Stuurstand Online – het digitale clubblad van de TMC Nr. 12, jaargang 25 December 2014 In dit nummer o.a.: Workshop banenplan Kennismaking nieuwe leden.

Presentatie over: "Stuurstand Online – het digitale clubblad van de TMC Nr. 12, jaargang 25 December 2014 In dit nummer o.a.: Workshop banenplan Kennismaking nieuwe leden."— Transcript van de presentatie:

1 Stuurstand Online – het digitale clubblad van de TMC Nr. 12, jaargang 25 December 2014 In dit nummer o.a.: Workshop banenplan Kennismaking nieuwe leden Kroko Leo Column Colofon Redactie Theo Nagel Leo Waterman Peter Smit Jos Schnitzler Hans Joosten Kopij & contact redactie@tmsc.nl De Stuurstand Is het officiële cluborgaan van de Twentse Modelspoorweg Club (TMC) Onze actuele agenda: zie www.tmsc.nlwww.tmsc.nl en like ons op FACEBOOK!FACEBOOK!

2 BESTUURSTAFeL Jeroen Verhaak Secretaris Het jaar is al weer bijna voorbij en het bestuur sluit 2014 af met een goed gevoel. Aan de baan is weer hard gewerkt en de vorderingen zijn goed zichtbaar. Hoewel die van de digiboys minder zichtbaar zijn merken we de verbeteringen tijdens de rijdagen als de treinen soepel en vloeiend van en naar de verschillende stations rijden… Maar het blijft natuurlijk techniek! Tevreden kunnen we ook zijn over het ledental en aantal donateurs; op beide fronten hebben we dit jaar duidelijk geplust. Financieel staan we er goed en duidelijk beter voor dan vorig jaar. En over de Open Dag is al genoeg gesproken - de evaluatie heeft een aantal goede verbeterpunten opgeleverd voor de Open Dag op 25 oktober 2015! Deze opmerking is een mooie opmaat naar de komende ledenvergadering op 2 februari aanstaande. Als bestuur zijn we met de voorbereidingen daarvan gestart en half januari worden de agenda en de bijbehorende stukken naar jullie verzonden. Wij zijn verheugd dat we ook een nieuwe penningmeester aan de ledenvergadering ter benoeming kunnen voordragen. Na enig overleg en het bekende ampele beraad heeft Bert van Marle zich bereid verklaard om begin 2015 deze functie op zich te nemen. Dat betekent een forse ontlasting voor Theo die naast het voorzitterschap deze functie na het wegvallen van Jacob heeft waargenomen. Een woord van dank hiervoor aan Theo is dan ook duidelijk op zijn plaats! Een ander besluitpunt voor de ledenvergadering is het initiatief van Herman Kassenberg voor de bouw van modulebakken. Dit heeft verschillende positieve reacties opgeleverd zodat het er op lijkt dat dit volgend jaar van de grond kan komen. Zoals aangegeven is de bouw op een andere dan de gewone clubavond op maandag of donderdag.

3 BESTUURSTAFeL Jeroen Verhaak Secretaris vervolg Als er al sprake is van een minder goed lopend punt dan betreft dit de leesportefeuille. De afgelopen jaren is het aantal deelnemers gestaag gedaald en nadert een punt dat we ons voor enkele tijdschriften moeten afvragen of deze in de portefeuille gehandhaafd kunnen blijven. Dus meer meelezers zijn van harte welkom..! Namens het bestuur wil ik iedereen bedanken voor de inzet het afgelopen jaar. Vanzelfsprekend wensen we iedereen fijne feestdagen en een voorspoedig 2015! UITNODIGING NIEUWJAARSRECEPTIE Het bestuur van de Twentse Modelspoorweg Club nodigt alle leden, donateurs en partners uit voor de traditionele Nieuwjaarsreceptie op zondag 4 januari 2015 van 15:00 – 17:00 Locatie: Clubruimte TMC – Prismare Wij verheugen ons op uw komst!

