Symposium Marie Curie, Nijmegen, 04 juni 2008 Natuurkunde en de werkelijkheid: welke verhouding? L. Consoli UD Wetenschap en Samenleving, FNWI Radboud Universiteit Nijmegen ?

Symposium Marie Curie, Nijmegen, 04 juni 2008 Outline De natuurkunde van Aristoteles De primaat van de empirie (?) De ondergang van het gezond verstand: QM en RT De Theorie van Alles (?) Wat zal natuurkunde worden?

Symposium Marie Curie, Nijmegen, 04 juni 2008 Short bio Scriptie string theory (1996) Proefschrift solid state physics (2002) Wetenschapsethiek (2002-?) UD W&S (2004-?) Onderzoeker, Natuurkunde & Theologie (2006-?) Deugdethiek en wetenschappelijke praktijken (2006-?)

Symposium Marie Curie, Nijmegen, 04 juni 2008 Natuurkunde wordt terecht gezien als dè wetenschappelijke discipline bij uitstek; een discipline waar theoretische onderbouwing hand in hand gaat met een centrale rol voor de empirie, waar methodologisch reductionisme zijn grootste successen heeft geboekt, een discipline ten slotte die de ambitie heeft om de diepste geheimen van de natuur te ontrafelen. En toch is natuurkunde (althans in haar moderne versie) een vrij recente uitvinding van de Westerse mens. Toen Aristoteles het woord ‘fysica’ gebruikte, bedoelde hij iets heel anders. Als natuurkunde als discipline dan zowel een dynamisch als een historisch karakter heeft, hoe kunnen we zo zeker zijn dat de ingeslagen weg onvermijdelijk zal leiden tot kennis en vooruitgang? Ik zal in mijn bijdrage de impliciete veronderstellingen van de moderne natuurkunde proberen te expliciteren en, door daarover te reflecteren, een aantal mogelijke scenario’s te schetsen voor de toekomst van de discipline. Als we 100 jaar vooruit zouden kunnen kijken, zouden we een fysicus als zodanig nog erkennen?

Symposium Marie Curie, Nijmegen, 04 juni 2008 De natuurkunde van Aristoteles τ ὰ φυσικά = ‘natuurlijke filosofie’ Beweging als verandering Vier oorzaken in de wereld: Materieel Formeel Efficiënt Finaal (telos) – modus operandi van de natuur Heelal is eeuwig (geen creatiebegrip) Primaat van de theorie

Symposium Marie Curie, Nijmegen, 04 juni 2008 Verhouding wiskunde-natuurkunde –Natuurkunde is bezig met veranderende objecten met een eigen werkelijkheid –Wiskunde is bezig met onveranderende objecten zonder een eigen werkelijkheid Geen verhouding mogelijk!! Doelmatigheid in de natuur De natuurkunde van Aristoteles: geen natuurkunde (?)

Symposium Marie Curie, Nijmegen, 04 juni 2008 Moderne natuurkunde en de Westerse wereld Empirie centraal (omkering van de rollen met theorie) Geen gesloten wereldbeeld Christelijke begrippen cruciaal –Schepping (creatio ex nihilo) –Onderhoud –Wetmatigheden Conflictvisie wetenschap-religie is een mythe Galileo (politiek en interpretatieprobleem) Newton (“God as masterful Creator”)

Symposium Marie Curie, Nijmegen, 04 juni 2008 De klassieke fysica Ruimte en tijd als ‘absolute’ begrippen (min of meer) Determinisme (?) Universaliteit van natuurkundige wetten (hemel en aarde) Wiskunde als taal van de natuurkunde (of van de wereld? vgl. Galileo)

Symposium Marie Curie, Nijmegen, 04 juni 2008 La filosofia è scritta in questo grandissimo libro che continuamente ci sta aperto innanzi a gli occhi (io dico l'universo), ma non si può intendere se prima non s'impara a intender la lingua, e conoscer i caratteri, né quali è scritto. Egli è scritto in lingua matematica, e i caratteri son triangoli, cerchi, ed altre figure geometriche, senza i quali mezzi è impossibile a intenderne umanamente parola; senza questi è un aggirarsi vanamente per un oscuro laberinto. (da Il Saggiatore)filosofiauniversomatematica Wat is de verhouding wiskunde-natuurkunde-werkelijkheid?

Symposium Marie Curie, Nijmegen, 04 juni 2008 Reductionisme (maar...) Primaat van de empirie (maar...) Falsificationisme (maar...) Realisme (?) Methodologisch reductionisme impliceert geen ontologisch reductionisme (metafysisch begrip) Underdeterminatieprobleem (epistemologisch) Popper kent geen ‘positief’ kennisbegrip (hoezo wetenschap?) Eigenschappen van de moderne (klassieke) natuurkunde

Symposium Marie Curie, Nijmegen, 04 juni 2008 Digressie: het vooruitgangsbegrip Veelgehoorde stelling: wetenschappelijke kennis is cumulatief. We weten nu beter dan vroeger. We hoeven niet te weten wat Aristoteles onder natuurkunde verstond, want we weten nu dat hij het fout had Tegenargumenten: 1)Geschiedenis laat een ander beeld zien. Natuurkunde kent ‘paradigmawisselingen’ (Kuhn) die niet op empirie stoelen 2)Elke “nieuwe” versie van de natuurkunde is gebaseerd op aannames die niet ‘beter’ worden naarmate tijd verstrekt Tegen-tegenargumenten: 1)In de natuurkunde is een duidelijke continuïteit te onderscheiden 2)Zonder empirische bevestiging zouden nieuwe theorieën niet geldig blijven, alle aannames ten spijt De betekenis van vooruitgang is niet vanzelfsprekend

Symposium Marie Curie, Nijmegen, 04 juni 2008 De ondergang van het gezond verstand: QM Golf-deeltje duale natuur: wat betekent dat? Inherente beperkingen aan onze kennis van de natuur: wat betekent dat? Indeterminisme als ontologische eigenschap: wat betekent dat? Is naïef realisme een houdbare optie in QM (substantieel vs. relationeel karakter)?

