A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z A OE OO O A AA E EE I IE UU U EU EI AU UI OE iegie aga oegoe iehie aha oehoe iegie iesie asa oesoe iewie awa oewoe iesie iefie afa oefoe iejie aja oejoe iefie iezie aza oezoe iesjie asja oesjoe iezie ievie ava oevoe ienjie anja oenjoe ievie hied hid heed hed huud hud heud haad hied hoed hood hod had heid houd huid hoed

Nou, ik vertel wel iets over onze vakantie in, wat was 't oktober. Afgelopen oktober toen zijn we naar cyprus geweest. Nou voor 't eerst dan met twee kinderen. De jongste was toen drie maanden en de oudste was toen ruim twee. Hele onderneming eigenlijk wel vooral als je zo'n heel kleintje bij je hebt. Wat heb je allemaal bij je zeg: Maxicosi en 'n kinderwagen, echt nog zo'n hele grote bak, zo'n reiswieg. Nou en zo'n driewiel buggy voor de oudste. Nou 't is echt afschuwelijk. Nou met 't vliegtuig. Nou dan ga je eerst bakkelijen. Ik vind kinderen en vliegtuigen, vliegen is makkelijk maar 't is niet, die maatschappijen zijn niet zo kindvriendelijk hoor. 'n Gedoe. Maxicosi mag niet mee. Sta je bij de balie mag die wel mee. Nou kinderwagen moet allemaal ingepakt. Vliegtuig bomvol, klein toestelletje, dus ja kind op schoot. Nou voor die oudste moest ik dus betalen dus die kreeg 'n eigen stoel. Ja die ander zit dus maar de hele tijd bij je op schoot. Ja je hebt wel 'n maxicosi maar die verdwijnt in 't luik, want d'r is maar een gangpad en daar kun je dat kind niet inzetten. Dus je zit vier uur lang met dat kind op je schoot.

Nou verder gingen we gelukkig geen vertraging, dus dat ging allemaal wel goed. Kom je daar ergens om half negen 's avonds aan, wij hebben dus altijd echt van die geweldige vliegtijden, toen hadden we al besloten dat we gaan niet met zo'n bus eerst vijfentwintig hotels af en dan uiteindelijk in je eigen hotel komen, we nemen wel 'n taxi. Ja dat was dus wel heel heel slim. Toen waren we dus echt met drie kwartier bij je appartement en die helpen je dan ook 'n beetje met je bagage. Dat is ook wel handig. Maar dan is 't inmiddels dus wel 'n uur of tien of zo en daar sta je dan: Helemaal pikdonker, twee kleine kinderen, appartementje, waar ben ik nu? maar ja, ze zijn erg vriendelijk op cyprus dus meteen van nou daar is de winkel. Die zijn toch wel tot elf uur 's avonds open of zo dus nou eerst maar 'n beetje melk dat is erg noodzakelijk met kleine kinderen. Kon ik tenminste nog een flesje pap maken. En dan vind ik 't wel altijd zo'n verrassing als je dan 's morgens die gordijnen opendoet en dan zie je de zee en blauwe lucht en dan denk je: "hehe we zijn d'r".

Nou hadden we echt 'n geweldige locatie, kan 't niet anders zeggen. We zaten, ja ik denk, twee minuutjes lopen van 't strand. 't Was 'n appartementencomplex waar alleen maar begane grond was. Hadden we bewust uitgekozen omdat onze oudste dochter nogal ondernemend is en ik dacht als ze al die balkonnetjes opgaat dan houd ik echt m'n hart vast. Dus d'r was gewoon geen boven. Grote kamers, echt zo groot heb ik nog nooit gezien. Driekamer appartement. Echt hele grote kamers, grote woonkamer, grote keuken en flink terras en dat grenst aan 'n heel groot grasveld en dan moest je de weg oversteken en aan 't eind van de straat was 't strand zeg maar. Echt perfect.

Nou je zit in 't naseizoen dus 't is heel rustig. 't Strand was helemaal aflopend. Je kon echt heel langzaam aflopend. Je kon heel lang gewoon lopen. Voor kinderen natuurlijk geweldig. 't Was 'n vrij kleine baai met toezicht, speeltuintje d'rbij en zo hebben wij daar gewoon niks gedaan. En ja die kleine die is zo makkelijk, die pakte dat allemaal wel. 't Was wel warm, zeker dertig graden. Maar 't appartement had airco dus dat is dan wel weer lekker koel. En ja, dan wat hebben we daar dan gedaan. 's Morgens naar 't strand. 's Middags een beetje naar 't zwembad. En ze sliepen dan, die oudste die slaapt ook nog 's middags, dus ja je zit daar dan.

