De Kunst in het Oude Griekse Wereld

Architectuur De helenos hebben een nieuw architectonisch universum gecreëerd om hun cultuur uit te drukken De Tempel Ze staan bekend voor het ontwikkelen van: 2. De Theater

De Tempel Zijn ontwikkeling begint in de 8ste eeuw v.Chr Deze werd op een objectieve en experimentele wijze gedaan Het hoogste doel van de helenos was volmaaktheid te bereiken Door het uitproberen van nieuwe innovaties, gevolgd door een selectieproces en het stellen van vaste regels, hebben de helenos een lineaire en progressieve ontwikkeling kunnen opdoen

De Eerste Tempel Basisplan is overgenomen van het huisplan van de Mycenen: de Mégaron (hoofdzaal geflankeerd door zuilen) De eerste tempels werden van hout gebouwd, de Trieglief is een overblijfsel van deze oude traditie De Cella wordt de kern van de tempel – de kamer van het godsbeeld

Standaard Tempel met timpaan, fries, architraaf, zuilen en trap

De Drie Orden Dorische Orde Ionische Orde Corinthische Orde

Dorische Orde De oudste van de 3 bouworden Zuil is strak en stevig De naalden van de cannelures zijn subtiel Zuil rust direct op de trap Kapiteel is onversierd en vierkantig De fries is versierd met de afwisseling van metopen en triglieven (verwijzing naar de houten origineel)

Tempel van Apolo in Korinto - ca. 600 v.Chr.

Tempel van Hera in Paestum (Italië) 540-530 v.Chr.

(onvoltooid) Tempel van Segesta (Sicilië) - 425-416 v.Chr.

Tempel van Apolo (Delphi) 4de eeuw v.Chr.

Ionische Orde Zuil is slank en elegant De naalden van de cannelures zijn diep De zuil rust op een voetstuk Kapiteel is versierd met een dubbele volute aan de hoeken De fries is versierd met doorlopend beeldhouwwerk

Tempel van Artemis (Efesus) 550 v.Chr.

Tempel van Ahtena Niké (Athene) 420-410 v.Chr

Tempel van Artemis (Sardes) ca. 300 v. Chr

Corinthische Orde De jongste van de drie architectonische orden “Toevallige” uitvinding van Callimachus (5e eeuw v. Chr) De structuur volgt regels van de Ionische Orde Kapittel versierd met acanthusbladen Werd sporadisch gebruikt

Tempel van Zeus in Olympia – 470-60 v.Chr.

Choragik monument van Lysicrates (Athene) 335 v.Chr

Variant: Kariatidenzuilen Zeldzaam gebruikt maar zeer befaamd De zuil wordt door beeldhouwwerken van vrouwen vervangen Verder volgt de gebouwconstructie de Ionische structuur

Erechtheum in Athene 421-405 v.Chr.

Volmaaktheid De zoektocht naar volmaaktheid heeft het concept van orde aan de Griekse architectuur gebracht. Deze is ook gecreëerd door optische correcties De Parthenon (477 – 438 v.Chr.) in Athene is het hoogtepunt van de tempelontwikkeling

De Theater Het theater is een openlucht constructie in een heuvel gebouwd Het theater bestaat uit een halve cirkel (orchestra), de trapsgewijze zitplaatsen (cavea) en de achtergrond van het toneel (skene)

Theater Delpi 4de eeuw v.Chr.

Theater van Dyonisos (Athene) – 350 v.Chr.

Theater van Epidaurus – eind 4de eeuw v.Chr.

Beeldhouwwerk Veel originelen verloren Kennis beperkt tot de Romeinse kopieën Originelen waren van brons gemaakt en geverfd Romeinse kopieën waren van marmer gemaakt en ongeverfd Oud Grieks beeldhouwwerk oeuvre is rijk en divers

De perfecte schoonheid van de goden Beeldhouwwerken dienden aan religieuze doelen Goden werden naar het menselijk beeld afgebeeld, maar zonder kleine gebreken Parallel aan architectuur, volgt beeldhouwwerk een progressieve ontwikkeling Het hoogste doel is om de ideale en perfecte lichaamschoonheid te bereiken

Archaïsche periode: eind 7de eeuw – 480 v.Chr. De Moschophoros (570-560 v.Chr.) Statisch en stijf Het hoofd, nek, armen en het lichaam van het kalf omringen het mannelijk lichaam Onnatuurlijke gezichtsbehandeling: ogen, neus en mond steken uit het gezicht Dikke lippen sluiten in een statische glimlach

De Ruiter Rampir - 575-550 v.Chr. Verticale en rechtlijnige opbouw Het haar en de buikspieren zijn gestileerd

Kouros (jonge man of Apollo) Zeer geproduceerd beeldtype Jonge man in staande positie, met linkerbeen vooruit Altijd naakt afgebeeld Verticale, rechtlijnige en frontale opbouw De ontwikkeling van de beeldhouwwerktechnieken is te volgen in dit genre Deze dateert: 620-610 v.Chr

Ca.600 v.Chr. Ca. 550 v.Chr.

