A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z A OE OO O A AA E EE I IE UU U EU EI AU UI OE iegie aga oegoe iehie aha oehoe iegie iesie asa oesoe iewie awa oewoe iesie iefie afa oefoe iejie aja oejoe iefie iezie aza oezoe iesjie asja oesjoe iezie ievie ava oevoe ienjie anja oenjoe ievie hied hid heed hed huud hud heud haad hied hoed hood hod had heid houd huid hoed

Over m'n vakantie wil ik graag vertellen, ik ben op vakantie geweest naar kreta dit jaar. September, we zijn in september gegaan. Want in de zomer dachten we nou dat is 'n beetje druk, dus we gaan maar in september dan is 't vast iets rustiger, hebben we hier in de zomer nog mooi weer en dan daar in september ook nog mooi weer. Nou dat was inderdaad 't geval. Ben samen met mijn vriend gegaan. Nou we kwamen daar aan op 't vliegveld, schitterend mooi weer heel warm. En nou met zo'n bus werden we dan naar Hersonisos gebracht, dat was de plaats waar wij zaten. Toen begon 't te regenen en te onweren, en nou we werden al helemaal ongelukkig. We dachten dit wordt niks, wij gaan op vakantie naar Kreta, en wat gebeurt er? 't Gaat regenen en onweren! Maar goed, toch maar 'n beetje ons vermaakt daar. En de volgende dag stonden we op en nou was eigenlijk schitterend weer!

Nou ik wil dus vertellen over m'n vakantie naar kreta, daar ben ik samen met m'n vriend naar toe geweest in september van dit jaar. We zijn expres niet in juli of in augustus gegaan, want we dachten nou dan is kreta 'n beetje overbevolkt met andere toeristen, dus laten we dat maar in september doen! Dan hebben we hier in juli en augustus misschien nog wat mooi weer in Nederland en dan in september misschien daar nog wel wat moois... Dus wij met 't vliegtuig naar Kreta toe, enorm groot vliegtuig boeing zeven-vier-zeven. Was beangstigend groot voor mij! Nou toen we daar eenmaal op dat vliegveld aankwamen, was 't meteen ontzettend warm. Dus we hadden echt zoiets van nou, dat komt goed! Met 'n bus werden we toen naar 't plaatsje gebracht waar we zaten, Hersonisos was dat. Ja m'n koffers naar 't hotel slepen dat soort dingen. Allemaal we zaten in 'n appartementje, heel klein appartementje, maar goed daar hoefden we toch niet zo vaak te zijn dachten we. En op die middag begon 't eigenlijk meteen toen te regenen en te onweren. En 'k dacht echt van nou dit wordt niks! Dat hebben wij, wij op vakantie naar Kreta in september en wat hebben we, we zitten hier in de regen. Maar goed dat viel op zich wel mee, de volgende dag was 't weer mooi weer. En toen zijn we ook meteen maar iets gaan regelen, autootje gehuurd...

Ja, dan gaat 't spontane d'r ook af... Waar waren we gebleven? O ja, nou we gingen dus 'n auto huren, hele kleine auto, iets van 'n Cinquecento of zo, echt heel klein dingetje. Maar goed, dat was wel leuk, wij met die auto naar 'n plaatsje aan de westkust - ik moet altijd daar heel diep over nadenken - aan de westkust van Kreta. Daar kon je dan met 'n boot naar dat lepra-eiland toe, dat heette Spinalonga. En dan kreeg je eerst 'n boottocht, dat was heel erg leuk. Mooi weer, lekker warm, en onderweg stopten ze dan nog in zo'n soort baai daar kon je lekker gaan zwemmen, dan weer terug op de boot en naar dat eiland toe, naar Spinalonga.

