De vermaatschappelijking van de zorg De verzorging van de maatschappij De beschrijving van wat er aan het gebeuren is, laat al onmiddellijk de blik zien waarmee gekeken wordt.

Aanzet Artikel 107 - Perspectief 2020 – (senioren, jongeren, …) De nadruk is altijd en overal analoog: HET EIGEN NETWERK, gevolgd door de reguliere diensten, sectorspecifieke zorg Elke sector kiest om intersectoraal te werken vanuit de eigen sector/doelgroep. Efficiëntie? Wat betekent dit voor de reguliere dienstverlening? En vooral: missen we hier een maatschappelijk perspectief? Zal dit vanzelf gaan? Wat is de verhouding van het gewicht van de factoren onbetaalbaarheid/visie (wenselijkheid) Door het samen komen van een aantal evoluties, begonnen bepaalde zaken wel heel erg op te vallen. Hoe kan het zijn dat men alles in de eerste plaats in de maatschappij wil brengen en dat men die maatschappij daar eigenlijk niet bij betrekt??? Hier volstaat intersectoraal overleg tussen welzijnssectoren niet, de tijd is rijp voor samenwerking en verbinding tussen de hele sector welzijn en de rest van de maatschappij. Weg van de 1-1 verhouding, aandacht voor veel bredere verbanden, ook verbinding met zaken die groeien/bestaan van onderuit!

1ste vaststelling + vragen Er worden meer zorgbehoevende mensen in de maatschappij geplant/d. Welke maatschappij? En wie houdt zich bezig met die maatschappij? Is het voldoende dat de sectorspecifieke zorg en de reguliere ondersteuning dit bespreken en regelen als er zoveel verwacht wordt van het eigen netwerk? En hoe dan? Per sector? Doelgroep? Is de maatschappij hier klaar voor? En de organisaties?

2de vaststelling + vragen Ondanks serieuze inzet van financiële middelen -> steeds meer mensen die op een of andere manier ondersteuning nodig hebben (en in de huidige logica dus steeds meer vraag naar financiële middelen). Heeft de toename van de vragen misschien iets te maken met het gangbare maatschappelijk bestel? En welke keuzes maken organisaties hierin? Zorgen dat mensen zo goed mogelijk meekunnen in dit bestel? Hoeveel energie wordt er gestoken in het sleutelen aan de fundamenten van het bestel? Mag er aan politiek gedaan worden?

Eerste stap -> scheppen van een ruimer kader voor deze vragen -> concretiseren naar welzijn en zorg toe Dit werd de Algemene Vergadering

Inhoud AV Dirk Holemans van denktank Oikos: plaatsen in breder maatschappelijk perspectief Geetrui Vandelanotte van PLAN vzw: een manier van kijken naar omgaan met en zorgen voor mensen met een ondersteuningsnood

Economie (markteconomie) Samenleven (menselijke economie) Ecologie (natuurlijke economie) De positie van de markteconomie is niet toevallig, zij fungeert momenteel inderdaad als de nieuwe god waaraan de andere economieën ondergeschikt zijn. Is dat wat we willen? Kan dat de bedoeling zijn?

Breder maatschappelijk perspectief het verband tussen deze drie pijlers de natuurlijke en de menselijke economie staan ten dienste van de markteconomie het ecologisch kapitaal is beperkt én overbelast idem dito voor het menselijk kapitaal -> vele vragen bij het oneindige (markteconomische) groeiscenario dat door velen nog steeds als dé oplossing wordt voorgesteld. Wat is de invloed hiervan op het aantal ondersteuningsvragen? Cfr o.a. Prof. Paul Verhaeghe – de neoliberale meritocratie

Breder maatschappelijk perspectief Een ander evenwicht tussen de drie pijlers komt ten goede aan de aarde (het ecologisch kapitaal) en de samenleving (het menselijk kapitaal) Er zijn nog vele mogelijkheden voor het menselijk kapitaal. Dit wordt te weinig aangesproken vanuit een niet - markteconomisch gericht denken. Dit vraagt een andere manier van denken en kijken naar de dingen = transitie Waarom zeggen we altijd ‘middelen’ als we eigenlijk ‘geld’ bedoelen? Omdat het mooier klinkt? Er zijn meer dan voldoende ‘middelen’, maar ze hebben geen waarde omdat we altijd aan geld denken. Op zoek naar middelen die geen geld zijn!

Lezing Geertrui Vandelanotte toonde een andere manier van omgaan met mensen die een ondersteuningsvraag hebben de gewenste levenskwaliteit vd mens met de vraag staat centraal de opdracht van de professionelen is veel meer het goed laten functioneren van de ondersteuning van de persoon in kwestie dan het zelf opnemen van deze ondersteuning het aanwezige menselijke kapitaal wordt aangesproken, de samenleving neemt een grote plaats in Dit is slechts 1 methodiek, en nog steeds toegespitst op mensen met een ondersteuningsnood. Deze methodiek verbindt al wel dingen, betrekt gewone mensen en hecht veel belang aan de buurt, leefomgeving. Vraag (zonder antwoord): hoeveel ondersteuning zou gegeven kunnen worden in/door de buurt? Hoeveel zou de totale kost (in geld!) ondersteuning (welzijn) procentueel dalen indien hieraan gewerkt zou worden?