Ongeneeslijk… ziek en dan? Beslissingen rondom het levenseinde: een vorm van hoop R. Seldenrijk – directeur NPV
Ongeneeslijk… ziek en dan? In de inleiding gaat het om zes aandachtspunten: verlegenheid met de dood meneer Van Seijst zinervaring, levensvisie en angst christelijke levensvisie christelijk geloof en palliatieve zorg sterven en hoop
1. Verlegenheid met de dood behoefte aan beheersbaarheid van het leven euthanasie veroorzaakt onzekerheid en angst discussie over euthanasie achterstevoren gevoerd geen medische, maar culturele noodzaak voor euthanasie autonomie geen argument voor zelfgekozen dood
2. Meneer Van Seijst longkanker metastaseert wil waardig sterven ‘niet veel’ klachten euthanasieverzoek roept verschillende gevoelens op 150.000 verzorgenden belangrijk in palliatieve fase
3. Zinervaring, levensvisie en angst Afscheid nemen is onontkoombaar. Christenen menen dat God leven geeft en neemt. Vroeg kiezen voor het palliatieve spoor. Sterven is afscheid nemen en dat vraagt voorbereidingstijd. Zorgverleners komen veel in aanraking met angsten voor lijden en dood.
4. Christelijke levensvisie uitstapje naar Platland westerse cultuur ten onrechte onder slopershamer ‘geloven’ is geen vrije keus, maar hoort bij menselijke natuur Romeinen zagen christelijk geloof als non-religie
5. Christelijk geloof en palliatieve zorg Dame Cicely Saunders ontleende haar idee aan de tijd van de jonge christenkerk. Palliatieve sedatie neemt bewustzijn weg zonder levensverkortend doel. Familieleden onderschatten belasting. Euthanasie en palliatieve sedatie moeten onderscheiden blijven. Palliatieve zorg fungeert als mantel van christelijk liefde.
6. Sterven en hoop Sinds het vroege christendom was sterven een hoopvol gebeuren. Christenen kunnen verlangen naar het moment dat God hen omwille van Jezus Christus thuishaalt. De hoop is als een klein meisje tussen de grote zusters geloof en liefde.
Het kleine meisje van de hoop …Geloof en liefde zijn als vrouwen. Hoop is een heel klein meisje van niks, een prutske. Zij stapt tussen de twee vrouwen en iedereen denkt: die vrouwen houden haar bij de hand, die wijzen de weg. Maar daarvan heb ik meer verstand, zegt God, Ik zeg: het is dat kleine meisje hoop dat al wat tussen mensen leeft en al hun heen en weer geloop licht en richting geeft. Want het is dat kleine meisje hoop - je ziet het zwak zijn, bang zijn, beven, je denkt soms dat het zo onooglijk is - het is dat kleine meisje hoop dat de mensen zien laat, zien soms even, wat mogelijk is in het leven... Charles Péguy (1873-1914) Le Porche du mystère de la deuxième vertu [de poort naar het geheim van de tweede deugd], 1912