Ongeveer acht jaar geleden vloog een wilde Geelkuifkaketoe tegen een auto aan, en brak een vleugel. De automobilist nam de kaketoe mee naar de veearts in Nerang (Queensland, Australië), die de lelijk gebroken vleugel amputeerde. De automobilist besloot om de kaketoe te adopteren, waarvoor hij een National Parks and Wildlife toelating nodig had. Hij hield de kaketoe in een kooi in de tuin waar hij dikwijls werd bezocht door wilde soortgenoten. Tot grote verbazing van de eigenaar leerde de kaketoe slablaadjes en ander voedsel door de spijlen van de kooi door te geven aan wilde kaketoes die op bezoek kwamen !
Op een goeie dag was er een Geelkuifkaketoe die lang bleef zitten bovenop de kooi die voorzien was van een speciaal slot, een parrot- proof slot
Er werd druk over en weer gepraat tussen beide kaketoes !
Op een bepaald moment kroop de wilde kaketoe op de voorkant van de kooi…
…en hij slaagde erin om het speciaal slotje open te krijgen !
Hij opende het deurtje en een lange periode van wederzijds knuffelen en samen eten volgde !
En het wederzijds kopke krauwen als echte verliefden, bleef maar duren !
Hij bleek helemaal niet schuw, en kroop een paar keer in en uit de kooi !
En na een tijdje kwam wat moest gebeuren: ze paarden! Maar zouden er ook baby-kaketoetjes volgen ?
Soms kwamen meerdere wilde kaketoes op bezoek, maar het speciale vriendje kwam wel elke dag terug !
De eigenaars lieten voortaan het deurtje open overdag. Maar als ze het eens vergaten open te laten, slaagden beide kaketoes er telkens weer in om het deurke open te prutsen ! Meestal bleef de gehandicapte vogel in de kooi, of soms kroop hij er bovenop. Ondertussen was het ook duidelijk geworden dat de gehandicapte vogel een wijfje was, en de wilde bezoeker een mannetje ! Het leek erop alsof het mannetje verveeld zat met het feit dat het wijfje niet kon vliegen, en vanuit nabijgelegen bomen probeerde hij met veel luide roepjes het wijfje te lokken om met hem mee te vliegen ! Na een paar dagen begreep hij echter dat het niet zou lukken om samen weg te vliegen. Hij bleef dan maar in haar buurt. Zij keerde niet meer naar haar kooi terug, en samen brachten ze hun tijd door in bomen in de tuin die voldoende omheind was zodat geen honden in de tuin konden komen. De kat van de buren was wel een probleem, en we moesten haar vaak wegjagen. Zo'n kat zou 's nachts wel eens een slapende kaketoe kunnen overvallen !
Kaketoes nestelen in holten in bomen. Maar het mannetje begon een holte onder een boom in de tuin te graven ! We plaatsen een holle tronk op de grond in de tuin, maar de kaketoes waren er niet in geïnteresseerd. Het nest dat het mannetje had uitgegraven, bestond uit een korte tunnel naar een holte waar het wijfje haar eieren legde ! Eens de eieren waren gelegd, werd het mannetje erg agressief !
We hielden een oogje in het zeil. Beide kaketoes broedden afwisselend en na ongeveer drie weken, kwamen de kuikens uit !
Elke keer als Pa en Ma Kaketoe van het nest weg waren, konden we snel een kijkje en een fotootje nemen. Maar meestal was Pa Kaketoe snel weer terug om ons weg te jagen !
Wel, we hopen dat Ma Kaketoe het een mooie baby vindt, maar voor ons ziet het er meer uit als een rozig vleesballetje met gelig dons erop.
Maar is het niet een prachtige “ love story " uit Australië ?