We houden de kinderen dus altijd heel strak in 't ritme met de vakantie. We gaan dus niet 't middagslaapje overslaan en dan later naar bed en dan 's avonds mee uit eten. Ze gaat gewoon om een uur naar bed en dan wordt ze om drie uur weer wakker en dan ligt ze d'r lekker om zeven uur weer in. Hebben wij ook nog wat aan onze avond. Dus om zeven uur kids naar bed en wij lekker op 't terrasje voor 't appartementje. Boekje d'rbij, drankje, hapje en ja voor ons gewoon de vakantie. En ook 's middags, als die kinderen naar bed zijn, dan gingen we altijd bij toebeurt op de ligbedden bij 't zwembad. De een houdt de wacht en de ander die gaat lekker languit even zonnen. Twee weken en dat is heel lekker, maar na twee weken hebben we 't dan ook wel 'n beetje gehad. Zijn alle boeken uit. Ja ik merkte nu aan die oudste ook, die had 't ook wel gehad na twee weken. Wilde niet meer naar 't strand en ze was al 'n beetje uitgespeeld.

Nou hadden we 'n nachtvlucht terug. Dat vind ik op zich wel heel fijn met die kleintjes want dan slapen ze tenminste. Dat hadden we al geleerd. Dat 't jaar daarvoor waren we naar bonaire geweest. Toen was dus alleen die oudste 'r nog maar was ze anderhalf. Toen hadden we ook 'n nachtvlucht terug en dat gaat zo goed. Ik neem dan echt de hele reut mee. Ze krijgt dan 'n pyjama, doen we dan aan in 't vliegtuig, en zo'n slaapzak want daar slaapt ze altijd in. En dan neem ik de spenen mee en d'r knuffeltje en 't voorleesboek. Gewoon net alsof we thuis zijn. Nou en dan installeren we dat zo'n beetje en dan lees ik ongeveer vijfentwintig jip en janneke verhaaltjes voor en dan gaat ze toch uiteindelijk slapen. Ja, nou en dan sukkelen we zo weer richting huis. Nee dat is wel weer, ja 't was wel. Maar 't is 'n heel klein toestel dus is heel vol.

Maar goed, die oudste die lag dus met haar hoofd op mijn knieen en de benen naar de zijkant. En mijn man zat met die andere, met de jongste op z'n armen. Nou ja, slapen met die handel. 't Enige wat heel irritant is dat ze continu met die karretjes voorbij komen. Wilt u wat drinken, wilt u wat kopen. Nou nee ik wil niks. Doe die lampen nou maar uit. Maar ja dat doen ze niet op zo'n korte vlucht. Nou ja dan kom je, wat waren we, ergens om half twee 's nachts sta je dan op schiphol en dat vind ik dan wel heel zielig. Dan moet je dan die kinderen weer wakker maken want ze moeten in die riemen gehezen worden. Nou ja en bagage ophalen, naar huis toe. Kom je thuis, harstikke koud want de kachel is veertien dagen uit geweest. Midden in de nacht. Maar ja goed volgende dag ben je 'r dan weer en dan wil je maar een ding: Zo snel mogelijk weer terug want 't is zo ontzettend koud in nederland. Want dat heb je natuurlijk als je eind oktober terugkomt uit iets met dertig graden. En ja, in oktober is 't niet zo warm. Ja dus dat is wel lekker.

't Enige wat we toen ontdekten is dus dat die jongste dus 'n allergie heeft ook. Want die hoeste zowat de longen uit d'r lijf en dat ging niet over daar in 't zonnetje. Dus we dachten van dat klopt niet. Nou ja ze is nu inmiddels zeven maanden. Nu weten we dus wel van ja ze heeft astma. Dat maakt 't allemaal niet zo simpel. Nou moeten we dus als we nu iets boeken, moeten we opletten van 't moet aan die en die eisen voldoen; mag niet stoffig zijn, bekleding zus, niet roken. Nou we gaan nou over twee weken 'n weekendje weg, 'n speciale cara bungalow gehuurd om maar te kijken of dat dan 'n beetje lukt. Ja dat is dus wel 'n beetje lastig, maar ja ze kan 'r nog heel makkelijk overheen groeien. Dus dat zien we dan wel weer. Maar afgelopen weekend hebben we 't wel gemerkt. Toen waren we bij mijn schoonouders. En ja daar wordt niet zo geventileerd, 't is allemaal niet zo schoon als thuis. Nou ze sloeg echt, zodra we daar binnen kwamen sloeg ze helemaal dicht. We kwamen weer thuis zondagavond, 't was over. Dat is heel frappant. Tenminste over, over ja.