Symposium Marie Curie, Nijmegen, 04 juni 2008 De ondergang van het gezond verstand: RT Energie is materie Ruimte-tijd kan niet als ‘lege doos’ bestaan Simultaneïteit wordt relatief Determinisme (?)

Symposium Marie Curie, Nijmegen, 04 juni 2008 Eigenschappen van de moderne (theoretische) natuurkunde Wiskundige complexiteit neemt toe (natuurkunde maakt haar eigen wiskunde – voorbeeld: path integral formulation of QM) Complexe verhoudingen met metafysische aannames (voorbeeld: ontologische interpretatie van path integral formulation als oplossing van EPR) “Paradoxen” nemen toe (EPR) Maakt natuurkunde ook haar eigen aannames? Verhouding met “dagelijkse ervaring” neemt af (niet alleen theoretische natuurkunde: nanotechnologie!) Nieuwe verhoudingen tussen natuurkunde en werkelijkheid ontstaan (over welke werkelijkheid gaat het?)

Symposium Marie Curie, Nijmegen, 04 juni 2008 Unificatie-theorieën als grens van de moderne theoretische natuurkunde String theory (Witten, Polchinsky, Susskind) Loop Quantum Gravity (Smolin) Non-commutative geometry (Connes) De terugkeer van de finale oorzaak? (remember Aristoteles?) – het debat over antropische principe in string theory (Susskind vs. Gross) De primaat van de theorie? Wat betekent dat we één theorie van de fysische werkelijkheid kunnen hebben (m.a.w.: waarom zouden we zo’n theorie moeten hebben? Wat impliceert dat over de natuur van de werkelijkheid? Is Plato coming back?)

Symposium Marie Curie, Nijmegen, 04 juni 2008 De veronderstellingen van de natuurkunde en de verhoudingen van haar modellen met de werkelijkheid hebben een historisch-dynamisch karakter, maar niet noodzakelijkerwijs een ‘progressief’ karakter. Hoe kunnen we dan voorspellen waar we ons zullen bevinden over 10/ 20/ 100 jaar? Het ‘verantwoorde’ filosofische antwoord is: we kunnen het niet! ?

Symposium Marie Curie, Nijmegen, 04 juni 2008 De toekomst van de natuurkunde? Een mogelijk scenario Natuurkunde als discipline verdwijnt Theoretisch/Speculatief Praktisch/toegepast Convergentie tussen disciplines leidt tot het verdwijnen van grenzen Andere aannames in verschillende gebieden (is het nu al zo?)

Symposium Marie Curie, Nijmegen, 04 juni 2008 De toekomst van de natuurkunde? Een mogelijk scenario Voorbeeld: nanofysica/nanotechnologie Is er hier sprake van ‘technowetenschap’ in de zin van Hottois? “l’entreprise en marche de ce qu’on appelle plus communément la “recherche scientifique” contemporaine, dont la technique (l’espace et le temps technicisés qui nous environnent de toutes parts) constitue le “milieu naturel” de développement et aussi le principe moteur ” (Le signe et la technique. La philosophie à l’épreuve de la technique, Paris, Aubier Montaigne, Coll. «Res - L’invention philosophique», 1984, p

Symposium Marie Curie, Nijmegen, 04 juni 2008 De toekomst van de natuurkunde? Een mogelijk scenario Natuurkunde als discipline verdwijnt Theoretisch/Speculatief Praktisch/toegepast Convergentie tussen disciplines leidt tot het verdwijnen van grenzen Andere aannames in verschillende gebieden (is het nu al zo?)

Symposium Marie Curie, Nijmegen, 04 juni 2008 De toekomst van de natuurkunde? Een mogelijk scenario Voorbeeld: kosmologie Kunnen de inzichten van de wetenschap inzicht verschaffen in filosofische problemen? Nieuwe rol voor wat we nu ‘theoretische fysica’ noemen (ook niet zo nieuw, denk aan Russell...) Andere vorm van convergentie, niet met andere wetenschappen maar met andere disciplines Robert Nozick: “to be objective is to be invariant under admissible transformations”

Symposium Marie Curie, Nijmegen, 04 juni 2008 Conclusies Natuurkunde betekent verschillende dingen in verschillende historische contexten De verschillende betekenissen impliceren een verschillende verhouding met de ‘werkelijkheid’ De afwezigheid van een vanzelfsprekende notie van ‘vooruitgang’ dwingt ons om de verschillende aannames die ten grondslag liggen aan de verschillende betekenissen van ‘natuurkunde’ niet als achterhaald te beschouwen Dit leidt tot ‘epistemische en ontologische vloeibaarheid’ Toekomstscenario’s worden heel moeilijk; natuurkunde als discipline splitst zich in verschillende onderdelen, elk met andere aannames?