Serenade van de “ nachtegaal.”
Als je languit ligt op het groene mos ,
Ontspannen in een mooi en rustig bos.
Daar hoor je , alles wat rondvliegt fluiten , de melodie kennen ze van buiten .
Wat schitterend is toch Uw schepping Heer, als ’k er ben constateer ik ‘t keer op keer !
Opnieuw zal ‘k weer wachten tot d’ avond daalt, dan wordt er door de vogel uitgehaald.
Klokslag middernacht in zijn volle praal , klinkt daar het mooie lied van de Nachtegaal.
‘t Brengt God zijn maker, lof bij volle maan , daar moesten wij allen eens stil bij staan !
Dat kleine vogeltje , zo grauw van kleur , zingt daar zijn hoogste lied met veel grandeur.
Je hoeft niet stralend mooi te zijn voor God, zing dus jouw eigen lied met veel genot
Zeg niet :”Ik heb toch haast niets te geven,” Denk aan dat vogeltje met zijn leven !
Hij … gaf jou , je mooie stem, zing daarmee tot eer van Hem.
Als je dat dan hebt volbracht , mag je rusten in zijn pracht .
In Zijn Schepping , de natuur , die Hij gaf met Heilig Vuur !
Groetjes , en nog een fijne dag ! Marja