Ca.480 v.Chr. Ca. 515 v.Chr.

Koré (jonge vrouw) Drager van fruit of een ander gift voor de goden Vrouwelijke versie van de Kouros Presenteert dezelfde kenmerken als de Kouros: Verticaalheid Stijfheid Stilering van het haar Ook hier is de beeldhouwtechniek ontwikkeling te volgen Deze dateert ca.640 v.Chr.

Ca. 530 v.Chr.

Ca.530-520 v.Chr. Ca. 510 v.Chr

Ca. 480 v.Chr. Ca.520 v.Chr

Klassieke periode: 480 – 323 v.Chr. Auriga van Delfi - ca.475 v.Chr. De archaïstische elementen verdwijnen, plaatsgevend aan complexe houdingen, portret en aandacht aan detail De Auriga is een transitie beeld Gestileerd haar, kleding en uitwerking van de plooi zijn nog archaïsche elementen Armen vrij van het lichaam is een element toehorend aan de Klassieke periode

Befaamde beeldhouwerkers en hun stijl Polykleitos de Oude (ca 460–c.415 v. Chr.) Hij introduceerde de “Contrapposto” (het gewicht van het lichaam rust op een van de beide benen) Introduceerde ook de “kanon” – de juiste metingen van de proporties van elk lichaamsdeel Deze speerdrager is stil maar staat op de punt om in beweging te komen Het lichaam is in perfecte balans en het gewicht rustend op een voet.

Diadoumenos Amazone

Praxíteles (ca. 400-330 v.Chr) Dit is het eerste Griekse beeld van een naakte vrouw (Aphrodite van Knidos) De kanon van Polykleitos is verbeterd: S schema Het lichaamsgewicht blijft rusten op een been, terwijl het andere nauwelijks de grond met de tenen raakt. Meestal rust een arm op een steun terwijl de andere arm omhoog gaat

Hermes met het kind

Sauroktonos Demeter van Knidos

Phidias (ca. 493-430 v.Chr) Bekend door de beeldhouwversiering van het Parthenon Voor de lange friezen maakte hij gebruik van een herhaaldelijk schema van beroepsgroeperingen Zeer dynamische en energieke beelden Beelden zijn natuurlijk en divers: er zijn geen twee identieke beelden in het hele programma

De drie godinnen Praxíteles maakte voordeel uit de beperkingen die de driehoekige frontons brengen De drie godinnen zijn afgebeeld als drie fotogrammen van dezelfde persoon die de beweging van liggen naar staan maakt

Reconstructie van Pallas Athena van het Parthenon Munten met het beeld van Zeus in Olympia

Scopas (werkte tussen 395 – 350 v.Chr) Eerste beeldhouwwerker die meer aandacht aan de figuur van de mens gaf dan aan de godheid Zijn beelden zijn rusteloos, er zit spanning in de lichamen, gebaren en gezichtsuitdrukking Is bekend door zijn beeldhouwwerk in de Mausoleum van Halicarnassus

Lysippus (4de eeuw v.Chr,) De Apoxymenos Hij gaf grote nadruk op het lichaam: de beweging, de gespannenheid en de rusteloosheid. De Apoxymenos, de atleet die stof en zweet afveegt van zijn huid. Voor de eerste keer is er angst in het gezicht te lezen, een totaal nieuw element die overdreven geëxploreerd zal worden tijdens de Hellenistische periode

Socrates Hercules

Bereiken van perfectie: Apollo Belvedere (ca. 350-325) Gemaakt door beeldhouwwerker Leochares Apollo Belvedere staat bekend als het hoogtepunt van het Oude Griekse beeldhouwwerk. Het beeld is een uitdrukking van de ideale schoonheid, volmaakt opgebouwd in alle aspecten.

Vaatwerk Voorwerpen voor het gebruik in het dagelijks leven Zijn in de gebieden ooit onder de Griekse invloed gevonden Zoals in architectuur en beeldhouwwerk volgt deze kunst genre een lineaire ontwikkeling naar perfectie

De Geometrische periode ca.1000 - 8ste eeuw v.Chr geproduceerd Figuren zijn zeer gestileerd en geometrisch Mensen hebben een “bijl”vorm, wagens zijn een rechthoek op twee cirkels en dieren gevormd door lijnen Lege plekken worden door geometrische elementen gevuld

De zwarte figuren stijl Ontstaat rond 650 v.Chr. Figuren zijn zwart en achtergrond oranjerood Figuren worden soepel en gebogen Er is geen ruimtelijke diepte noch perspectief

De rode figuren stijl Ontstaat rond 500 v.Chr. Negatief effect van de zwarte figuren stijl Figuren zijn oranjerood en achtergrond is zwart Figuren zijn natuurlijker en realistischer Er is ruimtelijke diepte en perspectief