De presentatie wordt gedownload. Even geduld aub

De presentatie wordt gedownload. Even geduld aub

Stuurstand Online – het digitale clubblad van de TMC Nr. 7, jaargang 26 Juli 2015 Colofon Redactie Theo Nagel Leo Waterman Peter Smit Jos Schnitzler Hans.

Verwante presentaties


Presentatie over: "Stuurstand Online – het digitale clubblad van de TMC Nr. 7, jaargang 26 Juli 2015 Colofon Redactie Theo Nagel Leo Waterman Peter Smit Jos Schnitzler Hans."— Transcript van de presentatie:

1 Stuurstand Online – het digitale clubblad van de TMC Nr. 7, jaargang 26 Juli 2015 Colofon Redactie Theo Nagel Leo Waterman Peter Smit Jos Schnitzler Hans Joosten Harry Witting Kopij & contact redactie@tmsc.nl De Stuurstand Is het officiële cluborgaan van de Twentse Modelspoorweg Club (TMC) In dit nummer o.a.: Dokter Adelbert Globetrotter Bij de tijd! Scenery nieuws Uit de oude doos 1251 ingezet voor Panorama Rail Restaurant

2 BESTUURSTAFeL Theo Nagel Voorzitter De vakantieperiode zit er weer op. En hoewel ik het idee heb dat de meeste TMC-leden permanent vakantie hebben, was het inderdaad deze zomer wat rustiger op de clubavonden. Maar de afgelopen maandagavond was weer ouderwets druk; gezonde hobby-jeuk…! Als je dan om je heen kijkt in de clubruimte zijn er behoorlijk wat werkzaamheden te zien, en gelukkig ook zichtbare progressie. In de wokkel ENS/ODZ hangt een berg spaghetti (kabels in allerlei kleuren!) te wachten op …. ? Het stationsplein Hengelo krijgt langzaamaan vorm, de sporen Enschede zijn ingebed en gedeeltelijk gespoten en bij Hengelo verschijnen steeds meer handgemaakte bovenleidingportalen. En dan hebben we het nog niet over onzichtbare vooruitgang: de wisselaansturing onder Oldenzaal, beveiliging, materieel etc. Kortom, opmaat voor de Open Dag! Die Open Dag: de datum staat ntuurlijk bij iedereen in de agenda: ZONDAG 25 OKTOBER. Binnen het bestuur zijn we al hard bezig met de voorberiedingen; begin September komen programma, persbericht en posters. Mailen we! Bezoek Modelspoorweg Groep Den Bosch (herinnering) Op zondag 6 september komt de MSG uit Den Bosch op bezoek, zij komen tegen 10.30 uur en blijven ongeveer 2 uur. Het betreft een tegenbezoek; vorig jaar waren wij bij hen te gast (zie Stuurstand Online van juli 2014). Wij rijden een dienstregeling, nog niet op tijd, en met een mix van club- en eigen materieel. Vanaf 13:00 tot 15:00 zijn ook onze donateurs van harte welkom en kunnen zij (desnoods onder begeleiding van een ervaren machinist) rijden op onze TMC baan !!! Leden en donateurs: meld je aan !!