4 ‘In 1942 aanschouwde ik in Madrid de eerste zonnestralen. Na de middelbare school werd ik daar opgeleid tot uitvoerend en docerend violist. In 1977 kwam ik naar Enschede om er deel uit te gaan maken van het voormalige Orkest van het Oosten. Op dit moment ben ik niet meer gehuwd, wel word ik omringd door 4 kinderen en 9 kleinkinderen die verspreid over het land wonen. Bij diverse concerten toucheer ik nog steeds de snaren van mijn viool. Ik geef ook enkele privélessen. Ik werk als vrijwilliger bij de sterrenwacht in Lattrop. Daar maakte de echtgenote van Ferdinand Korpel mij attent op de Open Dag van TMSC. Tijdens het bezoek raakte ik helemaal enthousiast. Vroeger lag er bij ons op zolder een leuke Lima-baan. Door omstandigheden bleef er helaas niets van over. Voor zover ik nu kan beoordelen gaan bij TMSC het rijden, de scenery en de techniek mij zeker boeien”. Nieuwe leden stellen zich voor Leo Waterman Jos Schnitzler Ernesto Lopez 62 Jaar geleden keek ik voor eerst de wereld in. Den Haag beviel me uitstekend - tot het moment dat ik met mijn ouders op 16-jarige leeftijd naar Leidschendam verhuisde, kon ik in de residentiestad kind zijn, ravotten, spelen en gezellig naar school gaan. Na mijn studie vond ik bij de KPN als IT’er op de afdeling personeelszaken mijn werk. Ik kwam terecht in Groningen. In deze prachtige studentenstad ontmoette ik Wilma, de schat waarmee ik al heel veel jaren gehuwd ben. Na 20 jaar noordelijke leven kwam noodgedwongen Den Haag weer in beeld. Onze woonstede werd Gouda. Toen ik 4 jaar geleden gebruik kon maken van een speciale regeling, nam ik afscheid van mijn werk en verhuisden we naar Borne. Daar is ook meer ruimte voor onze camper want daarmee konden in de Goudse binnenstad weinig beginnen op de momenten dat wij hem niet gebruikten! Peter Bal

5 Harm begon met mij te vertellen dat zijn vrouw hem suggereerde eens te gaan kijken bij onze Open Dag. Dat is toch wel een heel bijzondere start bij ons. Ik dacht altijd dat dames hooguit voor decors belangstelling hadden….! Harm heeft al 30 jaar spullen op zolder liggen, hij wilde ze niet verkopen - geen plaats voor een baan. Een verhaal dat ons zo bekend voorkomt. Hij heeft nog wat wij noemen “oude Märklin”, is vooral trots op zijn TEE E103 loc, waarvoor hij destijds veel guldens heeft moeten neertellen als krantenjongen. Hij vertelde mij dat hij uit Leek afkomstig is, de plaats van de buitenbanen en de Fleischmann modelbaan. Daar is zijn belangstelling ontstaan. Met zijn broer had hij boompjes gemaakt van groene sponsjes en spelden. Verder had hij een berg met tunnels kunnen overnemen, de hellingen bleken wel erg steil te zijn. Een neef woonde bij het spoor waar de Blauwe Engel langs kwam. Die neef is later machinist geworden, en zo heeft Harm eens mogen meerijden met een Sprinter. Zelf is hij chauffeur, hij heeft 25 jaar op het buitenland gereden en kwam zodoende ook in Hamburg waar hij al 2 keer MiWuLa bezocht heeft. Hij hoopt bij ons veel af te kijken, te leren over de besturingstechniek, maar ook het machinistje spelen lijkt hem een erg leuk vooruitzicht. We zullen hem graag wegwijs maken! Nieuwe leden stellen zich voor Harm Pieterman Leo Waterman Jos Schnitzler vervolg Naast 't heerlijke reizen, geniet ik van mijn activiteiten op het gebied van genealogie. Samen met een groep vrijwilligers digitaliseer ik bijvoorbeeld stamboomarchieven, zodat deze op den duur online beschikbaar kunnen worden gesteld. In de ruimte boven onze garage is een Märklinbaan in aanbouw. Er rijden al wat digitaal aangestuurde treinen! Met het bedenken van het railplan en het leggen van de trajecten heb ik mij tot nu toe reuze vermaakt. Bij TMC wil ik mij aanvankelijk stevig gaan bezighouden met de scenery, want daar valt voor mij nog heel wat te leren. NB: Peter overwintert momenteel in Spanje met vrouw & camper, dit interview is per Skype gedaan!

