Hoe is het daar in Afrika?" vraagt Mipo nieuwsgierig. "Helemaal anders dan hier, jongen. De bomen zijn anders, maar ook de huizen en de mensen en het is er veel warmer dan hier in België." - "Daarom gaan we juist, hé papa, omdat het hier zo koud wordt in de winter en er dan geen eten is." Papa knikt. "En daar in Afrika is er veel en lekker eten." Mipo krijgt het water in de bek. Ja, veel en lekker eten, dat ziet hij wel zitten! Hij heeft alweer zin in sappige vliegen, dikke muggen en af en toe een klein donzig vlindertje. "Heb je een landkaart om de weg te volgen, papa?" vraagt hij. Papa moet heel hard lachen. "Natuurlijk niet, slimpie, die route zit in ons hoofd. Wij weten perfect hoe wij moeten vliegen." En dan vertelt papa wat hen allemaal te wachten staat: eerst moeten ze over België vliegen, dan over Frankrijk en Spanje. Daarna moeten ze de zee over, tot in Marokko en van daar naar het binnenland van Afrika, naar Ghana. Dat is hun eindbestemming.

4 Er klinkt er plots een vreemde stem naast Mipo. "Hallo!"
Verbaasd kijkt hij op. Naast hem vliegt een vogeltje dat ongeveer even groot is als hijzelf maar er helemaal anders uit ziet. Hij heeft een zwart kopje. "Wie ben jij?", vraagt Mipo verbaasd. "Een Zwartkop", antwoordt de vogel. Het is de eerste keer dat Mipo een Zwartkop ziet. "Vliegen jullie ook naar Afrika?" "Ja hoor." Zo leert Mipo dat niet alleen zwaluwen naar warme landen vliegen maar ook Zwartkoppen en zelfs Blauwborstjes, Tuinfluiters, Vliegenvangers, Ooievaars, zwanen en ganzen. Maar de ooievaars vliegen zo hoog, dat je hen bijna niet kan zien.

5 Samen met mama en papa vertrekken ze weer
Samen met mama en papa vertrekken ze weer. Ze vliegen de hele dag door, zonder te stoppen, en héél ver. Zo ver dat de horizon niet meer op een rechte lijn lijkt, maar op een zigzag lijn! Wat vreemd! Nieuwsgierig vliegt Mipo naar papa. "Waarom is de horizon niet meer recht, papa?" vraagt hij. "Omdat het bergen zijn," is zijn antwoord, maar Mipo heeft nog nooit een berg gezien in zijn jonge leven. "Is dat gevaarlijk?" vraagt hij. "Natuurlijk niet," lacht papa luid, "je moet alleen uitkijken dat je er niet tegenaan vliegt." Met grote ogen staart Mipo naar het gebergte dat langzaam onder hem door schuift. Er zijn groene bergen, bruine bergen, grijze en zwarte bergen en bij sommige bergen zijn de toppen helemaal wit! Alsof er een hele grote bol vanille-ijs overheen aan het smelten is.

6 De zwaluwen vliegen over de zee en over de woestijn
De zwaluwen vliegen over de zee en over de woestijn. Ze zijn weken onderweg.

7 Na een lange, gevaarlijke tocht kwam de groep zwaluwen met mama, papa en Mip en Karo eindelijk aan op zijn bestemming: Ghana. Ze hadden dagen gevlogen over het hete Afrikaanse vasteland, velen van hen hadden de tocht niet overleefd, maar diegenen die het gehaald hadden, waren twee keer zo blij. Karo zag onder zich kleine dorpjes glijden, en zandweggetjes, akkers, velden vol kuddes vreemde dieren en bomen vol vreemde vogels. De groep verspreidt zich over de rietkragen langs de vijvers. Hier moeten ze geen nestje bouwen, alleen een goede rietstengel zoeken waarop ze kunnen slapen. Ze moeten een tijdje zoeken om een geschikte plek te vinden. Een plekje midden in het riet, waar ze veilig zijn voor roofvogels.

8 Het regenseizoen is net begonnen waardoor het gonst van de insecten
Het regenseizoen is net begonnen waardoor het gonst van de insecten. "Blijven we hier lang, papa?" vraagt Karo hoopvol, haar mond vol libel. "Een paar maanden, daarna keren we terug naar België," antwoordt papa. En wanneer de avond aanbreekt in het Afrikaanse Ghana zijn alle zwaluwen zo moe van de lange reis dat ze uitgeput in het riet in slaap vallen. Om het voedsel moeten ze zich hier immers geen zorgen meer maken. Hier in Ghana zal het de komende maanden een groot feest zijn. En dat verdienen ze ook!

9 trekvogel

10

11

12

13

14

15

16 trekvogel insecten

17 standvogel

18

19

20

21 trekvogel standvogel insecten zaden

22