Dat is 'n lepra-eiland, dat betekent dat... De Grieken daar op Kreta die hebben behoorlijk wat gevochten, met de Turken en de Venetianen. Dat was allemaal niet zo vredig daar. En op 'n gegeven moment zaten daar op dat eiland, daar zaten nog wat Turken, en die wilden ze toch eigenlijk weg hebben. 't Is 'n heel klein eilandje wat eigenlijk bij de kust van Kreta ligt. Verder zaten ze op 't vasteland van Griekenland met die leprozen die besmettelijk waren en daar wilden ze eigenlijk ook wel vanaf dus wat hebben ze gedaan? Ze hebben al die leprozen op dat lepra-eiland gedumpt. Nou die Turken gingen toen natuurlijk vanzelf weg, want ja, die wilden geen lepra krijgen. Dus dat probleem was ook opgelost. En zij waren van die leprozen af. Die zaten dus allemaal bij elkaar, die konden daar trouwen, kinderen krijgen, nou ja, die konden daar doen wat ze wilden! En ondertussen konden zij ook nog wat medicijnen natuurlijk op die mensen uitproberen op dat eiland. En ze kregen ook allemaal 'n uitkering. En dan af en toe kwam er 'n boot langs met wat eten en drinken en dat soort dingen. Die mensen die hebben daar dus best wel 'n tijdje gezeten op dat eiland.

Op 'n gegeven moment is dat opgehouden, ik weet niet precies wanneer en hoe dat gegaan is. En nu is 't dus eigenlijk 'n toeristische attractie. Dus je komt dat eiland op en daar zie inderdaad allemaal kleine huisjes en straatjes en alles heel oud. En je ziet ook nog graven van die mensen, hele kleine graven, want ja, meestal hadden ze vrij korte armen en benen door de lepra als ze op 'n gegeven moment overleden. Dus dat was best leuk om te zien, ook om die Oud-Griekse huisjes en zo te zien. Was ook nog 'n kerkje op dat eiland, dat was eigenlijk 't enige gebouwtje wat heel mooi onderhouden was. Want de Grieken zijn behoorlijk orthodoxs, geloof ik, en de kerk is heel belangrijk. D'r stond ook zo'n houten geschilderde plaat van Maria en van Jezus, en alle mensen die dat kerkje binnengingen die sloegen ook 'n kruisje. En die brandden 'n kaarsje en dat soort dingen allemaal. Dus nou, dat was best leuk.

'n Andere excursie die we daarna gemaakt hebben, dat was 'n paar dagen later. Daar gingen we dan niet met de auto naar toe. Je hebt op Kreta, heb je 'n kloof, dat heet de Samaria kloof en die is dertien kilometer lang en die kun je dus lopen! Nou, dat doen geloof ik ongeveer alle toeristen die op Kreta zijn, en wij dus ook. Dus we gingen 's morgens om zes uur in de bus en toen waren we daar dan om 'n uur of half tien bij die kloof. Ja, je wordt met al die mensen in die kloof gedumpt. Ik geloof dat er per dag vijftienhonderd mensen door die kloof heen gaan! En je loopt dan dus eigenlijk van ergens van midden op 't eiland naar de zee toe, naar de kust toe.

Dus je loopt continu naar beneden toe. Dus 't eerste stuk dat was vrij steil. Dat ging met van die slingerpaadjes, zo naar beneden toe. En allemaal losse stenen, dus je moest heel goed uitkijken waar je liep. En af en toe even bewust stil gaan staan, van hoe ziet de omgeving er eigenlijk uit? Want ik zag 't meeste nog die stenen voor m'n voeten. Je moest ontzettend oppassen dat je niet viel! En alle mensen achter mekaar door die kloof heen, dat was 'n hele onderneming. En verder was 't ontzettend ver natuurlijk, want ik loop niet elke dag dertien kilometer. Dus als je dan eindelijk aan 't einde van die kloof bent, na dertien kilometer, nou dan ben je echt kapot. En onderweg, kan wel wat water en dingetjes... Ik viel ook nog, dus m'n knieen waren ook nog kapot.

