1 De basisbegrippen kracht en snelheid

Presentatie over: "1 De basisbegrippen kracht en snelheid"— Transcript van de presentatie:

1 1 De basisbegrippen kracht en snelheid
1.1 Reductionisme versus complexe biologische systemen 1.1.1 De reductionistische benadering 1.1.2 Complexe biologische systemen 1.1.3 Motorische basiseigenschappen 1.1.4 Motorische basiseigenschap kracht 1.1.5 Motorische basiseigenschap snelheid 1.2 Het bijzondere karakter van sportspecifieke krachttraining door de eis van transfer. 1.2.1 Sensomotoriek 1.2.2 Whole practice en part practice 1.2.3 Sportspecifieke krachttraining is part practice

2 De dynamic systems theorie
kleine gevolgen Kleine oorzaken hebben onvoorspelbare gevolgen De dynamiek van het hele systeem kan niet worden afgelezen aan de karakteristieken van de verschillende deelelementen. Een reductionistische benadering, die alleen kijkt naar de dynamiek van de deelelementen zal daarom bij complexe systemen geen goede voorspellingen doen over het gedrag van het geheel.

3 Kleine oorzaken hebben onvoorspelbare gevolgen
(verschil in rotatiesnelheid) hebben onvoorspelbare gevolgen (een belangrijke faseovergang)

4 Een element (de bol) is in een stabiele positie (1).
Faseovergang; Een element (de bol) is in een stabiele positie (1). Een verstoring (de paarse pijl) verbreekt deze stabiliteit (2). Het element komt in een instabiele positie (3) en verspringt vervolgens naar een andere stabiele positie (4). De overgangen verlopen plotseling, zoals de overgang tussen gaan en lopen lichaamszwaartepunt

5 Complexe biologische systemen zoeken niet naar statische, maar naar dynamische regelmechanismen.
Bij motorische controle van het evenwicht (postural sway) komt de controle dynamisch tot stand. De projectie van het lichaamszwaartepunt op de grond is bij gezonde mensen niet onbeweeglijk, maar zwenkt voortdurend uit naar de randen van het steunvlak (links). Bij ouderen (rechts) worden niet alleen de randen van het steunvlak vager, ook neemt de bewegingsuitslag van de zwenkingen af. Bij motorische leren speelt transfer tussen bewegingsvormen een belangrijke rol. De onderlinge transfer tussen bewegingen wordt niet duidelijk door de kern van de beweging (de ideale techniek) te verkennen (links), maar door de beweging te verstoren en op een dynamische manier de grens van de beweging te verkennen (rechts).

6 De sensomotorische cirkel
sensoriek motoriek sensomotorische mix

7 afwijkende mix sensomotorische mix whole practice part practice vergelijkbare mix

8 Het model van faseovergangen versus
hoog intensieve controle laag intensieve controle Het model van faseovergangen versus het 3-stappenmodel van stabilisatietraining

9 Preflexcontrole en proprioceptie

10 De drie fases van krachtsontwikkeling in de tijd.
Krachtsontwikkeling door training kan in de tijd worden uitgesplitst naar drie fases. In de eerste fase is de krachtstoename toe te schrijven aan een verbeterde intermusculaire coördinatie, vervolgens verbetert ook de intramusculaire coördinatie en in de laatste fase treedt er bovendien hypertrofie op. Hieruit blijkt het belang van coördinatie in sportspecifieke revalidatie.

11 Revalidatieschema voor revalidatie bij blessures aan het onderbeen
Revalidatieschema voor revalidatie bij blessures aan het onderbeen. Per fase wordt een nieuwe stressor toegevoegd (single stressor strategie).

12 Checklist voor het revalidatietraject van een gastrocnemius blessure.
F = fysiotherapeutisch handelen. F/T = zowel fysiotherapeutische als conditionele aspecten. T = training en conditionele aspecten.