Leven en werken uit de KSL Oude en nieuwe solidariteit in de open samenleving Prof dr. Fred van Iersel Universiteit van Tilburg
Christelijk Sociale Ethiek: principes – waardigheid van de persoon (vs individualisme); – opbouw samenleving vanuit subsidiariteitsbeginsel: scharnieren ipv afschermen! – participatie burgers in samenleving en overheid – solidariteitsbeginsel binnen en tussen gemeenschappen: hoort bij het persoon-zijn. – universele bestemming van goederen met de optie voor de armen als maatstaf – algemeen welzijn als normerend einddoel voor samenleving en overheden: ethiek als podium
Christelijk sociale ethiek: drie kernwaarden Waarheid: – zoeken Vrijheid: in bindingen verwerkelijkt Rechtvaardigheid: de ander!
Christelijk sociale ethiek: methode 'Zien': waarnemen, betrokken raken, analyseren: dialoog! Oordelen: met behulp van ieders geweten: dialoog! Handelen: programma's in samenwerking en overleg: dialoog!
Nieuw beleid 1: Autonomie is te smalle basis voor beleid, isoleert de waarde vrijheid; Zelfredzaamheid is beperking van autonomie: het gaat hierbij om beperking rol als zorgconsument. Beter is: participatiegericht : deelname aan samenleving in wederkerigheid. Zelfredzaamheid is geen vertrekpunt maar een van de doelen.
Beroep op de burger Zien: hoe groter de nood des te geringer de competentie tot vragen (trauma, schaamte schuld). Oordelen: bemoeizorg is vereist Handelen: Bemoeizorg moet pro-actief, outreaching zijn, en empowerment behelzen, niet: verklaren dat mensen zelfredzaam moeten zijn. Niet: toewijzing door de overheid
Uitgangspunt 3 Een goed diaconaal locaal beleid kent zes inhoudelijke sleutels: gezondheid, wonen, werken, betekenisvolle primaire sociale relaties, aansluiting bij een minimale collectieve zelforganisatie (zelfhulpgroep) en een rudimentaire zingeving aan het bestaan. Op al deze sleutels is empowerment gericht beleid mogelijk, van overheid, maar ook van buurthuizen, woningcorporaties, zorginstellingen en ook van kerken en andere levensbeschouwelijke organisaties.