Congres vrijgevestigden jeugdGGZ

Werkgroep integrale bekostiging Probleemstelling: Samenwerking over domeinen heen, ontschotting is nodig Versnippering tussen regio´s dreigt in zoeken naar alternatieven / hoge administratieve lasten Het resultaat : Inzichten werkgroep: samenhang sturing en bekostiging Voorbeelden, gekoppeld aan uitvoeringsvarianten Powerpoints met belangrijkste resultaten en tips voor implementatie.

Huidige bekostigingsstructuur jeugdGGZ tijdelijk, want Niet geschikt voor inzet in bredere jeugdhulp Sluit qua standaarden slecht aan op bredere jeugdhulp Privacy bezwaren gebruik diagnoses in beostiging.

Sturen op resultaat is belangrijk – ongeacht bekostigingsmodel Gemeenten willen zich niet bemoeien met “hoe” maar wel sturen op resultaat; Betalen afhankelijk van resultaat is risicovol; Inzicht & transparantie over resultaat is sterkste sturing; Dit is impliciet ook financiële prikkel (via keuze van cliënten en contractering). Randvoorwaarde: Eenduidige taal. Ook Jeugdwet vraagt om outcomecriteria. VNG, NJI en branches zijn deze aan het ontwikkelen

Inzicht in outcome VNG is met Nji en aanbieders gestart om op een rij te zetten hoe deze outcomecriteria worden toegepast in verschillende sectoren: Uitval van cliënten; Tevredenheid van cliënten over het nut en effect van de jeugdhulp; Doelrealisatie van de hulp, uitgesplitst naar: De mate waarin cliënten zonder hulp verder kunnen; De mate waarin er na beëindiging geen nieuwe start jeugdhulp plaatsvindt; De mate waarin problemen verminderd zijn en/of zelfredzaamheid/participatie is verhoogd; De mate waarin overeengekomen doelen gerealiseerd zijn. Dit wordt op een rij gezet voor verschillende deelsectoren die onder jeugdwet vallen. De verbreding naar WMO lijkt logisch.

Inzicht in outcome Inzicht in outcome zinvol ongeacht de wijze van bekostigen voor: Interne kwaliteitsverbetering bij aanbieders Het ‘goede gesprek’ tussen gemeenten en aanbieders Rechtstreekse koppeling van outcome met bekostiging komt weinig voor. Bovendien is dit onwenselijk omdat: als beleidsinformatie heeft financiële consequenties heeft kan betrouwbaarheid afnemen; doelgroepen zijn nu nog onvoldoende vergelijkbaar en daarmee ook de outcome, zodat outcome geen betrouwbare grondslag is voor bekostiging.

Gebruik maken van CBS beleidsinformatie Jeugdhulpaanbieders en GI’s verplicht in Jeugdwet beleidsinformatie bij CBS aan te leveren Geografische rapportages via Statline en gemeentelijke monitor sociaal domein Ook te gebruiken als basis voor beleidsinformatie vanuit aanbieders, voor: type jeugdhulp, doorlooptijden, verwijzers, uitval, cliëntkenmerken.

D: Drie hoofdmodellen bekostiging Taakgerichte bekosting Budget per aanbieder Taak of opdracht staat centraal, Gesprek over resultaat. Inspannings-bekostiging Alle geleverde inspanning wordt betaald; Eventueel met plafond per aanbieder. Outputgerichte bekostiging Betaling voor (integraal) arrangement per cliënt. Voorbeeld: Utrecht Hollands Kroon Voorbeeld: West Brabant West Rotterdam Voorbeeld: Advies aan Amsterdam Jeugd

Taakgerichte bekostiging Gemeente stuurt op partnerschap met geselecteerde en bij voorkeur lokale aanbieders die vooraf duidelijkheid krijgen over budget. In beginsel is de markt daarmee gesloten. Acceptatieplicht is belangrijke leveringsvoorwaarde; Doorbreken van het p*q-denken. Sturing gebeurd op toegevoegde waarde in gesprekken met aanbieders. Wat zijn principiële keuzes? Bekostigingsmodel met vooraf bepaald budget geeft ruimte aan professional en innovatie; (+) Acceptatieplicht icm samen zoeken naar passend aanbod voor cliënt is prikkel om samen schaarse middelen te verdelen; (+) Aanbieders kunnen tactisch inzetten op onder- of overbenutting. (-) Wat zijn de prikkels (voor- en nadelen)? Hoewel budget vastligt, heeft gemeente veel informatie nodig over geleverde zorg etc. Deze monitorinformatie is nodig voor accountgesprekken, budgetdiscussies en inkoopcyclus; Belangrijkste ontwikkelpunt: systeem van monitoring en resultaatsturing. Wat zijn condities / randvoorwaarden?

Inspanningsgerichte bekostiging Iedereen die zich kwalificeert krijgt raamovereenkomst. De markt is open; Voorkomt zorgcarrousel : alle inspanning voor gerechtigde cliënten wordt betaald; Sturing vooral achteraf: op informatie via de facturen en ervaringen van verwijzers en cliënten. Wat zijn principiële keuzes? Vrijheid professional om te doen wat nodig is cf professionele standaarden; (+) Risico opdrijving van volume- en kwalificaties. (-) Wat zijn de prikkels (voor- en nadelen)? Budgetbeheersing en resultaatsturing inrichten naast de bekostiging, bijvoorbeeld via wijkteam; Sterk informatiegedreven inkoop die ervaringen ‘meeneemt’ van verwijzers en cliënten; Belangrijkste ontwikkelpunt: eenduidige bekostigingstaal. Wat zijn condities / randvoorwaarden?

Outputgerichte bekostiging Voorkom de ‘zorgcarrousel’ door stimuleren van integrale aanpak rond zorgbehoefte. Arrangementen worden geformuleerd rond intensiteit van zorgbehoefte en beoogde resultaat voor een cliënt. Arrangement is tevens basis voor betaling van aanbieder. Aanbieders hebben acceptatieplicht, maar zijn vrij te kiezen hoe de hulp/zorg te leveren. Sturing gebeurd in periodiek gesprek over resultaatgebieden. Wat zijn principiële keuzes? Vrijheid voor professional om te doen wat nodig is, cf professionele standaarden; (+) Samenwerking tussen aanbieders; (+) Onduidelijkheid over prestaties en leveringsvoorwaarden kan leiden tot discussie over levering van prestaties; (-) Wat zijn de prikkels (voor- en nadelen)? Formuleren van prestaties vraagt intensief traject met aanbieders; In plaats van controle levering is intensief accountmanagement nodig rond resultaten; Belangrijkst ontwikkelpunt: informatie rond prestatie indicatoren. Wat zijn condities / randvoorwaarden?