Woord van Leven Januari 2008
“Bid onophoudelijk" (1 Tess 5,17)
Dit jaar is het honderd jaar geleden dat de ‘Bidweek voor de eenheid van de christenen’ ontstond. Deze bidweek, die eigenlijk acht dagen duurt, werd voor het eerst gehouden in januari 1908. Sindsdien werd het een gewoonte om als katholieke en niet- katholieke christenen samen te komen om suggesties te doen voor de viering van de Week van het gebed.
Het Schriftwoord dat voor dit jaar werd uitgekozen door een grote oecumenische groep uit de Verenigde Staten komt uit de eerste brief van Paulus aan de christenen van Tessalonica in Griekenland. Dat was een kleine en nog jonge gemeenschap en Paulus zag dat de eenheid tussen de leden nog moest groeien
Daarom nodigde hij hen uit om ‘in vrede te leven’, om met iedereen geduldig te zijn, en om geen kwaad met kwaad te vergelden, maar goed voor elkaar en voor alle anderen te zorgen. En ook om ‘onophoudelijk’ te bidden, als wilde hij daarmee aangeven dat leven in eenheid in de christelijke gemeenschap alleen maar mogelijk is wanneer er gebeden wordt.
Jezus zelf had tot de Vader gebeden om eenheid voor de zijnen: “Mogen zij allen één zijn”
“Bid onophoudelijk" (1 Tess 5,17)
Waarom dit ‘Bid onophoudelijk’?
We zijn geschapen naar het beeld van God, als een ‘partner’ van God, en we zijn in staat om met Hem een relatie te hebben. Een relatie van vriendschap, een spontaan, eenvoudig en waarachtig gesprek. Daarom behoort bidden tot onze wezenskenmerken
Het stelt ons in staat om authentieke personen te worden, volwaardige zonen en dochters van God.
Omdat we geschapen zijn als ‘partner’ van God kunnen we in voortdurend contact met Hem leven, waarbij ons hart vol is van de liefde van de heilige Geest en we met Hem de vertrouwelijkheid hebben die je met je eigen vader hebt. Het is een vertrouwelijkheid die ons ertoe kan brengen om vaak met Hem te spreken, Hem onze zorgen, gedachten en plannen voor te leggen.
Het is zaak ‘onophoudelijk’ te bidden, niet alleen voor onze behoeften, maar ook om bij te dragen aan de opbouw van het Lichaam van Christus en aan de volle en zichtbare gemeenschap in de kerk van Christus.
Het gaat hier om een mysterie waarvan we iets kunnen begrijpen door te denken aan communicerende vaten, vaten die met elkaar in verbinding staan. Wanneer in één daarvan water wordt bijgegoten, stijgt het niveau ook in alle andere. Datzelfde gebeurt wanneer iemand bidt. Gebed is een verheffen van de ziel tot God om Hem te aanbidden en te bedanken. En wanneer iemand zijn ziel verheft, worden de zielen van alle anderen verheven.
“Bid onophoudelijk" (1 Tess 5,17)
‘Onophoudelijk’ bidden betekent niet dat we alsmaar gebeden zeggen, maar dat we ons leven op God richten en zijn wil goed vervullen : studeren, werken, lijden, uitrusten en ook sterven voor Hem. We moeten het punt bereiken dat we ons dagelijks leven niet meer kunnen beleven zonder afgestemd te zijn op Hem,
Ons handelen wordt op die manier tot een heilige activiteit en de hele dag wordt tot een gebed.
Wat ons kan helpen is dat we aan God iedere handeling aanbieden met de woorden: “Voor U, Jezus”
Op die manier maken we alles tot een daad van liefde, En wanneer we moeilijkheden ondervinden: “Wat telt, is dat ik U liefheb”. Op die manier maken we alles tot een daad van liefde,
Dan kan ons leven ook een voortdurend gebed zijn, doordat er altijd sprake is van liefde.