Staken van preventieve medicatie bij hoogbejaarden met multimorbiditeit Jan Schuling Henkjan Gebben Floor Haaijer-Ruskamp UMCG huisartsgeneeskunde

Vraagstelling Welke ervaringen en opvattingen hebben huisartsen over het staken van medicatie bij hoogbejaarden met multimorbiditeit?

Methode Focusgroepen van huisartsopleiders Agenda: patiëntprofiel en elementen van het model van Holmes ( levensverwachting, baattijd, behandeldoelen, zorgdoelen) Tekstanalyse van verbatim bijeenkomsten door 2 onafhankelijke onderzoekers: labeling en categorisering

Resultaten 3 groepen met 29 deelnemers 2 vrouwen gem lft 54 (39-65) duur bijeenkomsten 120 min

Beïnvloedende factoren Overtuigingen over patiënten, best practice en medicatie Kennis en vaardigheden Richtlijnen en organisatie van de zorg

Overtuigingen over patiënten Hebben geen problemen met polyfarmacie Hangen aan hun medicijnen Duiden klachten als horend bij leeftijd Beleven staken van medicatie als ‘opgegeven worden’ Willen niet praten over hun levensverwachting Hoge leeftijd en lage opleiding belemmeren het gesprek

Overtuiging over best practice en medicatie Normen en waarden van de patiënt horen centraal te staan en dienen gerespecteerd te worden Heldere informatie verschaffen over behandelopties Waardering ARR

Kennis en vaardigheden Herkennen van bijwerkingen lastig Niet op de hoogte van voorkeuren patiënt Onderscheid tussen symptomatische en preventieve medicatie belangrijk Staken van preventieve medicatie moeilijker Risico communicatie is moeilijk Niet beschikken over de juiste informatie voor de patiënt

Richtlijnen Huidige richtlijnen dwingen tot voorschrijven Huidige richtlijnen zijn niet toegesneden op hoogbejaarden met multimorbiditeit

Organisatie van de zorg Medicatielijsten van voorschrijvers kloppen niet Voorschrijvende specialisten worden als belemmering ervaren bij staken medicatie Bijdrage van apothekers aan medicatiebeoordeling is uiteenlopend Communicatie met andere voorschrijvers verloopt moeizaam

Conclusies Huisartsen vragen niet naar voorkeuren van hun patiënten Voelen zich beperkt door richtlijnen en specialisten Hebben behoefte aan een generieke richtlijn voor hoogbejaarden Zouden baat hebben bij training in gedeelde besluitvorming en risico communicatie