Wat verder, ik kan wel wat vertellen over die twee meiden verder. 't Is heel gezelling, 't is heel gezellig thuis. 't Is heel erg druk maar ze zijn zo gek op elkaar. Die oudste die vindt 't ook zo mooi. Ze is heel erg jaloers geweest in 't begin en nog wel bij vlagen. Maar ze moet altijd bij d'r in bed en dan moeten ze spelen. En dan de jongste, die vindt alles prachtig. Dat is echt zo'n ontzettende goedzak. Die zit alleen maar te lachen, al wordt ze bijna gewurgd, dan blijft ze lachen. Ja dat is heel schattig om te zien. Als ze elkaar ook wel 'ns 'n dag niet gezien hebben als die oudste is wezen logeren of zo, dan valt ze d'r om de nek. Dat is echt van oh ik heb je gemist, ik heb je gemist. En dan denk ik van, poeh dat wordt nog wat.

Maar verder ja, ze moet dan ook altijd op 't kleed komen liggen in de woonkamer en dan moeten ze samen spelen. Maar ja die jongste die kan nog niet zitten, die vindt 't allemaal wel best. Dus ja spelen is dan 'n beetje moeilijk. Maar ze draait dan wel steeds op d'r buik en dan gaat ze d'r bovenop liggen die oudste en dan klapt ze met d'r kop tegen de grond. Maar dat kind gaat nooit huilen, die vindt 't echt allemaal wel best. Vindt 't heel, ja soms heb 'k ook zoiets van, ja in 't begin hadden we echt nog zoiets van oh oh wat hebben we je aangedaan. Want ze was helemaal van de wereld, vond 't heel erg. En nu vindt ze 't heel leuk.

Wat ik ook wel grappig vind is hoe ze daar dan mee om gaat. Met dat die oudste, moet die jongste moet heel vaak van die pufjes hebben en dan krijg je ook echt van die namen. De puf dat is dan dat hele baby haler gedoe. Dat is 'n heel lang ding. Nou dat is dan de puf en dan moet ze weer puffen. Nou en dan zet zij 'm wel even in elkaar en dat hoort d'r dan gewoon bij. Dat vinden ze dan ook heel normaal, vindt ze helemaal niet gek. En dat vind 'k toch wel weer grappig van kinderen dat ze dat gewoon zo oppakken. Van hee he oh ze moet nog effe de puf hebben. Ja dat doe ik wel even, ik haal 'm wel even en gaat ze 'm halen. Nou is 't ook wel 'n portretje bijdehand, de oudste en de jongste verschijnen echt wat dat betreft 'n wereld van verschil.

Ja de oudste die is echt zo verschrikkelijk bijdehand en zo druk en die jongste is echt de goedheid zelve. Die leg je in de box en dan gaat ze 'n half uur liggen spelen en dan vindt ze 't niet leuk meer en dan zet je 'r in 't stoeltje. En dan nou zit ze bij je en dan vindt ze 't wel weer best want dan kan ze 't weer zien. Die vindt echt alles goed, lacht naar iedereen, neem je overal mee naar toe. Nou dat hoef je bij die oudste niet te proberen.

Ja naar bonaire zijn we geweest met mijn ouders en met m'n broer en schoonzus. Vorig jaar naar aanleiding van 'n familiefeestje. Evianne was dus of tenminste die oudste dochter was dan 't enige kindje. Nou ze was nog geen anderhalf, ze was zestien maanden. Tien uur vliegen heen en bloedje heet als je daar aankomt. Dat is echt heel erg. Was ook in oktober, begin oktober. Was heel vochtige warmte dus je stapt daar uit uit 't vliegtuig en je kreeg daar zo'n knal tegen je kop van de. Ja je krijgt 't helemaal benauwd van, zo warm is 't. Hele harde warme wind. Ja verder is 't gewoon, ja ik heb altijd gezegd ik wil nog wel 'n keer terug. Maar dan eigenlijk niet naar bonaire maar naar aruba want dat is voor kinderen leuker. Want op bonaire heb je bijna geen strand. Want we gingen daar om te duiken, want 't zijn allemaal van die duikgekken.

Nou toen moesten wij ook maar zonodig ons duikbrevet halen. Maar ja zij liep daar echt 'n beetje, ja 'r was dan 'n heel klein strandje waar je dan naar toe kon gaan en verder was daar dan niets. 't Is niet op kinderen ingesteld eigenlijk waar wij zaten. Ja dat vond ik dan wel weer 'n beetje sneu. Nou had zij 't nog niet zo door omdat ze nog zo klein was. We hadden dan 'n opblaasbadje en d'r was 'n zwembad maar d'r waren ook bijna geen andere kindertjes. Maar ja 't is wel 'n hele mooie onderwaterwereld. Onder water is mooier dan boven water want 'r is gewoon niks, hartstikke kaal en dor. Nou we zijn een middagje hebben we 'n beetje rondgereden maar dan heb je 't ook wel gezien.

