ADHD: diagnostische beoordelingsmethoden door APRN’s ADHD bij kinderen ADHD: diagnostische beoordelingsmethoden door APRN’s

Inhoud Frequentie van ADHD Diagnostische methoden Problemen in diagnose Richtlijnen in het stellen van de diagnose door American Academy of Pediatrics Risico’s bij te late diagnose Doel van het onderzoek Methode van het onderzoek Resultaten van het onderzoek

Frequentie van ADHD Volgens onderzoek lijdt tussen 4 en 12 procent van kinderen in de schoolleeftijd aan ADHD ADHD is na astma de meest voorkomende chronische ziekte bij kinderen ADHD is de meest gediagnostiseerde gedragsstoornis

Diagnostische methoden Interview van ouders/ patiënt Conner’s teacher rating scale (CTRS) Conner’s Parent Rating Scale (CPRS) Childerens Global Assesement Scale (CGAS) Pediatric Symptoms checklist (PSC) Adenbach’s Child Bahavior Checklist (CBCL) Vanderbilt Assesment Scale DSM-IV

Problemen in diagnose Leeshandicaps, leerproblemen, minder ernstige pervasieve ontwikkelingsstoornissen en auditieve verwerkingsstoornissen kunnen tot dezelfde gedragssymptomen leiden als ADHD, zorgverleners moeten zich er dus bewust van zijn dat de symptomen niet altijd wijzen op ADHD.

Richtlijnen in het stellen van de diagnose door American Academy of Pediatrics Bij een kind van 6 tot 12 jaar, dat zich presenteert met onoplettendheid, hyperactiviteit, impulsiviteit, achterblijven op school of gedragsproblemen, dienen eerstelijns artsen een evaluatie voor ADHD te starten. Om de diagnose ADHD te stellen is het noodzakelijk dat het kind aan de DSM- IV criteria voldoet De beoordeling van ADHD vereis: rechtstreeks van de ouder of verzorgers verkregen bewijs over de kernsymptomen van ADHD in verschillende omgevingen, aanvangsleeftijd, duur van de symptomen en de mate van functionele verslechtering De beoordeling van ADHD vereist: rechtstreeks van de leerkracht (of andere schoolfunctionaris) verkregen bewijs over de kernsymptomen van ADHD, de duur van de symptomen, de mate van de functionele verslechtering en bijkomende aandoeningen. De evaluatie van het kind met ADHD dient een beoordeling te omvatten van begeleidende ( co-existente) aandoeningen (bijvoorbeeld oppositioneel opstandige stoornis, gedragsstoornis, angststoornis en depressieve stoornis)

Risico’s bij te late diagnose Mislukken op school Depressie Middelenmisbruik

Doel van het onderzoek Identificeren van de herkennings- en diagnotistische praktijken die APRN’s toepassen bij kinderen die vermoedelijk ADHD hebben. Nagaan in hoeverre APRN’s zich thuis voelen in het behandelen en diagnosticeren van ADHD. De nauwkeurigheid van de diagnostische methoden beoordelen

Methode van het onderzoek Vragenlijst om informatie te verzamelen over de diagnostische methoden die worden gebruikt door APRN’s die kinderen met ADHD diagnosticeren, de stoornis behandelen of beide.

Resultaten van het onderzoek APRN’s volgen de diagnostische richtlijnen voor het diagnosticeren van ADHD bij kinderen strikter op dan andere zorgverleners. Het grootste deel APRN’s voelt zich comfortabel tot heel comfortabel bij het stellen van de diagnose ADHD ( 52,5%) Ze voelen zich ook heel comfortabel bij het behandelen van ADHD (64,4%)