Goede Vrijdag
GOEDE VRIJDAG Vanavond staan we in onze dienst stil bij het lijden en sterven van onze Heiland. Het bloemstuk dat gisteravond op “Witte donderdag” nog in het teken stond van “Het laatste Avondmaal” is verder uitgekleed en afbroken. Alle bloemen zijn weggehaald. De mensen die Jezus als Koning enthousiast binnenhaalden hebben hem in de steek gelaten, net als zijn leerlingen. Hij moet het lijden alleen doorstaan. Dit wordt uitgebeeld door de dorre boomschorsen en de stenen. Ook het groene hart, het mos is weg. Zelfs God heeft hem verlaten. Het wordt steeds donkerder: het lijden komt dichterbij.
Het kruis staat symbool voor de kruisiging. Het zwarte doek verbeeldt de diepe duisternis, het leven is geknakt, afgebroken. In het hart van het kruis hangt een rode roos. De bloem van de liefde. Want al zo lief had God de wereld, hij gaf zijn eigen Zoon. De kleur rood van de rozenblaadjes symboliseren het bloed van Jezus.
NLB 22: 1 en 7
NLB 22: 1 en 7
NLB 22: 1 en 7
Openingsgebed
Opw.614 Uw genade is mij genoeg
Opwekking 614
Opwekking 614
Opwekking 614
Opwekking 614
Wij volgen Jezus op zijn kruisweg
Ter dood veroordeeld
Een kruis op zijn schouders
Gevallen onder het kruis
Oog in oog met zijn moeder
Helper onder dwang
Veronica’s liefdedienst
Nogmaals gevallen
Treurende vrouwen
Derde val onder het kruis
Hij wordt ontkleed
Aan het kruis genageld
Jezus sterft
De Paaskaars wordt gedoofd
NLB 590: Nu valt de nacht
NLB 590: 1 en 2
NLB 590: 1 en 2
Van het kruis genomen
In het graf gelegd
Stilte
Gebed Afgesloten met het aansteken van een lichtje voor wie lijden in onze tijd
Vocaal zingt ondertussen zacht: Iedere nacht verlang ik Nada te turbe Wait for the Lord Jesus,remember me
We verlaten in stilte de kerk