uit: Vroeger en Nu De Slaapzaal
Grote zus op pensionaat, denkt vaak aan thuis, oei, is het al zo laat Grote zus op pensionaat, denkt vaak aan thuis, oei, is het al zo laat. De bel die gaat, 20 uur - de studie is voorbij, Iedereen in een lange rij. trap op, nog een, zo komen we aan slaapzaal één.
Van nu af aan wordt er gezwegen Van nu af aan wordt er gezwegen. Eerst samen bidden dan volgt het avondtoilet, de klok wijst half negen. Alle gordijntjes zijn nu toe een goede nachtrust, want sommigen zijn echt moe. Een late avondzon speelt door het raam, voor grote zus is de dag nog niet gedaan.
Stiekem neemt ze haar breiwerk. Op de toren van de dorpskerk slaat de klok nu negen, en uit het half open raam komen haar nog zomergeuren tegen.
Zachtjes tikken de naalden tegen elkaar, helaas de stille pret is vlug gedaan. Het gordijntje schuift opzij, Zr. Dominica is niet zo blij, “ Wat moet dat hier en wel zo laat?”
“ Zuster, ik brei poppenkleertjes voor mijn zusjes alle drie”
tot morgen ik zal er verder wel voor zorgen.” “ Geef toch maar hier, tot morgen ik zal er verder wel voor zorgen.” Geloof het, of geloof het niet, een beetje verder hoor je zacht getik; Zuster Dominica is in haar schik. ria - maart 2006 Waar gebeurd - heel lang geleden…
Om nog even verder te “luisteren”
Muziek --->
R. Clayderman
waar de ramen uitkeken op de velden en in de verte op het dorp. Zo was het echt, mijn bedje stond aan de voorzijde, waar de ramen uitkeken op de velden en in de verte op het dorp. De echte wereld ! Zuster Dominica sliep in de eerste chambrette en ik naast haar ! Ze was een eenvoudige zuster en voor ons een moeder. herinneringen aan mijn jaren op internaat, ria