1. I NLEIDING 2. P ERSOONLIJKHEIDSPATHOLOGIE IN ONTWIKKELINGSPSYCHOLOGISCHE PERSPECTIEF 3. O NTWIKKELINGSASPECTEN BIJ HET ONTSTAAN VAN PERSOONLIJKHEIDSPATHOLOGIE 4. T HEORETISCHE MODELLEN VOOR DIAGNOSTIEK BIJ ADOLESCENTEN MET PERSOONLIJKHEIDSPATHOLOGIE 5. C ONCLUSIES EN AANBEVELINGEN
Persoonlijkheid en persoonlijkheidspathologie van kinderen en adolescenten onstabiel => moeilijk classificeren. Onderzoeken: bestaan andere redenen voor moeilijke classificatie? 3 UITGANGSPUNTEN
Diagnose van persoonlijkheidspathologie a.d.v. enkele ontwikkelingmodellen die zich richten op: - stabiliteit van persoonlijkheidsfactoren - interactie met omgevingsfactoren - persoonlijkheidsfctoren in samenhang met psychopathologie
Primaire zorgomgeving: cruciaal belang -> voorwaarde ° reflectieve functies Persoonlijkheidsproblematiek? Onvoldoende reflectieve functies. (Bleiberg, 2001) Adolescentie als kritische periode: hormonale veranderingen, onzekerheden over identiteit...
Model met 3 vraagstllingen (Westen, 1995) geeft een relatief omvattende beschijving van het persoonlijke functioneren van een individu
Wat zijn de wensen, angsten en waarden van deze persoon en tot welke hoogte zijn deze motieven met elkaar (op bewust of onbewust niveau) in conflict (klassieke modellen van motivatie en conflict)?
Welke psychologische bronnen (zoals cognitieve processen, affect- en impulsregulatie) heeft de persoon tot beschikking om met interne en externe wensen en eisen om te gaan (egopsychologie)?
Welke interpersoonlijke capaciteiten heeft de persoon en hoe ervaart hij hierin zichzelf en de ander (objectrelatietheorie)?
Kloof tussen 2 onderzoekstradities bij classificeren en diagnosticeren van persoonlijkheidspathologie Verschil maken tussen diagnose en classificatie Uniforme manier van classicficatie ontwikkelen