Pesach

De grote schoonmaak…… Na Poerim begint een hectische tijd voor de joodse vrouw. Het hele huis moet schoongemaakt worden en ontdaan van chameets (kruimels van brood en koek, maar ook meel, gist en dergelijke). Van de zolder tot de kelder, iedere kast en ieder hoekje van het huis en de tuin.

Zo ook in Ziekenhuis Amstelland: Eerst doet het facilitair bedrijf het voorbereidende schoonmaakwerk en vlak voordat Pesach begint, komen de toezichthouders met hoge druk reinigers alles100% kosher maken voor Pesach.

Bedikat Chameets, het zoeken naar kruimels! De avond voor Pesach bij zonsondergang gaat de heer des huizes met kaars,veer en kinderen op jacht naar chameets. Hopelijk vindt hij niets. Hierna zegt hij een aramese tekst waarin hij al het chameets wat hij mogelijk niet heeft gevonden of verwijderd, tot stof verklaart. Daarmee is het niet meer geoorloofd om te eten.

Chameets verbranden Eventueel nog gevonden chameets wordt bewaard tot de volgende dag en dan in de ochtend vóór 12 uur verbrand.

De keuken wordt een “kosher voor Pesach” - keuken Nu al het chameets weg is, halen we de potten, pannen en serviezen (vaak nog van opa en oma) die alleen voor Pesach gebruikt worden te voorschijn. Dan ruimen we de keuken opnieuw in. Daaarna beginnen we met het koken en bakken voor Pesach.

In het ziekenhuis: Op de joodse vleugel is nu ook alles klaar voor Pesach. De keuken ziet er weer brandschoon uit dankzij de enorme inzet van onze voedingsassistenten. De komende dagen komt het eten op nieuw servies goed en zijn alle menu’s en extra verstrekkingen aangepast aan de Pesach voorschriften. Natuurlijk blijven we een ziekenhuis en blijft het welzijn van de patiënten belangrijk, dus mochten er problemen zijn neem dan contact op met joodse zaken.

Seideravond Pesach begint met het vertellen over de uittocht uit Egypte aan de hand van de haggadah, de geschiedenis over Pesach.

De avond bestaat uit twee delen Het eerste deel is verhalend. Het wordt ingeluid door de vier vragen die het jongste kind stelt: wat is het verschil tussen deze avond en alle andere avonden – ma nisjtana…

Het begon in Egypte De Joden waren slaven in Egypte. Zij moesten zware stenen sjouwen en hoge gebouwen maken. Pauzes noch vrije dagen werden hen gegund. Het leven was zwaar…

Er stond een leider op Mozes was als baby geadopteerd door de dochter van de farao (de heerser van Egypte). Hij werd dus als Egyptische prins opgevoed, maar hoorde bij het joodse volk. Hij werd door G’d gekozen om het joodse volk uit de slavernij te leiden.

Tien plagen Natuurlijk wilde de farao Mozes en het joodse volk niet laten gaan. Daarom zond G’d negen plagen, maar pas bij de tiende, de dood van alle eerstgeborenen, liet de farao Mozes met zijn volk gaan.

De Joden bereiden zich voor op vertrek G’d had het joodse volk gezegd welke voorbereidingen zij moesten treffen, voordat Hij de tiende plaag over Egypte zou laten komen. De Joden moesten duidelijk maken waar zij woonden door het bloed van een lammetje aan hun deurposten te smeren. (Hier komt trouwens het akelige verhaal vandaan dat de Joden bloed zouden gebruiken voor de seideravond.) Het lam moest daarna in het avondmaal geserveerd worden en helemaal opgegeten worden. De Joden toonden op die manier hun vertrouwen in G’d. Nu laten wij dit vertrouwen onder andere ook nog zien door de mezoeza te bevestigen aan al onze deurposten.

De volgende ochtend was de tiende plaag, de sterfte der eerstgeborenen, inderdaad ten uitvoer gebracht. De farao wilde dat het joodse volk onmiddellijk vertrok. Voor de reis wilden de Joden brood bakken, maar er was geen tijd om het deeg te laten rijzen. Het werden dus matzes! Het joodse volk vertrok in grote haast, maar werd al snel door het leger van de farao ingehaald en stond toen ingeklemd tussen het leger en de Rode Zee….

G’d verrichtte een groot wonder G’d verrichtte een groot wonder. Hij spleet de zee en de Joden konden veilig oversteken. Het leger van de farao verdronk in de zee die zich achter de laatste vluchteling weer sloot. Nu begon er een lange reis door de Sinai woestijn…

Veertig jaar trok het joodse volk door de woestijn

Een avond vol symboliek De seideravond is erg gezellig en een echte familiegelegenheid. Op de seideravond eten we charoset, een appelmengsel dat net zo bruin ziet als het leem van de tegels die we in Egypte moesten maken. Ook is er maror, bitterkruid, dat zo scherp smaakt, dat we er tranen van in onze ogen krijgen.

In sommige gezinnen gaat men bepakt met een matze pakketje en beddengoed een blokje om, alsof ze echt op reis gaan.

Na het eerste deel volgt een uitgebreide maaltijd matzeballensoep gremsjeliesj matzespinaziequiche

Het tweede deel zingen we de sterren van de hemel: sommigen gaan door tot de ochtendstond!

Acht dagen pesach De hele week, acht dagen lang eten we matzes. De tarwe die daarvoor wordt gebruikt is door de rabbijnen zorgvuldig geselecteerd, waarbij het hele bakproces niet langer dan 18 minuten mag duren, opdat het deeg niet zal gaan rijzen.

Omer tellen Vanaf de tweede seideravond beginnen we met de omertelling, zoals G’d het joodse volk verzocht heeft. Dit is het tellen van de 49 dagen (7 weken) tot aan Sjawoeot, ofwel Wekenfeest, het feest volgend op Pesach. Maar daar gaan we het de volgende keer over hebben.

Staan we in de rij voor een lekker brood! En na Pesach… Staan we in de rij voor een lekker brood!

De medewerkers van de afdeling Joodse Zaken wensen iedereen een “koshere Pesach”, een goede jom tov en een fijn seideravond! Bij deze nodigen wij jullie uit om de tweede seideravond met ons mee te vieren. Geïnteresseerden kunnen zich aanmelden bij de afdeling Joodse Zaken.