3 Adelbert is 77 jaar en al 12 jaar gepensioneerd huisarts. Samen met zijn vrouw afkomstig uit Nijmegen; helaas is zijn vrouw niet lang geleden overleden. Zijn 2 zoons wonen niet zo dichtbij en hij is van plan weer naar Nijmegen terug te keren. Maar voorlopig bezoekt hij gelukkig trouw onze club die hij overigens al wel kende van de Open Dagen, ook nog voordat we in Prismare zaten. Hij was al vroeg klant bij de speelgoedwinkel Mickey in Hengelo van de heer Ebenau die hem geen locomotieven wilde verkopen omdat hij vond dat zijn zoons nog te klein waren….. De belangstelling voor het spoor heeft hij van huis meegekregen. Zijn grootouders kwamen uit Gent, en hadden op de vlucht voor het oorlogsgeweld (1914) bijna alles achter moeten laten. Er was echter wel wat speelgoed dat hij kreeg als zijn broers en zussen daar “uitgegroeid” waren. Hij is een echte liefhebber van het oude speelgoed, omdat hij vindt dat het niet verloren mag gaan; daaruit spreekt een oprechte liefde voor het eenvoudige speelgoed zonder stroomlijn of technische features! Nieuwe leden stellen zich voor Tekst en Foto’s Leo Waterman Adelbert de Vreese Hij liet mij een grote doos zien met allemaal fotomapjes waarin zijn verzameling is vastgelegd. Adelbert heeft een verbluffend brede belangstelling, van Meccanovliegtuigen tot racebanen en boten, van huisjes tot bomen, tot figuurtjes en soldaatjes. En niet te vergeten auto’s die vooral vierkant moeten zijn en van metaal. Het eigenlijke verzamelen begon toen hij zo’n veertig jaar geleden ontdekte dat Dinky Toys ging stoppen.

4 Nieuwe leden stellen zich voor Wat treinen betreft is alles goed: van Z tot LGB. Hij heeft spul van de meest exotische merken zoals Paya uit Spanje, ooit op Mallorca bemachtigd of Karl Bub, Marx, Loan Star, Distler. Maar natuurlijk ook de grote merken zoals Fleischmann 0 wisselstroom, Bing, Märklin, Triang. Hij is nu bezig om Hornby 0 wissels te repareren. Trots liet hij mij een grote Hornby doos zien met e een “Live Steam” locomotief die je met speciale h warmtebestendige handschoenen moet aanpakken. Adelbert heeft veel gebouwen zelf gemaakt, gekopieerd of nagemaakt in een andere schaal. Voor figuurtjes en bomen gebruikt hij gietrubber of zelfs gips. Digitaal speelgoed heb ik niet gezien. Het bezoek leerde mij weer eens hoe veel verschillende kanten er aan onze hobby kunnen zitten en hoe verschillend we zelf zijn met onze hobby. Tekst en Foto’s Leo Waterman

5 Boet’n kiek’n(2)… Jos Schnitzler 1 Even de herinnering wakker maken. In de vorige uitgave van Stuurstand-Online prijkten 9 foto’s, die ieder solliciteerden naar een plekje achter het coupéraam in de clubruimte. De leden kregen de gelegenheid om hun voorkeur kenbaar te maken. Inmiddels is bekend welke afbeeldingen het meest gewaardeerd worden. Foto 1 en 5 eindigden ex aequo met als goede runner-ups de nummers 7 en 9. Wat er uiteindelijk zal verschijnen is een grote verrassing, want recent werd het voorstel om het raam te voorzien van een groot tv scherm waarop een fraai Nederlands landschap voorbij glijdt met gejuich ontvangen! De inzet van zo’n scherm biedt een keur aan mogelijkheden: naast een videoprojectie zijn er computerbeelden en natuurlijk ook altijd een dia-vertoning mogelijk en dat houdt de boel levendig! 5

6 Uit de oude doos Tekst en Foto Rudi Bettman Enschede station – circa 1865 Naar aanleiding van het artikel,,Op bezoek bij” in de vorige Stuurstand, heb ik nog een foto gevonden van een krantenartikel van 16 Maart 1968. Ik weet niet meer waar we op bezoek waren, maar het enthousiasme was er niet minder om. Dit was ca. 11 jaar na de oprichting van de TMC. Op de foto zien we een rangeerbaantje waarmee een soort,,wedstrijd” werd gehouden wie het snelste een trein kon uitrangeren. Van links naar rechts op de foto zien we Klaas ten Dam, dan ??, ene Peter waarvan ik de achternaam niet meer weet. Dan drie personen waarvan ik de naam ook niet meer weet. Dan de kruin van ondergetekende en rechtsvoor oud-voorzitter Henk Bos. Het baantje was ontworpen door dhr. G.J Evers van de club Almelo. En de winnaar van deze competitie: Modelspoor Club Hengelo.

