Tijdcontinue systemen Tijddiscrete systemen

Slides:



Advertisements
Verwante presentaties
Over stapgrootte en volgorde programmaregels
Advertisements

Toepassingen met integralen
HOOFDSTUK 3 : ELEKTRISCHE POTENTIAAL.
Differentie vergelijkingen differentie vergelijkingen
toepassingen van integralen
Newton - HAVO Energie en beweging Samenvatting.
Kwalitatief en kwantitatief verband
MG Theorie* volgens Frank van Dalen
Newton - VWO Kracht en beweging Samenvatting.
Oppervlakten berekenen
vwo A/C Samenvatting Hoofdstuk 2
Elektromagnetische inductie
Newton - VWO Energie en beweging Samenvatting.
Motivatie informatie = verandering in tijd netwerken: met R, L, en C
De lancering van onze flesraket.  Opgave  Het Concept  Testlancering  Analytische kant  Luchtweerstand  Dé lancering  Theorie VS Praktijk.
Meet- en Regeltechniek Les 2: De regelkring
Meet- en Regeltechniek Les 4: De klassieke regelaars
Oppervlakten berekenen een mogelijke ontstaansgeschiedenis voor integralen... 6de jaar – 3 & 4u wiskunde Pedro Tytgat: Aanpassing Ronny Vrijsen.
Laplace transformatie
Laplace transformatie
Digitale overzetting van beweging The mosFET strikes back.
vwo B Samenvatting Hoofdstuk 1
vwo A Samenvatting Hoofdstuk 12
4K130 Signaalanalyse (vdMolengraft/Kok)
BiO-M Wiskundig Modelleren BiO-M Wiskundig Modelleren Hoorcollege 4 Differentie- en differentiaalvergelijkingen.
Harmonische trillingen
dr. H.J. Bulten Mechanica najaar 2007
Rijen en differentievergelijkingen met de TI-83/84-familie
Enkelvoudige harmonische trillingen
Hogere wiskunde Limieten college week 4
2e Wet van Newton: kracht verandert beweging
Inhoud (2) Netwerkanalyse Signalen als dragers van informatie
8C Inleiding Meten en Modellen – 8C120 Domeinen en Dynamisch Gedrag Prof. Bart M. ter Haar Romeny Dr. Andrea Fuster Faculteit Biomedische Technologie.
Hoofdstuk 7 Economische groei.
Veilig bewegen in het verkeer!
uit: Wiskunde in beweging – Theo de Haan
Algemene relativiteitstheorie
Bespreking oefentoets
6 Vaardigheden 6.1 Rekenvaardigheden Rekenen in verhouding
Kracht en beweging De nettokracht of resulterende kracht F res heeft invloed op de snelheid waarmee het voorwerp beweegt: Als de nettokracht nul is, blijft.
Vwo6 WiskA Toepassing van differentiaalrekenen Extra opgaven.
Conceptversie.
Wet van behoud van impuls Versus Wet van behoud van energie KLIK.
EXTRA BLOK 4 MECHANICA. I HET BALLETJE D Dan is de snelheid 0, maar er is wel een versnelling, gewoon g! Kijk maar naar de helling van de getekende raaklijn:
PPT EXTRA 9 MODELLEREN.
Energie in het elektrisch veld
Natuurkunde Overal Hoofdstuk 1: Beweging in beeld.
Recursie in de wiskunde
Hoofdstuk 3 Lineaire formules en vergelijkingen
Elektrische veldkracht
we beginnen (vreemd genoeg) met een parachutist
eenheden variabele productiefactor (arbeid) productie in aantallen
De discrete fouriertransformatie en Fast Fourier Transform
Systeemanalyse in 8 domeinen Dr. ir. Mark Van Paemel.
Het discrete frequentiedomein
De Frequentieresponsie
Bemonstering en reconstructie
De grafiek van een lineair verband is ALTIJD een rechte lijn.
Het z-domein De z-transformatie.
Responsies via het s-domein
REGELAARS P-regelaar PD-regelaar PI-regelaar I-regelaar PID-regelaar.
Het complexe frequentiedomein
Prof.dr. A. Achterberg, IMAPP
Berekenen van de responsie
Digitale regelsystemen
De complexe Fourierreeks
Interactieve powerpoint
M A R T X I W K U N E D S 2 G10 Begrip evenredigheid © André Snijers.
toepassingen van integralen
Raaklijn aan een grafiek Grafiek van f’(x)
Transcript van de presentatie:

Tijdcontinue systemen Tijddiscrete systemen

Tijdcontinu systeem: een voorbeeld Fv = b v 2e wet van Newton: Fg - Fv = m a a = versnelling v Fg = m g dv a = dt v = snelheid Eerste-orde differentiaalvergelijking: of met

