Placuit [Neroni] sollertia, tempore etiam iuta, quando Quinquatruum festos dies apud Baias frequentabat. Het slimme plan beviel Nero, ook door het tijdstip geholpen, aangezien hij gewoon was de feestdagen van het Minervafeest bij Baiae te bezoeken. In Baiae had de laatste echtgenoot van Agrippina, Claudius, een villa.

quo rumorem reconciliationis efficeret acciperetque Iluc matrem elicit, ferendas parentium iracundias et placandum [suum] animum [esse] dictitans, quo rumorem reconciliationis efficeret acciperetque Agrippina, facili feminarum credulitate ad gaudia. Daarheen lokt hij zijn moeder, terwijl hij steeds weer zei dat woedeuitbarstingen van ouders verdragen moesten worden en dat zijn geest moest worden gekalmeerd, om daarmee het gerucht van verzoening tot stand te brengen en opdat daardoor Agrippina deze als verzoening zou geloven met de goedgelovigheid van vrouwen als het gaat om vreugden. ferendas, placandum: gerundivum in de accusativus, maar subjectsaccusativus in de a.c.i., dus van verplichting Is Agrippina werkelijk zo goedgelovig? (Zie het vervolg) Nee, ze neemt voor de zekerheid een draagstoel Ja, ze laat zich weer inpakken door Nero’s vleierijen

Venientem dehinc obvius in litora – nam Antio adventabat – excepit manu et complexu ducitque Baulos. Toen zij vervolgens kwam, terwijl hij (haar) tegemoet ging naar de kust – want zij kwam aan vanuit Antium – ontving hij haar met zijn hand en met een omarming en brengt haar naar Bauli. Baulos: verklaar de accusativus acc. van richting

quae promuntorium Misenum inter et Baianum lacum flexo mari adluitur. Id villae nomen est, quae promuntorium Misenum inter et Baianum lacum flexo mari adluitur. Dit is de naam van een villa die tussen het voorgebergte van Misenum en de baai bij Baiae door de zee, die daar een bocht maakt, wordt bespoeld.

Stabat inter alias navis ornatior, tamquam id quoque honori matris daretur: quippe sueverat triremi et classiariorum remigio vehi. Temidden van de andere (schepen) lag daar een schip mooier opgetuigd, alsof dit ook aan het eerbetoon van zijn moeder werd gegeven: immers was zij gewoon met een drieriemer en door het roeien van matrozen te worden vervoerd. sueverat: plusq.perf. van suesco = wennen aan. De voltooide tijden geven dus het resultaat hiervan. plq.pf  was gewend id quoque: welke handelwijze van Nero was ook honori matris? Nero had haar bij de kust ontvangen.

Ac tum invitata ad epulas erat, ut occultando facinori nox adhiberetur. En toen was zij voor de maaltijd uitgenodigd, opdat de nacht werd gebruikt om de misdaad te verhullen. tum: bijwoord, geen voegwoord occultando: gerundivum in de dativus (dat zie je aan facinori), finalis

et Agrippinam /auditis insidiis/, an crederet ambiguam, Satis constitit extitisse proditorem, et Agrippinam /auditis insidiis/, an crederet ambiguam, gestamine sellae Baias pervectam [esse]. Het stond voldoende vast dat er zich een verrader heeft voorgedaan en dat Agrippina, toen zij van de aanslag had gehoord, onzeker of zij het moest geloven, met een draagstoel naar Baiae is gereisd. crederet: verklaar de coniunctivus afh. vraag (an)

Ibi blandimentum sublevavit metum: comiter excepta superque ipsum conlocata [est]. Daar heeft zijn attent gedrag haar angst minder erg gemaakt: zij werd vriendelijk ontvangen en op een ereplaats gezet. super ipsum: dit heeft te maken met de plaatsen op de aanligbedden. Agrippina krijgt de beste plaats, dus nog beter dan die van haar zoon, aan het diner.

Iam pluribus sermonibus modo familiaritate iuvenili Nero et rursus adductus, quasi seria consociaret, /tracto in longum convictu/, Terwijl Nero al in meerdere gesprekken nu eens van een jeugdige vertrouwelijkheid was en dan weer ernstig alsof hij serieuze zaken met haar besprak, nadat het diner lang was gerekt, tracto in longum: waarom was dit nodig? Citeer een Latijns tekstelement uit het voorafgaande. ut occultando facinori nox adhiberetur; zodat het donker was en ze de moord verborgen konden houden.

artius oculis et pectori haerens, sive explenda simulatione, prosequitur abeuntem, artius oculis et pectori haerens, sive explenda simulatione, seu periturae matris supremus aspectus quamvis ferum animum retinebat. doet hij haar uitgeleide terwijl zij weggaat, terwijl hij haar ogen vrij innig kust en zich tegen haar borst vastdrukt, hetzij door zijn huichelarij tot het einde toe vol te houden, hetzij dat de laatste aanblik van zijn moeder die zou sterven zijn geest, hoe wreed ook, tegenhield. periturae: participium futurum  die op het punt stond om te sterven Tacitus trekt in de laatste zin de oprechtheid van Nero’s gedrag in twijfel. Met welke woorden doet hij dit? quasi seria consociaret/ sive explenda simulatione