DE JAARLIJKSE DIENST DE GROTE VERZOENDAG

De Jaarlijkse Dienst - De Grote Verzoendag

Samenvatting van de dagelijkse dienst 1.De zonde werd in het heilige der heiligen opgetekend op het moment dat hij werd begaan 2.De wet eist de dood van de zondaar 3.God voorzag in een brandoffer voor heel het volk 4.De zondaar droeg zijn schuld/zonde over op een plaatsvervanger 5.De plaatsvervanger stierf als de drager van de zonde

6.Door het bloed werd de zonde overgedragen naar het heilige van het heiligdom. 7.Het bloed dat werd gesprenkeld voldeed aan de eis van de wet. Het liet zien dat de zondaar was gestorven en het maakte aantekening van vergeving en rechtvaardiging. 8.De schuld in het heilige liet de wet zien dat boetvaardige zondaar nu van zijn schuld is gescheiden en vrij is.

9.De aantekening van zonde in het heilige der heilige bestond nog steeds. 10.De uiteindelijke verzoening voor zonde was door deze dagelijkse dienst nog niet tot stand gekomen.

Patriarchen en Profeten, 319, 320 “Aan het volk werden belangrijke waarheden betreffende de verzoening onderwezen in deze jaarlijkse dienst. In het zondoffer dat in de loop van het jaar werd gebracht, werd een vervanger aanvaard in plaats van de zondaar; maar het bloed van het slachtoffer had niet geheel verzoening gedaan voor de zonde. Het was slechts een middel waardoor de zonde op het heiligdom was overgebracht…

... Door het offer van het bloed erkende de zondaar het gezag van de wet, beleed de schuld van zijn overtreding en uitte zijn geloof in Hem die de zonde der wereld zou wegnemen; maar hij was nog niet volkomen vrij van de veroordeling der wet.”

Patriarchen en Profeten, 321 “Zoals Christus na Zijn hemelvaart in Gods tegenwoordigheid verscheen om te pleiten op Zijn bloed ten behoeve van de berouwvolle zondaars, sprenkelde de priester in de dagelijkse dienst het bloed van het offer in het heilige ten behoeve van de zondaar. Het bloed van Christus zou niet de zonde wegnemen, hoewel het de boetvaardige zondaar bevrijdde van de veroordeling door de wet…

… Het zou vermeld blijven in het heiligdom tot de uiteindelijke verzoening; evenzo nam in de schaduwdienst het bloed van het zondoffer de zonde van de boetvaardige weg, maar deze bleef op het heiligdom rusten tot de Grote Verzoendag.”

De jaarlijkse dienst Voor Gods aangezicht Leviticus 16: 1, 2, 34 In Leviticus 16 wordt de tweede afdeling het heiligdom genoemd (2) en de eerste afdeling wordt de tent van ontmoeting genoemd (17)

De hogepriester gaat het heiligdom binnen Exodus 28: Exodus 28: 29, 30 Exodus 28: Leviticus 16: 12, 13

De jaarlijkse dienst Voorbereiding van de hogepriester Leviticus 16: 3-6, 11, 14 Voorbereiding van het volk Leviticus 23: 23-25

Het offer voor het volk Twee bokken Leviticus 16: 5, 7-9 Vers 15: “Daarna moet hij de bok slachten die als zondoffer voor het volk bestemd is…” Er werd geen zonde beleden op de kop van de bok.

De jaarlijkse dienst voor het volk De reiniging van het heiligdom door de hogepriester Leviticus 16: De reiniging van het volk Leviticus 16: 30, 32, 33 De voltooide de verzoening Leviticus 16: 20

1.Het heilige der heiligen werd eerst gereinigd. Voor de eerste keer bereikte het bloed de wet van God. er werd volkomen verzoening gedaan voor de zonde van het volk. Israël werd volledig bevrijd van de veroordeling van de wet. In de persoon van de hogepriester kwam Israël tot de wet en werd volkomen in harmonie met de beginselen van de wet gebracht. Dit was volkomen verzoening en éénwording met God. De aantekening van zonde werd voor altijd uitgedelgd. De wet was nu in het hart van de Israëlieten die zich verootmoedigden. (In type)

2.De hogepriester ging daarna naar het heilige. Door het bloed verwijderde hij de zonden die daar het hele jaar door op waren overgedragen. Als middelaar nam hij de zonden op zichzelf en droeg ze uit het heiligdom. 3.Het volk werd samen met het heiligdom gereinigd.

De dienst met de zondebok De uiteindelijke verwijdering van alle zonden van Israël. Leviticus 16: 10, As is het enige dat overblijft. Leviticus 16: 27

Patriarchen en Profeten, 320 “Op de Grote Verzoendag ging de hogepriester, nadat hij een offer had gebracht voor de gemeente, in het heilige der heiligen met het bloed en sprenkelde dit op het verzoendeksel boven de tafelen der wet. Op deze wijze werden de aanspraken van de wet, die het leven eiste van de zondaar, voldaan. Dan nam de priester als middelaar de zonden op zich, en bij het verlaten van het heiligdom droeg hij de schuld van Israëls zonden…

… Aan de deur van de tabernakel legde hij zijn handen op de kop van de zondebok en beleed op hem alle ongerechtigheden van de kinderen Israëls en al hun overtredingen waarmee ze gezondigd hadden, die hij aldus op de kop van de bok legde. En wanneer de bok die deze zonden droeg, werd weggezonden, werd dit beschouwd alsof de zonden van het volk voor altijd verdwenen waren. Dusdanig was de dienst die “een afbeelding en schaduw van het hemelse” was.”