Maar verder heb ik wel zoiets, ja 't is echt fantastisch. 't Is daar zo hele leuke sfeer, hele aardige mensen ook en warm. Maar aan de andere kant hebben we ook gezegd van ja we willen wel terug, maar ja waarom zou ik daar heen gaan als ik alleen maar aan 't strand ga zitten want dat kan ik in griekenland ook wel. Maar bonaire is op zich wel. Ja ze spreken nederlands. Dat is ook wel heel gek als je heel ver van huis bent en je kan gewoon in je eigen taal alles vragen. Waar vooral die oudste heel erg aan moest wennen, ja ze was toen nog niet de oudste want ze was nog maar de enige, is dat die bevolking dus zwart is.dan liep ze weg en dan kwam ze zo'n personeelslid tegen en dan rende ze heel hard weer terug want dat vond ze echt van wauw wat kom ik nu tegen. A de mensen zijn allemaal gek op zo'n klein kindje,zo'n blond kindje. Ja je zag ze daar dus niet. Was echt 't enige kindje op 't hele appartementencomplex.

Op zich 't duiken is heel leuk. We hebben allebei ons brevet gehaald.om de beurt want 't is best intensief nog. Je bent daar, ik heb toen vier hele dagen gedaan. Dan doe je dus echt vier dagen cursus. 's Morgens om negen uur beginnen. Nou en dan heb je 'n paar uur training en dan krijg je van twaalf tot twee mag je dan effe pauze. En dan ga je nog tot 'n uur of vijf weer door. En toen heeft mijn man dus voor die kleine gezorgd. En nou toen had ik dat brevet binnen en toen kon hij. En hij heeft 't in vijf dagen gedaan, net even bij 'n ander bureau. En nou ja ook vijf hele dagen en als je veertien dagen weg bent schiet je al aardig op. Dus dan hebben we nog 'n, ja we hadden geloof ik nog iets van vier dagen over dat we dan nog met z'n allen 'n beetje konden duiken zodat iedereen 't had gedaan, 't toen kon. Maar ja je hebt 'n kleintje lopen dus je kan nooit echt met z'n zessen onder water gaan. Je moet dan altijd 'n beetje met groepjes.

Op zich vond ik 't wel 'n hele belevenis zo onder water. In 't begin vond ik 't heel eng, 't idee dat je zoveel meter onder water zit. Ik kreeg van oh huh dat je niet zo maar even naar boven kan dat moet je echt een beetje gedoceerd doen. Maar ja ik zeg altijd van als je al eenmaal onder water bent dan merk je dat ook helemaal niet meer. 't Loopt daar ook heel geleidelijk af dus je ging gewoon heel rustig ga je zo naar 't diepere toe. En dan heb je 't helemaal niet door want je hebt zo veel te zien. Ja dan is 't ook wel gewoon heel mooi. En ik heb altijd gezegd ja als je dan later dat 'n keer met z'n tweetjes doet is toch wel 'n hele ervaring. Maar ik moet zeggen, als ik 't nu weer zou doen vind 'k toch wel weer 'n beetje eng. Toch weer 'n beetje, ja weer zo onder water. En d'r zal maar weer iets niet werken of zo. Maar ja mooie vissen gezien, mooie koralen hebben ze daar ook. We zijn ook wel meteen verpest want bonaire schijnt gewoon echt ook meteen het mooiste onderwater te zijn.

Dus aan de andere kant, als we ergens anders gaan duiken is 't toch nooit meer zo mooi als daar. 't Is zulk warm water. Je kan gewoon in je gewone kleding duiken in je zwembroekje. Je hoeft niet helemaal ingepakt. Nou had ik wel altijd 'n kort pak aan want 'k ben niet zo heel zwaar. Heb ik 't toch gewoon snel koud. Je koelt toch wel af. Maar d'r zijn mensen die kunnen gewoon in hun zwembroek. M'n vader die dook altijd gewoon in z'n zwembroek dat is warm genoeg. En dat is wel, ja wel apart. Ik heb ook wel zoiets, als ik toch nog 'n keer die kant op zou gaan zou 'k 't toch nog 'n keer met familie doen, zodat je oppas hebt voor je kinderen. Of andere mensen met kleine kinderen dat je om de beurt op elkaars kinderen past. En dan nog 's 'n keer gaan duiken. Ja ik zou 't nog wel 'n keer willen doen maar we staan ook niet te trappelen want je kan 't natuurlijk overal. Je kon 't op cyprus ook, maar ja in je eentje en dan met zo'n groep mee dat vind ik ook niet zo gezellig.