7 maart 2009

 Die zich uitdrukt door ‘signs and symptoms’ in ‘mind and body’ (Organon: af. 6, 8, 11, 14, 22)  Deze expressies zijn het enige wat ziek is in een mens (Organon: aforismen 8, 17) Lichamelijk is niveau 1 en 2 Geestelijk is niveau 3 en 4  Deze tekenen en symptomen zijn expressies van de verstoring en vormen een repetitief, coherent en betekenisvol patroon voor de homeopaat.

 Fysiek: materiële niveau, meest dichte, het enige tastbare  Energetisch: etherisch niveau, resoneert met de elementen, virussen en bacteriën  Emotionele: astrale, hogere en lagere gevoelens, individuele en collectieve  Mentale: causale of psychologische, resoneert met dualiteit en polariteit  Vitale: scharnierniveau, zieleniveau

 Is een ervaring, een gewaarwording  Die we via onze zintuigen kunnen waarnemen en via taal kunnen verwoorden  De uitdrukkingen van die verstoring persisteren doorheen de niveaus, de besproken onderwerpen, de tijdsperiode in iemands leven, de anekdotes, voorkeuren, hobby's, domeinen, relaties enz All levels all of the time

 Niveau 1: al wat niet tot de pathologie behoort, verwijst naar het vitale  Niveau 2: de hoeveelheid, beschikbaarheid, distributie van energie (generaliteiten)  Niveau 3: niet het verhaal op zich maar hoe het verhaal ervaren is, behoort tot het vitale  Niveau 4: niet het bewuste maar wat naar het onderbewuste is verdrongen: angsten, dromen, delusions  Niveau 5: de directe ervaring zelf

 De vitale verstoring wordt tijdens de anamnese uitgedrukt in woorden en bewegingen  Wanneer het om houding, (hand-) beweging, mimiek, gesticuleren gaat, spreken we van lichaamstaal  Observatie wordt ook vertaald in woorden rubrieken

 De aanpak verschilt naargelang de leeftijd  Het doel blijft hetzelfde: de vitale verstoring te ‘zien’ in de uitdrukkingen op alle niveaus  Dit ‘inzien’ volgt uit de observatie, feiten, beschrijvingen  Daarop wordt een constitutiemiddel (= een middel voor de zieke, niet de ziekte. Aforisme 1) voor geschreven

 Observatie is van groot belang  Het relaas van de ouder (s) dat het gedrag en de gewoontes van het kind beschrijft  De toestand van de moeder tijdens de zwangerschap (ook de toestand van vader kan bepalend zijn)  Het vitale gevoel van vader of moeder

 Observatie is zeer belangrijk: niet alleen hoe het kind er uit ziet, hoe het beweegt, ruikt, ‘praat’, maar ook hoe het communiceert met de ouder(s) en/of de homeopaat  Het relaas van de ouders  De toestand van de ouder(s) kennen kan helpen

 Kunnen vaak zelf angsten, voorkeuren, dromen (enz) verwoorden  Tekeningen kunnen helpen  Inlichtingen van de ouders zijn behulpzaam  Interactie tussen kind, ouders en homeopaat is belangrijk

 Anamnese zoals bij volwassenen maar met meer gerichte vragen  Eventueel aangevuld met relaas van de ouders maar vaak niet nodig  Manier van communiceren met homeopaat en ouders  Wanneer gesloten: over iemand anders laten praten (broer, vriend, buur)

 Wanneer de vitale verstoring niet duidelijk doorheen de verschillende niveaus te bemerken is, dan de rubrieken kiezen op het diepste niveau (bv delusions)  Een andere mogeijkheid is van het meest SRP symptoom/rubriek te vertrekken  Indien delusions niet duidelijk: eventueel op typologie (mind, generals and KN) voorschrijven

 Indien dit ook niet duidelijk is: een klinisch voorschrift op niveau 2 maken aan de hand van zo specifiek mogelijke rubrieken  Voorschrift op feiten, modaliteiten en generaliteiten is meer betrouwbaar dan algemene mindrubrieken of vage indrukken

 Observatie, constateren wat is.  Luisteren, (in-)zien ‘wat is’, begrijpen  Enkel de woorden van de patiënt gebruiken Geen case maken!

 Observatie: Lynn C.  Zuigeling: Yedra R., Seppe M.  Peuter: Gordana B., Merel J. (PGA 2006)  Kleuter: Marta M.  Lagere school: Wout S. (PGA 2006)  Pre puber: Nikolai K.