't Was 'n mooie kloof, dat was leuk. Maar, 't was 'n enorme wandeling, en dan kom je eindelijk aan 't einde... En als je d'r ingaat, dan krijg je 'n kaartje, en als je dan aan 't einde bent, dan moet je dat kaartje weer aan iemand afgeven. Zodat ze in ieder geval zeker weten dat iedereen die in die kloof is gegaan, d'r ook weer uit is gekomen. Want anders hebben we natuurlijk 'n probleem! Nou, dat zagen we ook al 'n paar keer gebeuren, want daar staan daar, zo her en der in die kloof, daar staan wat ezeltjes op 'n soort van weilandje. En zo nu en dan dan zie je dus zo'n toerist die gevallen is op zo'n ezeltje langs komen. Met 'n man voor dat ezeltje met 'n enorm touw. En dan moet dat ezeltje, die moet die toerist die kloof uit sjouwen. Dus dat zag je inderdaad zo af en toe gebeuren. Maar goed, wij kwamen d'r heelhuids uit gelukkig. Maar goed, dan denk je dus dat je aan 't einde bent, heb je dat kaartje afgegeven, nou ik ben 'r... Moet je nog drie kilometer lopen naar dat plaatsje aan de zee!

Dus we waren 't echt helemaal zat. Maar goed, drie kilometer gelopen nog en toen konden we wat zwemmen. En ja, daar 'n beetje bijkomen. En dan kon je vanaf dat dorpje, kon je niet terug met 'n bus of wat dan ook. Daar was alleen maar 'n bootverbinding. Dus je kon d'r echt alleen naar lopen en dan met de boot weer naar 'n ander plaatsje toe. En daar dan weer met de bus terug naar waar we vandaan kwamen. Dus dat was 'n hele onderneming, maar wel erg leuk. Nou, en verder hebben we op die vakantie 'n beetje in de zon gelegen, gezwommen, bruin geworden. Ja, dat soort dingen allemaal.

Nee, daar ben ik niet geweest nee, nee. Zijn we wel langs gekomen met de auto overigens, maar ja dat kwam 'r niet meer van. We gingen maar 'n week. Ik wilde wel twee weken, maar mijn vriendje die weigerde dat, want die had zoiets van ja, 'ik ga daar' - die is heel erg blond - dus die had zoiets van, 'ik ga daar niet zes dagen op 't strand liggen, want dan verbrand ik, en jij vindt dat allemaal leuk'. Maar ja, hij had eigenlijk niet verwacht dat 'r zoveel anders te doen was op dat eiland. Dus ja, toen we d'r vijf dagen waren toen had ie ook zoiets van ja, we hadden ook wel twee weken kunnen gaan. Maar ja, toen was de vakantie al bijna afgelopen, dus Knossos hebben we niet meer gezien, nee.

We zijn wel met de auto inderdaad nog - want wij zaten dus Hersonisos, dat is 't noorden van 't eiland - en we zijn dan met dat autootje helemaal naar 't zuiden gereden. Gewoon via zo'n kronkelweggetje, en daar was inderdaad 'n soort van heel klein strandje. Stonden dan ook drie huizen bij. Daar hebben we nog 'n dag aan 't strand gelegen. Nou daar lagen we echt met vier mensen aan 't strand. Dus dat was heel erg leuk, om echt 't gevoel dat je alleen op de wereld ergens ligt en aan 't zwemmen bent. Ik vond 't eiland ook heel mooi heel veel olijfbomen hebben we gezien, waarbij ik dacht van wat zijn dat nou voor bomen, 't lijken wel pistachenoten of zo. Maar goed, dat waren dus olijven. En ook druiven hadden ze heel veel. En d'r stonden ook allemaal van die irrigatiedingen. Dus die dingen werden allemaal ja, beregend zeg maar, 't is ontzettend droog daar. Maar ze laten die olijven toch op een of andere manier wel groeien daar. Ja, ik vond 't 'n heel leuk eiland om te zijn, ik was 'r nog nooit geweest, maar 't was echt heel erg leuk.