Hoe verloopt de snelheid van de parachutist? Gegeven: m = 90 kg t1 = 5 sec b1 = 18 N / m/s g = 10 m/s2 Oplossing van de differentiaalvergelijking: [ beginvoorwaarde: v(0) = 0 ]

Verloop van de snelheid 50 m/s 180 km/u 98% 95% 86% 31,5 m/s 63% t t1 2t1 3t1 4t1 t1 = 5 sec

Hoe verloopt de snelheid vanaf het openen van de parachute? b1 = 18 N / m/s b2 = 180 N / m/s t2 = 0,5 sec Oplossing van de differentiaalvergelijking: [ beginvoorwaarde: v(0) = 50 ]

Verloop van de snelheid 50 m/s 37% 14% 5% 2% 18 km/u 5 m/s t t2 2t2 3t2 4t2 t2 = 0,5 sec

Niet-lineair systeem Stel: de luchtweerstand is evenredig met de snelheid in het kwadraat, of met de snelheid tot de derde macht ! Dit geeft aanleiding tot niet-lineaire differentiaalvergelijkingen.

Tijdvariant systeem De massa verandert in functie van de tijd. We bekomen dan een lineaire differentiaalvergelijking met variabele coëfficiënten: De wrijvingscoëfficiënt verandert in functie van de hoogte: b = f(h) met

LTI: Lineair Tijdinvariant x(t) y(t) LTI systeem x1(t) y1(t) x2(t) y2(t) Lineariteit = evenredigheid + superpositie Evenredigheid : als x(t) = k x1(t) dan is y(t) = k y1(t) Superpositie : als x(t) = x1(t) + x2(t) dan is y(t) = y1(t) + y2(t) Tijdinvariant als x(t) = x1(t - to) dan is y(t) = y1(t - to)

Derivatieve eigenschap als x(t) = dx1(t) / dt dan is y(t) = dy1(t) / dt Dit volgt rechtstreeks uit de definitie van de afgeleide, waarbij we dan gebruik maken van de superpositie en de tijdinvariantie:

Continue systemen kunnen worden voorgesteld door differentiaalvergelijking blokdiagram impulsresponsie

1. Differentiaalvergelijking Deze lineaire differentiaalvergelijking beschrijft volledig een lineair tijdcontinu systeem de orde van dit systeem is gelijk aan de orde n van de differentiaalvergelijking (n is gelijk aan de hoogste afgeleide)

2. Blokdiagram 3 basisbouwblokken : schaalfactor sommator integrator A x(t) y(t) = A x(t) x1(t) y(t) = x1(t) + x2(t) x2(t) + y(t) = x(t) 1 / s

Voorbeeld y’’ y’ y x D / A + 1 / s 1 / s + + - B / A - C / A

3. Impulsresponsie h(t) x(t) = d(t) y(t) = h(t) h(t) Het systeem wordt volledig beschreven door het signaal h(t)

Voorbeeld: berekenen van h(t) i(t) R + 1k vIN(t) C vUIT(t) 1µF _ met t = RC = 1 ms

Er zijn 2 mogelijkheden onrechtstreeks via de stapresponsie: de differentiaalvergelijking oplossen met vIN(t) = u(t) de impulsresponsie is dan gelijk aan de afgeleide van de stapresponsie [omdat d(t) de afgeleide is van u(t) ] rechtstreeks de differentiaalvergelijking oplossen met vIN(t) = d(t)

Onrechtstreeks vUIT stapresponsie afleiden vUIT impulsresponsie 1 V t 1 ms afleiden vUIT 1000 V impulsresponsie t 1 ms

Rechtstreeks i(t) R + 1k vIN(t) = 1Vs d(t) vUIT(t) C 1µF _ V = A W op tijdstip t = 0 kan men schrijven = A W vIN(t) - vUIT(t) 1Vs d(t) i(t) = = = 1mC d(t) A s = C R 1kW te verwaarlozen want vIN is oneindig groot

Berekenen van vUIT(0) i(t) = 1mC d(t) R + 1k vIN(t) = 1Vs d(t) vUIT(t) 1µF _ op tijdstip t = 0 wordt de lading van 1 mC onmiddellijk getransferreerd naar de kondensator van 1 µF Q 1 mC Volgens de formule C = wordt de spanning vUIT(0) = = 1000 V V 1 µF

Het verloop van de stroom i(t) vUIT(0) = 1000 V R + 1k vIN(t) = 1Vs d(t) vUIT(t) C 1µF i _ 1 mC t -1 A

Discrete systemen kunnen worden voorgesteld door differentievergelijking blokdiagram impulsresponsie

1. Differentievergelijking x[n] y[n] discreet systeem getallenrij getallenrij rekenvoorschrift algoritme Het rekenvoorschrift ziet er bvb. uit als volgt y[n]= b0 x[n] + b1 x[n-1] + a1 y[n-1] De uitgang is functie van de ingang, maar ook van uitgangen en ingangen op vorige tijdstippen

