Diepe tweedeling onder de bevolking –Maar de leidde niet vanzelfsprekend tot verzet –Doordat Vele (mogelijke) leiders van verzet al voor de oorlog waren opgepakt De greep van de Nazi’s op de maatschappij steeds sterker werd (totalitair) Een groot deel der bevolking voor Hitler was en dus weinig ruimte bleef voor afwijkend gedrag
Door kleine groepen van verschillende richtingen –Socialisten, communisten, liberalen, Rooms-Katholieken, enz. Vormen van verzet –Krantjes, pamfletten, helpen van onderdrukkers en vluchtelingen Actief verzet kwam veelal van de kant van militairen –Met beramen en uitvoeren van aanslagen (zie verder)
Deze was verdeeld –Veel herkende zich in punten van de Nazi’s Moederschap Anticommunistische –Van de evangelisch-lutherse kerk waren bijna alle Duitse Christenen pro-nazi –De Rooms-Katholieke Kerk Deze keek eerst de kat uit de boom. Hitler wilden de kerken eigenlijk afschaffen maar wist dat dit door de bevolking niet gepikt zou worden. Dus koos hij voor samenwerking. In 1937 doorzag de paus echter dat dit niet werkte en keerde zich tegen het nationaalsocialisme.
Het Verzet der Kerken was feitelijke alleen maar af en toe verbaal Honderden dominees en lage RK geestelijken trokken vaker hun mond open. Echter, hen werd dan een spreekverbod opgelegd. Echter, de meeste geestelijken bleven tot aan het eind der oorlog voor de gezondheid van de Führer bidden in hun kerk.
Er zijn 42 bekende beramingen van aanslagen, waarvan een aantal tot uitvoer werden gebracht, de meeste “tijdig” werden ontdekt, maar die allen uiteindelijk hun doel niet bereikten. –Het boek spreekt van de voorbereiding van enkele aanslagen; dit is niet correct [p. 23, HB] –De meeste werden door militairen gedaan –De beroemdste is de aanslag van Von Stauffenberg (20 juli 1944) In het hoofdkwartier van Hitler – Der Wolfsschanze in Oost-Pruisen
Von Stauffenberg
Opdracht –Welke jongeren in nazi-Duitsland verdienen de meeste aandacht? (HB 32-3)