6 Mijn Krokodillen Märklin/Trix probeerde mij - als Insider-lid - met prachtige foto’s, plaatjes, tekeningen met historische uitleg enzovoort ervan te overtuigen dat ik de nieuwe E93 (art. 37870) beslist zou moeten aanschaffen. Hij is schitterend met veel functies, ik vind hem behoorlijk aan de dure kant maar mooi is hij wel! Een origineel staat o.a. in Koblenz. De E94 is een zwaardere en langere versie van de E93. Wel heb ik onlangs de Oostenrijkse 1020 (ex E94) voor veel minder geld als occasion kunnen kopen. Dat leidde er toe dat ik mijn heel oude 0-model maar eens beter ben gaan bekijken. Die locomotief had ik rond 1950 van mijn stiefvader gekregen, hij liep niet goed maar later bleek dat hij alleen op de wijde bogen kan rijden en verder prima in orde is. Het is een merkloos exemplaar. De gelijkenis met het HO model is toch treffend, je kunt er mooi aan zien hoe de detaillering zich in de loop van de tijd heeft ontwikkeld! Tekst & Foto Leo Waterman

7 Mijn Krokodillen vervolg Tijdens mijn bezoek aan de modelbaan van de AFAC onder het Gare de l’ Est in Parijs werd ik in hun clubruimte getroffen door het gigantische model van de Franse krokodil ofwel “Strijkijzer “. De echte 6-asser staat in Mulhouse, de 4-asser is te zien in Treignes in België, voor dat model ben ik bezweken. Hij stond al enige tijd afgeprijsd bij Somberg. Het is de BB 12.000 van de SNCF (art.37335). Maar er gaat natuurlijk niets boven een echte Zwitserse krokodil. Wat heb ik in 2006 staan watertanden voor de etalage van de winkel in Riehe bij Bazel voor ik daar naar binnen durfde te stappen om de SBB Ce6/8 111 te kopen (art. 39560)! Het is nog steeds mijn grote trots en hij loopt zó mooi…! In het echt staat hij in het Verkehrs Museum in Luzern. Tekst & Foto Leo Waterman

8 Workshop Tekst Theo Nagel Zelf je baan plannen – Tips & Tricks Voor alle beginners, maar zeker ook voor de wat meer gevorderden organiseren we een workshop waarin we wat dieper ingaan op het goed ontwerpen van een banenplan. Net iets meer dan de ‘krakeling’ of ‘hondebot’, maar ook vragen over wisselstraten, stations etc. Natuurlijk kun je mooie kant-en-klare baanplannen uit de diverse tijdschriften halen, maar vaak moeten die worden aangepast in verband met beperkte ruimte. We hebben 2 ervaren modelspoorders bereid gevonden zich in je probleem te verdiepen, dus neem je tekening mee. Tevens zal er een demo gegeven worden van een rail ontwerp programma (software) – altijd handig! Deze workshop wordt gehouden op DINSDAG 20 januari, in de TMC ruimte, van 19:30 – 22:00. Minimum deelname : 6 personen – max. 12. AANMELDEN VOOR 12/01!!! info@tmsc.nlinfo@tmsc.nl

9 Varia Tekst: Jos Schnitzler Foto’s Armin Mühl Stiltecoupé…. Na een lange, vermoeiende werkdag zat een vrouw in de trein op weg naar huis, en sloot haar ogen. Toen de trein het station uit reed, haalde een jongeman die naast haar zat, zijn mobieltje uit zijn zak en begon op luide toon te spreken. “Hoi liefje, hier Erik, ik zit in de trein. Ja, ik weet dat het de trein van half 7 is en niet die van half 5, maar de vergade- ring liep uit. Nee, schatje, niet met dat blondje van de afdeling betalingen, met de baas. Nee, honnepon, jij bent de enige in mijn leven. Ja, echt, ik zweer het.” Een kwartier later was hij nog op luide toon aan het praten, toen de vrouw die naast hem zat er genoeg van had. Ze leunde naar hem over en zei dicht bij de telefoon: “Erik, hang de telefoon op en kom terug in bed…. Net als op de voorpagina van deze Stuurstand: een plaatje van de NS6300, gemaakt op onze baan tijdens de Open Dag – wat een beauty….!

