Inleiding voor Jesus Huerta de Soto
Grondstoffen worden aangekocht en verwerkt in stadia tot het eindprodukt klaar is om geconsumeerd te worden. Dit proces duurt meerdere jaren: ontwerp, design, grondstoffen, halfafgewerkte produkten,…
Naargelang het gedrag van de eindconsument: hij beslist minder of meer te konsumeren en meer of minder te sparen (vaak in funktie van de rentevoeten) zal zijn gedrag verschillende gevolgen hebben. Stel dat de konsument beslist om meer te sparen: het direkte gevolg is dat de verkoop daalt en zo ook ook de winst van de consumptie-sektor…dit terwijl de winst in sektoren die verder verwijderd zijn van de consumptie nog steeds op volle toeren werken en goede winsten boeken…De sektor waar kapitaalgoederen geproduceerd worden (vliegtuigen, auto’s, gebouwen) Hierdoor schakelen meer en meer ondernemers hun aktiviteit naar produktie processen die verder van de consumptie verwijderd liggen. Deze laten immers toe meer winst te maken. Hoe lager de rentevoeten, hoe verder weg men van de consumptie gaat switchen.
Hogere reeele lonen eisen steeds meer mechanisatie Tengevolge van mechanisatie gaat de prijs van de consumptiegoederen DALEN = prijsdeflatie = hoger reeel loon (hoeft niet noodzakelijk nominaal)
Hoe lagere rentevoeten, hoe groter de afstand tussen initiele ontwikkeling en fabrikatie en afwerking van het consumptie produkt: een rentevoet van 2% laat een langer produktieproces toe dan een rentevoet van 4%
Het rendement van elke QE (bijgeschapen fiat geld daalt exponentieel…terwijl het risiko van hyperinflatie toeneemt Het scheppen van Fiat Geld uit ijle lucht houdt de rente kunstmatig laag. Om de ekonomie onder een stelsel van Fiat Geld leven te houden en de rente laag, moet er steeds meer geld worden geschapen. De uitwerking van dit bijgeschapen geld wordt steeds kleiner…tot het uiteindelijk geen effekt meer heeft en resulteert in een hyperinflatie