7 Tekst en Foto’s Leo Waterman Bij de tijd Een artikel in Tubantia over het bedrijf Jonge Poerink in Hengelo maakte mij nieuwsgierig; ze hebben het veel te druk om mij te woord te kunnen staan, ik had graag eens even rondgekeken in hun werkplaats…. Het bedrijf maakt namelijk de nieuwe ronde stationsklokken naar een ontwerp van ProRail, gebaseerd op de Zwitserse uurwerktechniek van Mobatime. De Groot Installatiegroep met eveneens een vestiging in Hengelo, monteert ze op de stations. Met 30 à 40 klokken per jaar is het een 10-jaars-project: het gaat om ongeveer 1500 klokken op ruim 400 stations. Na het persbericht werd De Groot platgebeld om de oude klokken: maar helaas, die gaan terug naar ProRail. Toch iets voor Geert of Bertus om zich op te storten? De oude worden aangestuurd met koperleidingen vanuit Utrecht, de nieuwe met glasvezel. Op de website van Jonge Poerink wordt gesproken over aansturing met GPS kunstmanen, Telecomsatellieten en DCF 77 radioaansturing – u begrijpt het wel neem ik aan…! In de Volkskrant van 22 juni stond een wetenschappelijk artikel naar aanleiding van de schrikkelseconde en op 29 juni 2015 een prachtige tekening van een atoomklok. In Delft, in het Van Swinden lab staan 4 cesium-atoomklokken die in 2 uur maximaal 20 nanoseconden voor- of achterlopen. Nu wordt er gewerkt aan een wereldwijde koppeling van de strontium atoomklokken die nog een factor 1000 nauwkeuriger zijn. Aanleiding voor mij om eens wat klokken te gaan fotograferen, in de eerste plaats de stationsklokken maar ook klokken die zijn gebaseerd op de Mondaine SBB klokken en ook heb ik me een beetje verdiept in onze modelspoorklokken. Wat die laatste categorie betreft: wat staan die allemaal mooi synchroon op 5 voor 5! Bijna alle merken leveren ze, al of niet op een mast, wel of niet verlicht. Pola heeft er een voor maat G. De stationsklok HO van Viessmann (cat.nr: 5053 ) die écht loopt, vind ik een super-juweel! Maar dé stationsklok aller tijden blijft voor mij de klok van Orsay, het vroegere station aan de Seine in Parijs, schitterend verbouwd tot museum voor de 19e -eeuwse schilders. Allez-y regarder!

8

9 Tekst en Foto’s Anne Haverkamp Scenery nieuws Hans Evering heeft als bestuurstaak de klussen van de Werkgroepen beter op elkaar af te stemmen. Daartoe gaat hij het rijtje langs met vragen over voortgang, ‘hobbels’ en verbeteringen. Als eerste Anne Haverkamp met: Nieuws van de scenery groep Ik vond het tijd worden om eens wat orde te scheppen in de opslag van de scenery materialen. We hebben onderhand voor een kapitaal aan materiaal maar het lag op diverse plaatsen verspreid en enig systeem zat er niet in. Zonde van al die dure materialen dus. En zonde van de tijd die we steeds nodig hadden om alles steeds maar weer op te zoeken. Jacques heeft een paar kasten opgeofferd, Paul Schonewille heeft prachtige laden gemaakt, Henk en ik hebben ze geschilderd. Vervolgens ben ik met Paul Busschers wekenlang bezig geweest met het ordenen van alle scenery materialen en dat is nu af. We hebben een ladenkast met green scenery, strooisel ballast enz. (zie foto links) en een ladenkast met karton, muurplaten, figuurtje, hekjes, green scenery voorraad en heel veel dingen meer (zie rechterfoto).

