De beloning van de dwerg Niveau 4 De beloning van de dwerg Door Deveny, Renee en Julie 6a Schooljaar 2007-2008
Er was eens een klein meisje. Ze heette José.
José liep door het bos . Ze plukte bosbessen. Ze had al een mand vol sappige bessen.
Toen was ze moe van het plukken. Daarom ging ze onder een boom zitten. Al snel viel ze in slaap.
In het bos liep een kabouter. Een aardige kabouter. Hij zag José. Hij bleef bij haar staan. En wachtte tot ze wakker werd.
Toen José de ogen opendeed, schrok ze eerst. Toen zag ze dat De dwerg vriendelijk keek. Hij had een lange baard. En een fleurig pak aan.
De dwerg lachte en zei rustig: “Meisje, wat heb jij een prachtige krullen. Als je mij die krullen geeft, krijg je van mij een gouden ring.”
“Nee,” zei José, “voor een ring geef ik mijn krullen niet weg.”
“Dan heb ik wat anders voor je. Laat mij je krullen afknippen. Dan krijg je van mij een aardig vogeltje. Dat elke dag een gouden ei legt.
José keek de dwerg aan en zei: “Nee, ook voor zo’n vogel krijg je mijn krullen niet.”
”Wat ben jij toch een koppig kind,” zei de dwerg. “Luister goed ”Wat ben jij toch een koppig kind,” zei de dwerg. “Luister goed! Ik weet dat je broertje ernstig ziek is. Ik heb hier een zakje met kruiden. Daar kun je thee van zetten. Als je broertje dat drinkt is hij snel weer beter.”
,,O, geef me gauw die kruiden!’’ riep José haastig. ,,Eerst je krullen,’’ zei de dwerg. ,,Dat is goed, knip ze maar af.’’
Toen zei de kabouter: ,,Ik ben blij, dat je zoveel van je broertje houdt. Hier zijn de kruiden. Je prachtige krullen mag je houden.’’.
Hij bracht José naar de rand van het bos en wees haar de weg naar huis.
Al gauw was ze thuis. Daar maakte ze thee van de kruiden. Een paar dagen later was haar broertje weer beter.
Einde!