Patriarchen en Profeten, 321, 322 “Op de dag van afrekening zullen de doden “geoordeeld worden op grond van hetgeen in de boeken geschreven” staat, “naar hun werken.” Dan zullen krachtens het verzoenend bloed van Christus de zonden van allen die oprecht berouw gehad hebben, uit de boeken des hemels worden weggedaan. Zo zal het heiligdom bevrijd of geheiligd worden van het verslag van de zonde…

… In de schaduwdienst werd dit grote verzoeningswerk, of de uitdelging der zonden, voorgesteld door de dienst op de Grote Verzoendag – de reiniging van het aardse heiligdom, die tot stand kwam door het wegdoen van de zonden die het verontreinigd hadden, zulks op grond van het bloed van het zondoffer. Zoals in het laatste oordeel de zonden van de boetvaardigen uit de boeken des hemels worden gewist, om nooit meer herinnerd te worden, zo werden ze in de schaduwdienst weggevoerd in de woestijn, en voor altijd verwijderd van de vergadering.”

Het type en antitype Hebreeën 10: 1-4 “En in hun mond is geen leugen gevonden, want zij zijn smetteloos voor de troon van God.” “Hier zien we de volharding van de heiligen. Hier komen openbaar die de geboden van God en het geloof in Jezus in acht nemen.” Openbaring 14: 5, 12

Oordeel en verzoening Leviticus 23: “… elk jaar opnieuw aan de zonden herinnerd.” Hebrews 10: 3 “Als wij onze zonden belijden: Hij is getrouw en rechtvaardig om ons de zonden te vergeven en ons te reinigen van alle ongerechtigheid.” 1 John 1: 9

Joodse Encyclopedie, Volume II, page 286 “God, gezeten op Zijn troon om de wereld te oordelen, tegelijk Rechter, Advocaat, Deskundige en Getuige, opent de Boeken van Aantekening; het wordt gelezen, de handtekening van ieder mens wordt er in gevonden. Er wordt op de grote bazuin geblazen; er wordt een zachte stille stem gehoord; de engelen huiveren, zeggende: Dit is de dag van oordeel, want zelfs Zijn dienaren zijn niet rein voor God…

… Zoals een herder zijn kudde verzamelt en ervoor zorgt dat zij onder zijn stok doorgaan, zo zorgt God ervoor dat iedere levende ziel aan Hem voorbijgaat om de begrenzing van het leven van iedere levende ziel vast te stellen en zijn bestemming te bepalen. Op de nieuwjaarsdag wordt het oordeel uitgeschreven, op de Grote Verzoendag wordt verzegeld wie zal leven en wie zal sterven, etc. Maar berouw, gebed en liefdadigheid kunnen het kwade besluit afwenden.”

Dag van verzegeling Joodse Encyclopedie, Volume II, page 281 “Onze Vader, onze Koning, verzegel onze naam in het boek van succes en bezit.. Op de tiende dag van Tishre (De Grote Verzoendag) werd het besluit van de hemel verzegeld.”

De jaarlijkse dienst volgen door geloof Leviticus 16: 29-31

Het Grote Conflict “De „komst van Christus tot het heilige der heiligen” als onze Hogepriester om „het heiligdom in rechte staat te herstellen” (Daniël 8:14), de komst van de mensenzoon tot de Oude van dagen (Daniël 7:13) en „de komst van de Here tot zijn tempel”, door Maleachi voorzegd, zijn drie beschrijvingen van dezelfde gebeurtenis. Deze gebeurtenis wordt trouwens ook beschreven door de komst van de bruidegom op het bruiloftsfeest in de gelijkenis van de tien maagden. (Matteüs 25)…

… De volgelingen van Christus moeten zijn „gelijk aan mensen, die op hun heer wachten, wanneer hij van de bruiloft wederkeert, om hem, als hij komt en klopt, terstond te kunnen opendoen.” (Lucas 12:36). Maar zij moeten Zijn werk begrijpen en moeten Hem in geloof volgen wanneer Hij voor God verschijnt. In die zin moeten wij „het binnengaan in de bruiloftszaal” interpreteren…

… Allen die op grond van de Schrift dezelfde waarheid aannemen en Christus in geloof volgen wanneer Hij voor God verschijnt om zijn verzoeningswerk af te sluiten om daarna het Koninkrijk te ontvangen, worden voorgesteld door de maagden die de bruiloftszaal binnengaan…

… Een korte zin, „En die gereed waren, gingen met hem de bruiloftszaal binnen, en de deur werd gesloten”, beschrijft de tijd van het laatste optreden van Christus als onze middelaar en het ogenblik dat het verlossingswerk ten behoeve van de mens zal zijn voltooid…

… Wie door het geloof Jezus volgt in Zijn verzoeningswerk zal de weldaden van Christus’ bemiddeling ontvangen, maar wie het licht dat inzicht verschaft in dit werk van de hand wijst, zal niets ontvangen… Het is in deze tijd, de tijd van het tegenbeeld van de Grote Verzoendag op aarde, dan ook des te belangrijker dat wij het werk van onze Hogepriester begrijpen en weten welke verplichtingen er op ons rusten.”