10 Tekst en Foto’s Anne Haverkamp Scenery nieuws Links van deze twee kasten hebben we er nog twee met wat grotere spullen zoals rollen gras, materiaal voor rail bedding, enz. Daar tegenover staat onze gele kast met lijmen, verf, gips, enz. Vervolgens is er een koffertje met pincetten, mesjes kwasten en allerlei ander gereedschappen die we nodig hebben bij het maken van de scenery. Het heeft mij heel veel moeite en tijd gekost om alles te reorganiseren, maar nu ligt het er netjes opgeruimd bij en ik zou het heel fijn vinden als dat zo kan blijven! Dus ruim alsjeblieft alle materialen op als je klaar bent met een klus aan de baan. En doe dat vooral in de daarvoor bestemde laden. Dus gras bij gras en Heki bij Heki, om maar eens een voorbeeld te noemen. Het staat er duidelijk op allemaal. Ik reken op jullie medewerking, met name ook de wat nieuwere leden onder ons! Als er kwasten of andere zaken schoon gemaakt moeten worden, mag dat absoluut niet in de keuken gebeuren maar in het fonteintje onder de boiler naast de meterkast. Het is vanaf nu dus niet meer nodig om mij te vragen waar wat ligt, want het staan er duidelijk op allemaal!

11 Buiten de deur p…. Leo Waterman Productie in China: oplossing of probleem? Een zéér verhelderend en uitvoerig artikel door een zekere E.K. over deze materie uit de Eisenbahn Kurier van juli 2015! “De modelspoorfabrikanten deden altijd heel geheimzinnig over hun productie in China. Toen ik de Piko fabriek bezocht voelde ik me nogal beduveld omdat ik alleen maar 2 kunststof-spuitgietmachines en één stempelmachine te zien kreeg. Wel zag ik een grote metaalafdeling die de mallen maakte. De directeur met die mooie bril zei dat men niet om China heen kon”. Chinese bedrijven als Kader en Sanda Kan produceerden al lang voor de Amerikaanse en Engelse modelspoor-markt. De andere Europese fabrikanten zijn gevolgd vanwege de lage lonen. Maar er zijn forse problemen ontstaan doordat de klanten steeds hogere eisen aan detaillering gingen stellen, dat de productie-aantallen kleiner werden maar vooral doordat de lonen in China fors zijn gestegen. Een ander probleem was de kwaliteitscontrole. Dat wil zeggen er was te weinig controle ter plaatse door de Europese modelspoorfabrikanten. ”Eigen schuld, dikke bult” geeft de hoofdredacteur Humbach als commentaar. Piko heeft een eigen fabriek gesticht in Hong-Kong. Kader en Sanda Kan stopten met de productie of zijn failliet gegaan. Electronica of auto-onderdelen maken in grote aantallen is veel lucratiever. Sommige bedrijven als Roco zijn hun mallen kwijt geraakt of hebben ze met de grootste moeite teruggekregen. Dat betekende op z’n minst grote vertraging in de levering. Roco heeft nu een vestiging in Roemenië en Märklin heeft fors geïnvesteerd in zijn moderne fabriek in Györ in Hongarije. Noch en Artitec laten tot volle tevredenheid in Vietnam produceren. Volgens de schrijver van het artikel hebben we 10 jaar mooi kunnen profiteren van de ‘lage prijzen’ maar dat is nu afgelopen….. Hij verwacht dat we 2 soorten producten kunnen verwachten: eenvoudige treintjes (zoals My World?) en supermodellen (zoals van ESU?). Zou dat kunnen betekenen dat er handel moet zitten in 2e hands??

