't was 't tiende of 't vijftiende huis in 'n rij.

diezelfde kust die dus vaak door allerlei natuurgeweld aangetast wordt, en hun zomerhuis lag dus ook op 'n landengte.

dat valt wel mee, in 't begin is 't druk, en na 'n half uur is 't helemaal niet meer druk, maar dan zie je op 'n gegeven moment in de verte, zie je mensen met touwen en allerlei andere equipment.

wij kwamen aanrijden en toen spoot ie net.

en de mooiste wandeling was op 'n helling van 'n berg die aan 'n meer lag.

ik geloof ook echt wel dat dat de grootste is.

verblijf in San Fransisco aan de westkust in 'n zonnig Californie.

we hebben daar 'n weekje doorgebracht, heel leuk.

ja d'r zijn verschillende gebieden.

en hebben we d'r ook voor gekozen om 'n stuk omhoog te gaan, en daar dan vanuit 'n uitzichtspunt de volgende uitbarsting te zien.

dat noemden ze 't Inspiration Point dus daar kon je 'n beetje onderuit zakken en over de omgeving heen kijken, en je daardoor laten inspireren.

Rayleigh is 'n interessante plaats.

wat ook heel goed is, maar wat soms wel 's-beetje probleem geeft, omdat heel veel mensen kamperen daar, en hebben hun eigen kostje bij zich.

't huis was meer als honderd jaar oud, dat is voor Amerikaanse begrippen heel oud.

je kunt wat koffie, wat thee, en wat koffiemelk en zo verzamelen, en iedere morgen wordt er ook voor het koffiezetapparaat verse koffie aangerukt.

dus dat leidt tot, ja, 'n zeer comfortabel verblijf daar.

en dan is 't heerlijk om daarna weer in je log cabin terug te komen, en daar weer te genieten van alle comfort, en dan weer te besluiten of je 'n chic diner in 't hotel zelf zult gaan consumeren, of toch maar weer naar 'n andere plek in de omgeving zult gaan.

ja die mooie tocht.

dus, vanuit de auto hebben we 'm in de lucht zien spuiten, maar toen waren we d'r niet dicht genoeg bij.

en Grand Titon is ook heel leuk, omdat dat 'n heel bijzonder gebied is, in de zin van bergen die daar uit 'n vlak gebied plotseling heel steil oprijzen.

en dat was ook heel mooi, en ik heb 'r ook mooie foto's van gemaakt, maar ik had verwacht dat 't veel langer zou duren.

dus wij zijn weer op 'n iets eenvoudigere manier afgedaald en langs dat meer verdergelopen naar 'n volgend meer.

en dan denk, potverdorie, dat is toch wel knap wat ze daar doen.

en omdat we dus 'n anderhalf uur de tijd hadden, zijn we uitgebreid rond gaan lopen.

daarna 't verblijf in Midden Amerika in de parken, en toen nog 'n week aan de oostkust van Amerika in Rayleigh North Carolina.

dat schijnt de benaming te zijn van die bergen.

dat is op z'n Amerikaans natuurlijk.

ik denk dat ik maar iets zal vertellen over mijn vakantie, in aansluiting op 'n congres wat ik in San Fransisco dit jaar gevolgd heb.

dat is 'n klein plaatsje in de buurt van 'n national park ;

was ook heel indrukwekkend.

nou we hebben daar van genoten.

inmiddels stond dat huis dus met z'n pootjes in 't water en werd flink bedreigd door de normale zee al, laat staan als d'r storm was.