Orde van het systeem y[n] = b0 x[n] + b1 x[n-1] + a1 y[n-1] + … + ak y[n-k] de orde k van een discreet systeem is de maximale vertraging van het uitgangssignaal

Recursief / niet - recursief Recursief systeem: y[n] = b0 x[n] + b1 x[n-1] + a1 y[n-1] + … + ak y[n-k] De uitgang is funktie van de ingang, maar ook van uitgangen en ingangen op vorige tijdstippen Niet-recursief systeem: y[n] = b0 x[n] + b1 x[n-1] + … + bk x[n-k] De uitgang is enkel functie van de ingang en van ingangen op vorige tijdstippen De orde van een niet-recursief systeem is dus steeds gelijk aan 0 !

2. Blokdiagram 3 basisbouwblokken : schaalfactor sommator vertrager A x[n] y[n] = A x[n] x1[n] y[n] = x1[n] + x2[n] x2[n] + 1 / z x[n] y[n] = x[n-1]

Niet-recursief systeem y[n] = b0 x[n] + b1 x[n-1] + b2 x[n-2] 1 / z x[n] x[n-1] y[n] x[n-2] b0 b1 b2 + orde = steeds gelijk aan 0: er zijn geen terugkoppelingen

Recursief systeem y[n] = b0 x[n] + a1 y[n-1] + a2 y[n-2] 1 / z x[n] y[n-1] y[n] y[n-2] b0 a1 a2 + orde = maximaal aantal vertragers in het terugkoppelpad !

y[n] = b0 x[n] + b1 x[n-1] + b2 x[n-2] + a1 y[n-1] + a2 y[n-2] 1 / z 1 / z b0 b1 b2 y[n] + a2 a1 y[n-1] y[n-2] 1 / z 1 / z

3. Impulsresponsie niet-recursief systeem : h[n] is eindig x[n] = d[n] y[n] = h[n] h[n] niet-recursief systeem : h[n] is eindig → FIR : finite impulse response recursief systeem : h[n] is oneindig → IIR : infinite impulse response

FIR n x[n] x[n-1] x[n-2] y[n] 1 b0 b1 2 b2 3 4 beginvoorwaarden 1 b0 b1 2 b2 3 4 beginvoorwaarden Voor het berekenen van de impulsresponsie moeten alle beginvoorwaarden gelijk zijn aan nul ! ingangssignaal

IIR beginvoorwaarden n x[n] y[n-2] y[n-1] y[n] 1 b0 a1 b0 2 1 b0 a1 b0 2 a12 b0 + a2 b0 3 a13 b0 + 2 a1 a2 b0 4 …. ingangssignaal

Digitale teller x[n] y[n-1] 1 / z + y[n] = y[n-1] + x[n] x[n] = u[n] → y[n] = (n+1) u[n] n x[n] y[n-1] y[n] 1 2 3 4 5 dit is een digitale integrator, omdat voor een analoge integrator geldt: x(t) = u(t) → y(t) = t u(t) eenheidsstap

Van continue naar discrete systemen eerste-orde differentiaalvergelijking : volgens de methode van Euler Er zijn 2 manieren: voorwaarts Euler achterwaarts Euler

Achterwaarts Euler y[n] y[n] y[n-1] nTS (n-1)TS nTS

Voorwaarts Euler y[n] y[n+1] y[n] nTS nTS (n+1)TS

Eerste orde differentievergelijking Achterwaarts Euler Voorwaarts Euler

Berekeningen met Excel hoe kleiner de tijdstap TS, hoe nauwkeuriger de benadering, maar hoe meer rekenwerk er nodig is om de responsie te berekenen voor grotere TS, minder rekenwerk, maar ook minder nauwkeurig

TS = t / 4

TS = t / 2

TS = t

TS = t / 0,55

TS = t / 0,5

TS = t / 0,45

We stellen vast dat achterwaarts Euler iets onder, en voorwaarts Euler iets boven de exacte curve ligt dat voor een te grote TS voorwaarts Euler onstabiel wordt

Tweede orde systeem de tweede orde differentiaalvergelijking wordt dan omgezet naar de tweede orde differentievergelijking

TS = t / 4 Q = 4

TS = t / 2 Q = 4

Op dit ogenblik (voor TS = t/2) lijkt voorwaarts Euler beter dan achterwaarts Euler, maar als we TS vergroten …

TS = t Q = 4

TS = t / 0,5 Q = 4

TS = t / 0,44 Q = 4

…dan wordt voorwaarts Euler onstabiel, en achterwaarts Euler niet In de praktijk wordt de methode van Euler niet veel gebruikt, omdat er betere benaderingen bestaan

Algemeen besluit Een systeem kan worden voorgesteld door het signaal h(t) of h[n] We noemen h(t) of h[n] de impulsresponsie Alles wat verder zal worden gezegd over signalen, geldt ook voor systemen