12 Ritselende palmbladeren filteren het zonlicht, kabbelende golven rollen af en aan. Mijn gedachten dwalen af naar wat ooit was. De fantastische tropische jaren, zo'n wezenlijk deel van mijn inmiddels oude leven, komen als vanzelf voorbij. Exotische geuren ontwaken in de herinnering. Haast bestaat niet. Nederland is dan nog echt ver weg. Het leven kent geen zorgen. Warmte, vriendschap en licht vullen de dagen. Ik dwaal verder af. Beelden van mijn jeugd in zuidelijk Nederland worden geprojecteerd. Met vrienden loop ik van school naar huis. We kiezen de weg over de spoorbrug. Als we doorlopen en de verleidingen onderweg verstaan, halen we nog net de stoomtrein naar Duitsland. De machinist verrast ons altijd met een flinke wolk stoom en rook op het moment dat wij uitbundig naar hem zwaaien. Ook nu hebben wij geluk. Wij zijn op tijd. In de verte nadert het zwarte gevaarte met achter zich ettelijke groene rijtuigen. Onze handen gaan omhoog. Hij zwaait terug en baadt ons lachend in een langzaam wegtrekkende mist. Vol bewondering kijken wij nog lang achterom. Pas op het moment, waarop de sluitlichten helemaal verdwenen zijn, gaan we verder. Misschien staan er vandaag beneden op het kleine rangeerterrein nog wat wagons met carbid en lukt het ons om wat te ritselen voor een geintje onder de les. Ver weg hoor ik geluid. De realiteit keert langzaam terug: 'Ga je mee even zwemmen?' Traag verlaat ik het nostalgische paradijs. Toch nog maar even de laatste zonnestraaltjes en het blauwe, zijdezachte water proeven. Morgenvroeg brengen de captain en zijn crew ons hopelijk weer veilig naar een winters Nederland. Daar kan ik af en toe even heerlijk verder genieten van wat was, kijkend naar een modeltreintje dat een spoorbrug nadert waarop vier jongetjes uitbundig staan te zwaaien. http://www.schooltv.nl/beeldbank/mmbase/images/3609130 Tekst: A.Dwarsligger Column Ja, alweer…. We zouden lekker gaan sightseeën in Dordrecht. De barre weersomstandigheden zorgden er echter voor dat plan B uit de kast gehaald moest worden, een bezoek aan een oud-studiegenoot in Schiedam-Ketel. Het werd een oergezellige dag, waarin we met de nodige kwinkslagen weer eens volop konden bijpraten. Om 18.19 uur bracht de Sprinter ons naar Rotterdam- Centraal. Het was de bedoeling, dat wij daar in de IC richting Enschede zouden stappen. Boven aan de trap naar spoor 13 stond echter een NS-medewerker geposteerd: “Er is vlak voor Gouda een ongeval met een persoon gebeurd, u moet via Schiphol reizen.” Dat was even slikken en rap een sprintje trekken naar spoor 9 om de aansluiting te kunnen halen. Op Schiphol liep een Chinese jongeman tamelijk verweesd te zoeken. Hij moest naar Apeldoorn konden wij uit zijn moeilijk te begrijpen Engels opmaken. Wij slaagden erin hem duidelijk te maken bij ons in de buurt te blijven om op de plek van bestemming aan te komen. Toen hij vroeg even van onze telefoon gebruik te mogen maken, trokken wij bedenkelijke rimpels. Ten onrechte bleek later. Hij gaf ons een Nederlands nummer dat ik zelf intoetste, belde amper een minuut en gaf het kleinood keurig terug met 1000 dankbare knikken. In Amersfoort werden wij voor de 2e keer door de NS ‘getrakteerd’; of we maar een uur wilden wachten, want de trein de trein uit Den Haag viel ook uit. Het waaide, regende, de duisternis viel langzaam in. Het Chinese manneke begreep weldra wat er aan de hand was, verdween spoorslags naar de Kiosk om terug te komen met drie flesjes water, twee voor ons en een voor hemzelf, een bijzonder gebaar.

