Vierde zondag van de veertigdagentijd 10 maart Samuël 14:1-24 en Lucas15: En bij David en bij de vader in de gelijkenis opent zich het hart voor het kind, ondanks datgene wat gebeurd is.
“Ik ben niet waard uw kind te zijn” zegt de zoon, maar het vaderhart opent zich en zegt: “Mijn kind was dood en is weer levend geworden, ik was hem kwijt en hij is terug gevonden”.
David moet geleid worden voordat hij zijn vaderhart opent. De Bergenia bladeren symboliseren het open gaande hart en de roze ranonkels laten hierin al iets van het licht van Pasen zien.
Hart dat klopt van verlangen om lief te hebben. Hart dat open gaat en nieuwe kansen geeft, zonder boosheid en bitterheid. Hart hebben voor de weg die “Leven” geeft, is voluit leven, opweg zijn naar Pasen.