Weg met de vinkcultuur! Ed Vosselman 19 januari 2017

Menu De bron van risicomanagement Risicomanagement als systeem versus riscomanagement als praktijk Dilemma’s in risicomanagement Enkele aanbevelingen

De bron van risicomanagement Risicomanagement komt voort uit de auditing-discipline; De ontwikkeling staat in relatie tot het discourse over ‘financialisation’ en New Public Management Er is een ‘fantasie van totale beheersing’ gegroeid

Risico-tolerantie of risico-’appetite’? In de publieke sector wordt traditioneel gedacht vanuit risico-tolerantie Overgang naar denken in termen van risico-’appetite’ Maar: problematisch, te veel systeem-denken! Het gaat om ‘risk-appetising’ als een proces

Risicomanagement: systeem en/of praktijk? Inspiratiebron: auditing disicpline (COSO) Regelkringmodel: plan-do-check-act Een ontwerp Staat buiten de alledaagse activiteit Controllers/risico-managers Praktijk Inspiratiebron: management discipline Voortgaande dynamiek in praktijken Een fenomeen Staat in de alledaagse praktijk Managers, professionals

Risicomanagement als systeem: enkele dilemma’s Regels en/of interactie? Tellen en meten: afrekenen en/of leren? Kwantitatieve experts of strategische adviseurs? Geaggregeerde maatstaven of niet? Zijn risicomanagers wel of niet betrokken bij strategische besluitvorming?

Pas op Een riscomanagement-systeem kan op zichzelf verkeren in een risico! Voorbeelden: Bancaire sector

Aanbevelingen (1) Maak risicomanagement tot een vitale praktijk, maar reduceer risicomanagement niet tot een protocollaire praktijk Bedenk dat strategische en externe risico’s ander management vereisen dan operationele risico’s Verdeel rollen in ‘roles’ en ‘counter-roles’ (we kunnen ook niet zonder systemen)? Het management van strategische en externe risico’s gedijt alleen in een cultuur van ‘stewardship’

Aanbevelingen (2) Risicomanagement vereist een goede commnunicatie naar ‘stakeholders’: er bestaat geen zekerheid, organisaties kenmerken zich vaak door ‘rommeligheid’ (‘ambiguity’ en ‘obliguity’) Risicomanagement vereist een georganiseerde (maar niet systematische) dialoog Het gebruik van ‘inscripties’ kan helpen. Van een ‘logic of auditability’ naar een ‘logic of performativity’