13 Ritselende palmbladeren filteren het zonlicht, kabbelende golven rollen af en aan. Mijn gedachten dwalen af naar wat ooit was. De fantastische tropische jaren, zo'n wezenlijk deel van mijn inmiddels oude leven, komen als vanzelf voorbij. Exotische geuren ontwaken in de herinnering. Haast bestaat niet. Nederland is dan nog echt ver weg. Het leven kent geen zorgen. Warmte, vriendschap en licht vullen de dagen. Ik dwaal verder af. Beelden van mijn jeugd in zuidelijk Nederland worden geprojecteerd. Met vrienden loop ik van school naar huis. We kiezen de weg over de spoorbrug. Als we doorlopen en de verleidingen onderweg verstaan, halen we nog net de stoomtrein naar Duitsland. De machinist verrast ons altijd met een flinke wolk stoom en rook op het moment dat wij uitbundig naar hem zwaaien. Ook nu hebben wij geluk. Wij zijn op tijd. In de verte nadert het zwarte gevaarte met achter zich ettelijke groene rijtuigen. Onze handen gaan omhoog. Hij zwaait terug en baadt ons lachend in een langzaam wegtrekkende mist. Vol bewondering kijken wij nog lang achterom. Pas op het moment, waarop de sluitlichten helemaal verdwenen zijn, gaan we verder. Misschien staan er vandaag beneden op het kleine rangeerterrein nog wat wagons met carbid en lukt het ons om wat te ritselen voor een geintje onder de les. Ver weg hoor ik geluid. De realiteit keert langzaam terug: 'Ga je mee even zwemmen?' Traag verlaat ik het nostalgische paradijs. Toch nog maar even de laatste zonnestraaltjes en het blauwe, zijdezachte water proeven. Morgenvroeg brengen de captain en zijn crew ons hopelijk weer veilig naar een winters Nederland. Daar kan ik af en toe even heerlijk verder genieten van wat was, kijkend naar een modeltreintje dat een spoorbrug nadert waarop vier jongetjes uitbundig staan te zwaaien. http://www.schooltv.nl/beeldbank/mmbase/images/3609130 Tekst: A.Dwarsligger Column vervolg Eindelijk naderde de Koploper vanuit Schiphol het inmiddels overvolle perron. Vanuit een ooghoek zag ik slechts 3 bakken en dacht: “Wat een idee, dat wordt drukken en persen.’ De horde passagiers bestormde het rijtuig, waarin dus weldra geen fatsoenlijke zit- of staplek meer was. De HC liep ontzettend gestresst op en neer en waagde het om te roepen, dat het onverantwoord was om te vertrekken, of mensen daarom zo vriendelijk wilden zijn om uit te stappen. Rond om ons heen weergalmden de verontwaardigde reacties. Het personeel koos eieren voor zijn geld. De machinist reed in een slakkengangetje naar Apeldoorn, de oase waar gelukkig veel reizigers uitstapten. Helemaal gaar kwamen wij ruim anderhalf uur later thuis dan gepland. Nu vraag ik mij inmiddels af hoe het zit met de NS-logistiek. Is het nu echt zo moeilijk creatief te zijn en in te spelen op calamiteiten? Hoe haal je het in je hoofd om met beperkt materieel te gaan rijden als er op hoofdverbindingen plotselinge storingen optreden en veel passagiers via allerlei omwegen hun plaats van bestemming moeten bereiken? Dit moet een speerpunt worden voor de nieuwe president-directeur, dan kan hij in ieder geval geen tijd te besteden aan het verbergen van frauduleuze handelingen zoals zijn voorganger. En daarnaast …… zie je het echt niet meer zitten in het leven, praat eerst met iemand voordat je een trien opzoekt. Het leven is heus de moeite waard, bovendien vergeet niet dat het voor een machinist immers steeds weer een nachtmerrie moet zijn.

14 onze sponsoren


Download ppt "Stuurstand Online – het digitale clubblad van de TMC Nr. 7, jaargang 26 Juli 2015 Colofon Redactie Theo Nagel Leo Waterman Peter Smit Jos Schnitzler Hans."

Verwante presentaties


Ads door Google