10 Ritselende palmbladeren filteren het zonlicht, kabbelende golven rollen af en aan. Mijn gedachten dwalen af naar wat ooit was. De fantastische tropische jaren, zo'n wezenlijk deel van mijn inmiddels oude leven, komen als vanzelf voorbij. Exotische geuren ontwaken in de herinnering. Haast bestaat niet. Nederland is dan nog echt ver weg. Het leven kent geen zorgen. Warmte, vriendschap en licht vullen de dagen. Ik dwaal verder af. Beelden van mijn jeugd in zuidelijk Nederland worden geprojecteerd. Met vrienden loop ik van school naar huis. We kiezen de weg over de spoorbrug. Als we doorlopen en de verleidingen onderweg verstaan, halen we nog net de stoomtrein naar Duitsland. De machinist verrast ons altijd met een flinke wolk stoom en rook op het moment dat wij uitbundig naar hem zwaaien. Ook nu hebben wij geluk. Wij zijn op tijd. In de verte nadert het zwarte gevaarte met achter zich ettelijke groene rijtuigen. Onze handen gaan omhoog. Hij zwaait terug en baadt ons lachend in een langzaam wegtrekkende mist. Vol bewondering kijken wij nog lang achterom. Pas op het moment, waarop de sluitlichten helemaal verdwenen zijn, gaan we verder. Misschien staan er vandaag beneden op het kleine rangeerterrein nog wat wagons met carbid en lukt het ons om wat te ritselen voor een geintje onder de les. Ver weg hoor ik geluid. De realiteit keert langzaam terug: 'Ga je mee even zwemmen?' Traag verlaat ik het nostalgische paradijs. Toch nog maar even de laatste zonnestraaltjes en het blauwe, zijdezachte water proeven. Morgenvroeg brengen de captain en zijn crew ons hopelijk weer veilig naar een winters Nederland. Daar kan ik af en toe even heerlijk verder genieten van wat was, kijkend naar een modeltreintje dat een spoorbrug nadert waarop vier jongetjes uitbundig staan te zwaaien. http://www.schooltv.nl/beeldbank/mmbase/images/3609130 Tekst: A.Dwarsligger Column In de bibliotheek Hij zit er vandaag weer, robuust postuur, wat kalend op de kruin, iets vooruitstekende kin, norse blik, lees- brilletje op de neus. Hij steekt z'n hand op. “Hoe is het met de treintjes?” vraagt z'n diepe bas met belang- stelling. We praten een paar minuten met gedempte stem.. Al tijden is hij dagelijks in de bibliotheek te vinden om een krantje te lezen, of urenlang door te brengen achter de pc. Hij is een plaag voor de medewerkers, bemoeit zich overal mee, vraagt brutaal om koffie, jaagt wat te enthousiaste kinderen de stuipen op het lijf. Hem de toegang weigeren kan niet. De bibliotheek is immers een openbare ruimte. Het gebeurde zo'n maand geleden. Ik moest een paar boeken terugbrengen en wilde informeren naar een oude jaargang van een modelspoortijdschrift. De geautomatiseerde inname werkte niet, daarom liep ik even het kantoor binnen. Onmiddellijk hoorde ik vanachter een neergeslagen krant: “Meneer, u kunt daar niet zo maar binnenlopen”. Ik draaide mij om, keek hem strak aan en zei: 'Geweldig onvriendelijke man, ik doe hier als vrijwilliger echt iets anders dan overal commentaar op geven. Ik weet zeker dat ik daar binnen erg welkom ben”. Een onthutste blik, een gesmoorde verontschuldiging en een zich schielijk verbergen achter de wereldse ellende in tabloidformaat volgden. De medewerkster, die na mijn verhaal met groot leedvermaak af en toe naar de leestafel keek, hielp met een net iets te luide stem. Hij verbeet zich, zijn tenen kromden in de schoenen zo te zien. “Welk modelspoor- tijdschrift zoek jij?”....... Ja hoor, er zijn nog diverse jaargangen beschikbaar””......... “Zo, de aanvraag is weg. Jij krijgt vanzelf bericht. Kan ik jou een kop koffie aanbieden?” Tegenover hem, een kopje koffie lang, vlogen mijn ogen langs de krantenkoppen. “Heeft u een modeltrein? Die wilde ik als kind ook altijd zo graag hebben, maar ik kreeg hem niet. Onze buren hadden op zolder een prachtige baan. Af en toe mocht ik kijken” klonk het met een duidelijk verdrietige ondertoon. Daarna ontvouwde zich een leven met een onplezierige jeugd, mislukte relaties en veel teleurstellingen. Wij behandelen elkaar inmiddels met respect.

11 onze sponsoren