Revalidatie bij reumatoïde artritis H. Ghyselen

Inleiding Wat? een chronische inflammatoire systeemziekte betreft een polyartritis waarbij alle gewrichten en typisch ook kleine handen voetgewrichten symmetrisch worden aangetast Wie? chronische bacteriële infectie getransplanteerde organen sommige inflammatoire reumatische aandoeningen soms ook aanwezig bij gezonde personen Wanneer? prevalentie bij gezonde personen stijgt bij het ouder worden kan ontstaan aan elke leeftijd grotere incidentie rond de leeftijd van 35 à 45 jaar

Casusbespreking Cases een 59-jarige vrouw tamelijk mager en weegt 48kg bij een lengte van 1,60 meter de diagnose positieve reumatoïde artritis is veertien jaar geleden vastgesteld last van het Sjögren-syndroom en Raynaud-fenomeen Medische voorgeschiedenis is er sprake van nicotinemisbruik bilaterale chirurgische ingreep epicondylitis lateralis paramediane hernia met ischiatiforme pijn Appendecotomie hysterectomie

Anamnese Inventarisatie van het type en de ernst van de stoornissen geeft aan dat de patiënt: verminderde algemene spierkracht en conditie voornamelijk last van pijn verminderde verminderend bewegelijkheid ter hoogte van cervicale wervelkolom schouders handen

Onderzoek inspectie in stand  een beperkte knie-extensie rechts. aanvullend onderzoek  het röntgenonderzoek en een echografie van beide schouders functieonderzoek  van een samenhang is van de klachten

Doelstellingen voor de behandeling Renconditionering en spierversterking Gangrevalidatie Mobilisering van bewegingsbewerkingen Functionele (hand)revalidatie door middel van ergotherapie Inhiberen van nocisensorische prikkels in cervicale wervelkolom, schouders handen en thoracale wervelkolom

Behandelplan Verleden gesuggereerd dat de contractie van spieren over een ontstoken gewricht schade kan veroorzaken aan het gewricht Uit onderzoek van Bearne et al. (2002) na een intensief quadricepsoefenschema van tweemaal per dag gedurende vijf weken is er geen verhoogde pro-inflammatoire cytokinen gevonden werken in het plasma

Behaalde resultaten mobiliteit van cervicale wervelkolom en schouders is verbetert segmentale disregulatie komt langzamerhand onder controle lopen gaat beter, maar het is nog vermoeiend en moet zich er goed voor concentreren

Beschouwing enkel rustige bewegingen uit voeren uit angst voor bijkomende gewrichtsontsteking en kraakbeenbeschadiging tijdens het oefenen op korte termijn een verbetering in spierkracht en functionaliteit vooruitgang kan snel verdwijnen tijdens de periode dat er niet word getraind

Conclusie Regelmatige training  geen positief of negatief effect op de ziekteactiviteit bij reumatoïde artritis Reumatoïde artritis-patiënten moeten toch gestimuleerd worden en regelmatig aërobe oefeningen uit te voeren vanwege het positieve effect ervan op de psychische gesteldheid de algehele functionaliteit het in de goede vorm houden van het cardiorespiratoire systeem

Bron Ghyselen, H. (2006). Revalidatie bij reumatoïde artritis. In M. Moons (red.), Fysiotherapeutische Casuïstiek (pp. 416-421). Bohn Stafleu van Loghum. Doi: 10.1007/978-90-313-8645-1_66