Door de huisarts van mevrouw Y werd ik benaderd als 2de SCEN-arts. De eerste had een negatief advies gegeven wegens haar wilsonbekwaamheid. Hij wilde geen euthanasie doen zonder steun van een SCEN-arts,hoewel dat wel mag in theorie. Als je zeker bent van je zaak kan dat.. Maar je kunt ook rekenen op vragen van de toetsingscommissie, zeker in een precaire zaak als dit. Hij had dus een sparring partner nodig. Diverse artsen in zijn omgeving wilden niet om verschillende redenen en zo kwam hij uiteindelijk bij mij terecht.
Mevrouw Y had er alles aan gedaan om haar ziekte te bestrijden, nadat ze op 54-jarige leeftijd te horen had gekregen dat ze de ziekte van Alzheimer had.. Reminyl, Ebixa, pravastatine, activiteiten werden gestimuleerd. In 2009 kreeg ze een epileptisch insult, waardoor de zaak in een stroomversnelling kwam om in 2010 in een waterval te eindigen. Grote gaten in het geheugen, dwangmatig gedrag, huilbuien, boosheid, chaos. De verzorging thuis kostte veel persoonlijke aandacht en 24 uurs toezicht werd nodig. Ze slikt op dat moment ook nog dipiperon.